ÖNCE BİRİNCİ KİTABI OKUMANIZ TAVSİYE EDİLİR!
Her hikayede bir parçanız olduğu gibi bu hikayede de parçanız, bir satır cümlenin arasında durmuş sizi bekliyor. Beren ve Demir kaldığı yerden tüm maceraları ile yeniden sizlerle.
İnstagram: https://www...
Bilecikten sevgiler ♥ :') Apartta ki evimden ilk hikaye bölüm paylaşmam.
Kendimi baya bir yalnız hissettim, buraya adapte olmam kaç günümü alır pek bilmiyorum. Şuan 3. günüm ve kendimi çok yalnız hissediyorum, yazı bile yazamıyorum. Tüm ilhamım sanki bedenimi terk etmiş gibi, yani sudan çıkmış balık gibiyim. Neyse ki yedek iki üç bölümüm var ve umarım kısa zamanda yeniden yazabilirim.
Bölüm paylaşacağım için mutluyum çünkü sizin güzel destekleriniz ile sizinle konuşup yalnızlığımı örteceğim ♥ Güzel okurlarım benim ♥
İthaf isteyenler buraya yazabilir mi? Çünkü o kadar yorum geliyor ki sizleri bulmakta çok zorlanıyorum. ♥♥♥
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Demir'in Anlatımı
Akşam yemeğine denildiği saatte gelmiştim ama beklediğim gibi iki kişi değillerdi. Emre'nin yanında bir tane kız oturuyordu. Gergin bir nefes alarak yanlarına doğru yürüdüm. Beren görse eminim ki kıyameti kopartırdı ama neyse ki buraya ne amaçla geldiğimi biliyordu.
"İşte benim yakışıklı kuzenim de geldi."
Yelda'nın tuhaf karşılama şekline ifadesiz kalıp masada oturan herkesin elini sıktım ve Yelda'nın yanına oturdum.
"Artık sipariş verebiliriz." dedi Emre garsonu buraya doğru çağırırken.
Karşımda oturan tanımadığım kız bana dik bir şekilde bakarken bakışlarımı ondan çevirip Emre'de sabitledim.
"Tanıştırayım." dedi Emre gülümseyerek, "Zeynep, kendisi de benim kuzenim olur. Uzun zamandır buralarda değildi yurt dışından yeni döndü."
"Bu da Yelda'nın kuzeni Demir." dediğinde geriye doğru yaslanıp boğazımı temizledim.
İlk on dakika normal konulardan konuşmuşlardı. Emre o kadar çok gülümsüyor ve gülüyordu ki onun duygu değişimlerini anlamam zorlaşıyordu.
Yemek geldiğinde Yelda hızla, "Emre de harika yemek yapar." deyip göz kırptı.
Emre başını sallayarak, "Evet, bu konuda iyiyimdir." deyip bana baktı, "Demir, sen güzel yemek yapar mısın?" diye sordu.
Omuz silktim."Belki de."
"Bir gün yarış yapmalıyız. Hangimiz daha iyi yemek yapacağına dair."
"Böyle bir iddiam yok, olmayacak da." dediğimde karşımda ki kız mızmız bir ses çıkarttı.
"Hadi ama." deyip bana göz kırptı. "Böyle bir yarışı kaçırmak istemeyiz."
