Η πεταλούδα

3.9K 452 67
                                    

Ώστε αυτό ήταν; Ολα αυτά ήταν ένα αστείο από τη πλευρά του; Ούτε ήθελε πραγματικά να τελειώσει τη σχολή ούτε τίποτα. Ήθελε απλά να μη χάσει το χρήμα και φυσικά θα πλήρωνε αδρά για το πτυχίο του -σκέφτηκε η Ελίζα παρατηρώντας τα σκληρά χαρακτηριστικά του προσώπου του. -σίγουρα θα πάσχει και από κάποιο είδος διπολικής διαταραχής... -συνέχισε τον εσωτερικό της μονόλογο.

"Ελίζα σου μιλάω!" τόνισε εκνευρισμένος από το χαμένο, στο κενό βλέμμα της.

"Δε δέχομαι προσταγές" έδωσε την απάντηση της ύστερα από λίγο σκεπτόμενη πως αν της πάρει τον αέρα θα βγει χαμένη

-άτιμη πεισματαρα! σκέφτηκε και αναθεώρησε

"Ωραία λοιπόν, θα κάνουμε μια συμφωνία που μας συμφέρει και τους δύο. Όπως καταλαβαίνεις, αυτό που συμβαίνει δεν είναι ευχάριστο για κανέναν μας. Το πτυχίο το παίρνω οποία στιγμή θέλω μα ποια είναι η πλάκα σε αυτό Λιζ;" τόλμησε να την αποκαλέσει ξανά κρύβοντας φυσικά την κατάσταση της υγείας του πατέρα του "Οι γκομενες είναι πολλές στη σχολή, έχω πέραση και δε σκέφτομαι να γίνω γιατρός όπως ο αντρουλης σου. Αντιθέτως, μπορώ να σε εκμεταλλευτώ γιατί μου γυάλισε μια καθηγήτρια. Όλα μπορούν να κυλήσουν ομαλά και αναίμακτα. Δε σε γουστάρω. Δε με γουστάρεις. Αν φύγεις θα έχεις πάνω από το κεφάλι σου τη γκρίνια του Πίτερ και φυσικά τη δυσφορία της μάνας μου. Αυτό δε το θέλεις σωστά; Θέλουν να με δουν με πτυχίο; Θα τους κάνω τη χάρη απολαμβάνοντας το ταυτόχρονα. Θα βρισκόμαστε, θα μου δείχνεις κάνα δυο μαλακιες και έτσι θα βγούμε κερδισμένοι και οι δυο"

Τα σκούρα κάστανα του μάτια γυάλισαν περιμένοντας την απάντηση της ενώ κάθε φορά που έκανε να ανοίξει τα χείλη της , το βλέμμα του κατέβαινε πάνω τους

"Θα είσαι κύριος;"

"Μόνο αυτο έχεις να πεις ύστερα από όσα σου ειπα;"

"Μόνο αυτο" απάντησε κοφτά

-πόσο αλλοπρόσαλλη είναι αυτή η κοπέλα...Απορώ τι της βρήκε ο Πίτερ, σκέφτηκε χαμογελαστός

"Για όσο θα συμπεριφέρεσαι σαν φυσιολογικός άνθρωπος θα είμαι "

"Τι πάει να πει αυτο;"

"Δεν ξέρω, εσύ είσαι η δασκάλα, βρες το μόνη σου..." Ο Κίαν κάθισε κάτω και σμιγοντας τα φρύδια , έγειρε και μύρισε τον καφέ της. "Σκέτος;" ρώτησε και χωρίς να περιμένει ήπιε μια γουλιά

Το γκρί της πεταλούδας Where stories live. Discover now