SÜPRİZ HABER

3.6K 154 3
                                    

9 ay sonra

Nur'dan

Aylar nasıl da çabuk geçti? Hiç anlayamadım ikizler kilo almaya başlamış ben ise çoktan iyileşmiştim. O günün 1 ay sonrası o süprizi yaptım. Miran şimdi de bir çocuk diye başladı. Daha ikizler yaşına girmedi 10 aylık oldular. 2 ay sonra yaşlarına gireceklerdi. Şuan Miran ile yine tartışıyoruz.

Miran : Güzelim yapsak fena mı olur?

Ben : Olur hayatım olur. İkizler, okul,ev, Selim hepsini zor yapıyorum çocuk olmaz şimdi.

Miran : Birşey olmaz kocaman ailemiz olur ne güzel.

Ben : Miran ben makine miyim de sürekli çocuk doğurayım. Tamam bende çocuk isterim ama ilerde şimdi olmaz.

Miran : Peki öyle olsun.

Diyip odanın kapısını çarparak çıktı. Çocuklar uyumadığı ve aşağıda olduğu için içim rahattı. Şimdi olmaz demekten ne anlıyor anlamıyorum. Şu 1 haftadır sürekli bunun kavgasını ediyoruz. Millet başka şey için kavga eder biz bebek için ediyoruz. Stres yaptıkça başım dönüyordu. Ve şuan da aynıyım yatağa oturup biraz bekledim. Sultan anneler 2 günlüğüne bize geldiği için çocuklar yanlarındaydı. Odanın kapısı çaldı kısık bir ses ile "gel" dedim. Sultan anne gelmişti.

Sultan anne : Kızım kavga mı ettiniz yine?

Sadece başımı salladım. Konuşacak derman bulamadım kendimde. Başım hâlâ dönüyor ve midem de bulanmaya başladı. Gözlerimin önü karardı bir anda ve kendimi o boşluğa bıraktım.

Miran'dan

Nur'a bir çocuk daha yapalım diyorum ama anlamıyor. İsteme nedenim olmuşken bir daha yapalım ki ilerde yine karıma hasret kalmayım. O hayır dedikçe sinirlendim kapıyı çarpıp çıktım. Şirkete giderken yolda telefonum çaldı. Arayan annemdi annem beni birşey olmadıkça aramazdı. Nur'a ya da çocuklara bir şey oldu korkusu ile hemen açtım.

Annem : Miran çabuk eve gel Nur bayıldı.

Ben : Tamam anne geliyorum hemen.

Hızlıca eve geri döndüm. 10 dakikalık yolu 4 dakikada gelmiştim. Hemen eve girdim ve odaya çıktım. Nur yatakta baygın yatıyordu. Hemen kucağıma aldım ve aşağı inip arabaya koydum. Annemde Nur'un yanına oturdu. Hızlıca hastaneye sürdüm. Yarım saat sonra geldik ve hemen arabadan Nur'u alıp sedye diye bağırdım çünkü Nur'un kanaması vardı. Özel günü diye düşündüm. Hemen doktorlar müdahale odasına aldılar. Daha sonra Nur'u ordan çıkarıp ameliyata aldılar. Neden ameliyat nesi var. Çıldıracam 2 saat deli gibi kapıda dolanıyordum. Doktor sonunda çıktı.

Ben : Karımın nesi var doktor neden ameliyata aldınız?

Doktor bey : Öncelikle Nur hanım şimdilik iyi. Geldiğinde kanaması vardı. Nerdeyse bebek düşecekmiş tam zamanında geldiniz. Şimdilik ikiside iyi normal odaya alınacak. Stresten uzak olması gerek fazla stresten düşük yapabilir.

Ben : Karım hamile mi?

Doktor bey : Evet 2 haftalık hamile. Geçmiş olsun.

Diyip yanımdan gitti. Ben durup anın şokunu atmaya çalıştım. Biz 1 haftadır bebek tartışması yapıyorduk. Anneme sıkıca sarıldım ve Mardin'e kadar haberler verildi.

1 saat sonra Nur'dan  🕣🕣🕣

Gözlerimi açtığımda hastane odasındaydım ve kasıklarımda hafif bir ağrı vardı. Sağıma döndüğümde Miran ve Sultan anne vardı.

Ben : Noldu bana?

