ÇOCUKLUK AŞKIM ( BERDEL ) TAMAMLANDI

NE GİYSEN YAKIŞIYOR

Nur'dan

Sabah güneş yüzüme vurmadan kalktım. Elimi yüzümü yıkayıp üzerime beyaz bir elbise giydim. Başımada bebek mavisi tülbent taktım. Yüzüme nemlendirici kremimi sürdüm ve mutfağa gittim. Bugün ilk gün olduğu için kahvaltıyı ben hazırlamak istedim. Hanife hanımı gördüm mutfakta.

Hanife abla : Rojbaş ( günaydın ) gelin hanım.

Ben : Günaydın Hanife abla. Bu arada bana Nur dersen mutlu olurum.

Hanife abla : Peki kızım.

Ben : Kahvaltıyı ben hazırlamak istiyorum abla ama malzemenin yerlerini bilmiyorum gösterirmisin?

Hanife abla : Tabi kızım.

Dedi ve yapacaklarımın malzemesini çıkarıp yapmaya başladım. Önce bizim orada yapılan kömbe yi yaptım. Daha sonra katmer, gözleme, şebit, börek, poğaça ve simit yaptım. Tüm bunları yaparken tabiki Hanife abla yardım etti bana. Yoksa yetişmezdi kahvaltıya. Çay suyu koydum kaynadıktan sonra demledim. Kahvaltılıklari Hanife abla götürdü bende simite bakarken biri belimden sarıldı. Tam çığlık atacakken kendimi tuttum ve arkama baktım. Gelen Miran dı.

Miran : Günaydın hatun.

Ben : Rojbaş ağam. Niye sessiz geliyorsun korktum.

Miran : Senin her hareketin beni büyülediği için çıkarmamış olabilirim.

Ben : Öyle mi Miran ağa?

Miran : Öyle gelinağam.

Bir tane simit aldım ve bir parça kopardım Miran'a uzattım yesin diye ama önce biraz üfledim. Çünkü yeni çıkan simitti. Uzattığım parçadan büyük bir ısırık aldi.

Ben : Miran yavaş sıcak ağzın yanacak.

Miran : Yanarsa söndürürsün karıcım.

Birşey demeden Miran'ın ısırdığından kalan parçayı ağzıma attım ve yedim.

Miran : Bana diyene bak.

Dedi ve dibime girdi.

Ben : Miran Hanife abla gelecek şimdi napiyosun.

Miran : Merak etme Selim'in yanına yolladım. Biraz karımı özledim ve yalnız kalalım dedim.

Ben : Merak etme daha bir ömür beraber olucaz Miran.

Miran : Olsun ben şimdi istiyorum yalnız kalmak.

Ben : Peki nasıl istersen kocacım.

Miran yaklaştı ve elleri belimde kendine daha çok bastırdı. Gözleri dudaklarımda yaklaştı ve öpmeye başladı. 2 dakika sonra yine bir öksürük sesi ile ayrıldık. Bu sefer gelen Sultan anneydi. Rezil oldum yaa ilk günden.

Sultan anne : Rojbaş çocuklar.

Yere bakarak konuştum ama Miran rahatti.

Ben : Rojbaş anne.

Miran : Günaydın Sultanım.

Dedi ve yanağından sulu sulu öptü. Birden aklıma annem geldi şimdi o yanımda olsaydı beni sinir ederek kaldırırdı ve bende annemi Miran'ın annesini öptüğü gibi öperdim. Birden gözlerim doldu ve yukarı doğru baktım.

Sultan anne : Sende gel kızım şöyle yanıma.

Dedi ve diğer kolunu bana açtı bende gidip sarıldım. Üçümüz sarılırken Savaş geldi.

Savaş : Ooo anne yaa insan bir kaynanalık yapar ilk günden yelkenleri indirmişsin.

Miran : Sudeyi de görücez Savaş bey o zaman da aynısını dersin.