Το γκρί της πεταλούδας

έρωτας...

Ακούμπησε στο γραφείο της , βλέποντας τη να ανοίγει το φαρμακείο θυμωμένη . Έβγαζε γάζες, οινόπνευμα βαμβάκι ενώ τα χέρια της έτρεμαν.

"Τι κατάλαβες μου λες; Αρπαχτηκες σαν αγρίμι με τους ηλίθιους!" Του επισήμανε πλησιάζοντας τον. Έριξε λίγο οινόπνευμα στο βαμβάκι και το ακούμπησε άγαρμπα στο φρύδι του.

"Αουτς!"

"Μη γκρινιάζεις! Έφυγε όλο το σκουλαρίκι και θέλει ράμματα. Γιατί έπεσες στο επίπεδο του; Δεν βλέπεις πως δεν έχουν νοημοσύνη;" Η Ελίζα τον μαλωνε σαν παιδί και εκείνος πιάνοντας τη από τη μέση, τη κόλλησε στο κορμί του.

"Είσαι τρελός;Θέλεις να μας πάρει κανένα μάτι;" έκανε ένα βήμα πίσω μα εκείνος τη τράβηξε ξανά

"Με ανάβεις όταν γίνεσαι επιτακτική!"

"Καμία λύπηση λοιπόν..." ψέλλισε απελπισμένα και εν τέλει χαμογέλασε βάζοντας τα χέρια της γύρω από το λαιμό του "Είσαι τόσο ξεροκέφαλος ώρες ώρες"

"Ερωτευμένος ειμαι μωρό μου. Εκτός αυτού, τα ήθελε ο οργανισμός του!" εκείνη ξεροβηξε ανηξερη

"Τι σου έκανε;"

"Αλήθεια τώρα; Και μόνο που σε έπιασε στο στόμα του φτάνει. Σκέφτηκα να αφήσω τη σχολή μα έπειτα , στην ιδέα να μη σε προσέχω με έπιασαν τα νεύρα μου"

"Ναι και να καταλήγεις να παίζεις ξύλο!"

"Για πάρτη σου; Μέχρι και φόνο κάνω αν χρειαστεί!"

"Σταμάτα να λες βλακείες και πάρε τα χερια σου από τα οπίσθιά μου γιατί θα έρθει ο διευθυντής σε λίγο" Η Ελίζα τον φίλησε απαλά στα χείλη και κάνοντας ένα βήμα πίσω επέστρεψε στο καθαρισμό των πληγών του.

"Ανυπομονώ να πάμε σπίτι..." της είπε γλυφοντας τα χείλη του "Πάντα ήθελα μια νοσοκόμα" συνέχισε κι εκείνη τον στραβοκοιταξε και πίεσε περισσότερο το βαμβάκι στη πληγή...

****

"Ένας άχρηστος είσαι που δε κατάφερε να αποτραβηχτει από το τζόγο! Χθες είπες πως δε θα παίξεις ξανά και σήμερα σε πιάνω να μιλάς στο τηλέφωνο για τα αναθεματισμένα τα άλογα! Ως εδώ Τζάκσον!"

"Μα θα πάρουμε τα λεφτά μας πίσω! Άκουσε με...Είναι σίγουρο!"

"Όχι! Αύριο κι όλας θα ζητήσω διαζύγιο. Μοχθώ για να καταφέρω να ανταπεξελθω στα δεδομένα και με σένα πλάι μου ότι κι αν καταφέρω θα καταστραφεί. Τελειώσαμε!" Η Τζίνα του πέταξε τη βέρα στα μούτρα και έφυγε. Ήθελε χρόνια τώρα να τον χωρίσει και αυτή ήταν η τέλεια ευκαιρία. Ο Τζάκσον μέσα σε ένα πρωί, πούλησε το εξοχικό και αντί να φροντίσει να πληρώσει τα χρέη στους τοκογλύφους, εκείνος τα έπαιξε ξεπερνώντας τα όρια. Ανέβηκε στο δωμάτιο της , έβγαλε τους φακέλους και κάλεσε το ντετέκτιβ που τη βοηθούσε. Δρούσε κάτω από άκρα μυστικότητα ενώ οι διασυνδέσεις της ήταν αρκετές για να τη βοηθήσουν στο σκοπό της και αρκετοί της χρωστούσαν χάρες. Επικοινώνησε με το προσωπικό της δικηγόρο για κάποιες λεπτομέριες και έπειτα προχώρησε στο επόμενο βήμα...