Miran : Birşey olmadı güzelim. Sadece içinde ki bebek kendini belli etti.

Ben :Hamile miyim?

Miran : Evet güzelim.

Şuan inanamıyorum hamile olduğuma. Belirtisi bile yoktu ki bende. Gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı. Yeniden anne oluyordum. Miran gelip sarıldı ve ağlamaya devam ettim. O sırada kapı açıldı doktor bey girdi odaya.

Doktor bey : Nasılsınız Nur hanım?

Ben : İyiyim ama kasıklarımda hafif bir ağrı var.

Doktor bey : Normal olması çünkü düşük yapıyordunuz ve sizi ameliyata aldık. Şimdi daha iyiyseniz yarım saate taburcu olabilirsiniz. Geçmiş olsun.

Diyip odadan çıktı doktor. Yarım saat çabuk geçti ve hastaneden çıktık. Eve gelince çocuklarım ile odamda yatıyordum.

Selim : Anne şimdi benim bir kardeşim dahq olacak demi?

Ben : Evet annecim.

Selim karnımı okşamaya başladı.

Selim : Çabuk gel kardeşim sende olur mu?

Diyip ikizlerle konuşmaya başladı bu seferde.

Selim : Bize bir kardeş daha geliyor kardeşlerim. Onunla da sizinle oynadığım gibi oynayacağım.

Ah bu çocuğun abilik duygusu gün geçtikçe artıyor ve bende hayran kalıyorum. Kardeşlerine birşey olmasın diye yanlarından ayrılmıyor. Midem bir anda bulandı ve kendimi hemen banyoya attım. Midem boşalınca elimi yüzümü yıkayıp odama geri döndüm. Yatağa uzanmam ile uyumam bir oldu.

Miran'dan

Eve geldikten sonra Nur çocuklarla odadaydı. Onları eve bırakınca şirkete gittim. Bazı dosyalar vardı onları halletmeye başladım. Akşama kadar onlarla uğraştım ve eve biraz erken gittim. Yarım saat sonunda eve gittiğim de kapıyı annem açtı. Nur'u sorduğumda uyuduğunu söyledi. Çocuklar da salonda babamın yanındaydı. Annem sofrayı hazırladığını ve Nur'u çağırmamı söyledi. Bende odaya çıkıp hem üzerimi değiştirdim hem de Nur'u uyandırdım.

Nur : Saat kaç?

Ben : 20:15 sofra hazır hadi kalk.

Nur : Ben bu saate kadar nasıl uyumuşum ya?

Ben : Güzelim hamilesin normal uyuman. Hadi gel.

Diyerek elimi uzattım. Nur da elimi tuttu ve yavaşça kalktı. O banyoya giderken bende aşağı indim. Çocukları öpüp kokladım biraz. Nur gelince sofraya geçtik ve yemeği yemeye başladık. Yemek bitince hep beraber salona geçerken Nur bulaşıkları topladı. İşi bitince çaylar ile salona geldi. Biraz daha oturdum ve izin alıp odaya çıkıp yattım. Yarım saat sonra Nur da odaya geldi ve üzerini değiştirip yatağa yattı. Nur'u kendime çekip iyice sarılıp kokusunu içime çektim. Bir elimle sarılırken diğer bir elim karnındaydı. Yorgun olduğumdan kendimi uykuya teslim ettim.

Nur'dan

Miran odaya çıkınca bulaşıkları toplayıp çocukları da uyutup odaya gittim. Yatağa girdiğimde Miran hemen uyuya kaldı. Bende Miran'ı biraz izledim ve saçlarını okşamaya başladım. Uzun süre uyuyamadım ne kadar denesemde olmadı. Miran uyurken arkasını dönünce telefonumu alıp biraz sosyal medya da gezdim. 1 saat sosyal medya da gezince gözlerim ağrımaya ve uykum gelmeye başladı. Telefonu bırakıp kendimi uykuya teslim ettim.

Bölümü diğerlerinden biraz değişik yazdım. Son 4 bölüm yazıp final yapıcam. Aklıma artık fazla ne yazacağım gelmiyor. Okuyanlara teşekkür ederim. Şimdiden size iyi okumalar oy vermeyi unutmayın...

ÇOCUKLUK AŞKIM  ( BERDEL )  TAMAMLANDIWhere stories live. Discover now