Το γκρί της πεταλούδας

Δε μπορώ

"Ναι! Λεωφόρος  Πάτρικ 238β! Που διάολο είναι αυτό το καταραμένο ασθενοφόρο;" Ο Μπομπ ούρλιαζε κυριολεκτικά στη κοπέλα που απάντησε στη κλήση

"Σας είπα ότι ενημερώθηκε το περιστατικό! Σε λίγα λεπτά θα βρίσκεται στο χώρο σας κύριε μου!"

"Μα δε ξέρω αν έχει λίγα λεπτά! Σας λέω δεν αναπνέει!"

Έκλεισε το τηλέφωνο ταραγμένος , σήκωσε τα μανίκια του και έβαλε τα χέρια στο στήθος. Άρχισε να πιέζει δυνατά εξασκώντας όσα έμαθε χρόνια πριν στην χειροκίνητη ανάνηψη "Πώς διάολο έχασες τη μάχη μου λες; ΧΤΥΠΑ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΆ!!!" Άρχισε να κλαίει βλέποντας το σώμα του Κίαν να πηγαίνει πέρα δώθε άψυχο. Το προηγούμενο βράδυ τον πήρε ο ύπνος στο πάτωμα μα ξύπνησε ακούγοντας τον να μουγκριζει. Έπειτα το σώμα του ξέσπασε σε σπασμούς ενώ δευτερόλεπτα αργότερα σταμάτησε να αναπνέει...

****

Κατέβηκε από το αυτοκίνητο γεμάτος νεύρα. Αυτό το καινούριο συναίσθημα της ταπεινότητας του έδωσε ζωή. Δύναμη και πυγμή. Άφησε την Ελίζα στο διαμέρισμα , σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και θεώρησε πως ήρθε η ώρα να λογαριαστει με τη μάνα του αυτοπροσώπως. Μπήκε στο σπίτι σαν το σίφουνα φωνάζοντας το όνομα της.

"Πίτερ;" την είδε να κατεβαίνει τη σκάλα και ξέσπασε. Άρχισε να τη κατηγορεί λέγοντας της όσα προηγήθηκαν στο διαμέρισμα ενώ της έριξε και το φταίξιμο για το θάνατο του Κίαν.

"Δε φταίω που αυτοκτόνησε!!" Έσπευσε να δικαιολογήσει τον εαυτο της "Εδώ που φτάσαμε αυτές είναι οι επιλογές! Θα παντρευτείς την Ελίζα πάει και τελείωσε!

"Είσαι τρελη; Μόνο αυτο σε ενδιαφέρει; Ούτε για μια πρέπουσα ταφή δεν νοιάστηκες! Τι σόι μάνα είσαι εσυ;"

"Αυτή που τόσο καιρό λατρευες!" του αντιγυρισε "Το πτώμα κάηκε όπως με ενημέρωσαν. Θέλεις να μείνουμε στο δρόμο; Για σένα τα έκανα Όλα!"

"Για μένα; Πώς τολμάς! Για να μην μείνεις από λεφτά τα έκανες!"

"Αν δε παντρευτείτε όλοι θα χάσουμε! Άνοιξε τα μάτια σου και κοίτα καθαρά! Ο πατέρας σου θα ψοφήσει μόνος και πνιγμένος στα χρέη! Έσυ θα χάσεις τη δουλειά σου και η Ελίζα θα καταλήξει σίγουρα σε κανένα ψυχιατρείο! Δεν υπάρχουν επιλογές Πίτερ!"

Εκείνος έσκυψε το κεφάλι ηττημένος. Ήξερε καλά τις ικανότητες του Στίβεν και με όποιο τρόπο κι αν τον κρατούσε η μάνα του, ακόμα και να σταματούσε δε θα το άφηνε ασυγχώρητο. Ο ασκός του Αιόλου είχε ανοίξει και θα τους κατέστρεφε.