Deel 9

2K 170 15
                                    

Even lijkt het aslof hij is bevroren.

_______________________________________

Perspectief Adnane Mazroui: 

Flashback 2006: ''Kom op'' zegt me moeder tegen me broertje zusje. de tranen lopen over me wangen heen als ik de verhuiswagens zie en de auto van Gerri mohammed besef ik pas het is officieel vandaag verlaten we onze huis

''Ik blijf hier ik ga niet weg ik wil hier blijven!'' schreeuw ik ''Ik blijf hier ik ga mijn vader zijn graf niet verlaten'' woedend loopt Gerri mohammed op me af waarna hij me bij me onderarm pakt '' ik ben jou vader vanaf nu , begrepen , je gaat doen wat ik zeg'' sist hij ''ga in de auto'' zeg hij waarna hij me mee sleurt naar de auto ''ga , we hebben een lange ritje te gaan'' met tegen zin stap ik in.

Einde Flashback

''Luister dokter , je hebt de operatie gedaan , je hebt de man gered'' ''vraag niet naar de rest'' zeg ik met gespande kaken ''hoe bedoel je'' schreeuwt ze ''wat voor werk heb je me aangesmeerd'' ''wie heb ik gered , waarom is hij geschoten'' gelijk stopt ze met praten ''waarom stop je met praten , ga verder'' '' dit is het juiste voor een arts al jou'' 

gelijk pak ik haar bij haar boven arm ''wat zeg jij , waarom moet ik hier blijven'' schreeuwt ze onbegrijpelijk.

Perspectief Fikria Benaisia: ''wat doe je'' schreeuw ik ''luister ik heb je al verteld dat me broer ene politie agent is denk je dat hij me niet gaat zoeken'' sis ik ''ben je gek! wie ben jij! wat is jou probleem!'' blijf ik maar schreeuwen , waar ben ik in beland?  
''jij hebt de man geschoten hé'' ''wat allemaal in je opkomt is omdat je teveel denkt'' zeg hij ''denk niet teveel na'' zegt hij terwijl hij me aankijkt ''wat zeg jij man wat zeg jij'' ''wat is dit, wat is jou probleem met mij, vertel mij dat'' zeg ik terwijl ik hem aankijk ''jij blijft hier, dat is het enigste wat je moet weten''  ''wat voor psychopaat ben jij, laat me gaan'' sis ik, woedend probeer ik me los te rukken van hem maar hij is veel te sterk.

Perspectief Adnane Mazroui: ''wat voor soort ouder heeft jou opgevoed'' 

Flashback 2006: Samen stap ik met Gerri mohammed de auto uit waarna we 2mannen de vermoorder van mijn vader zie mee sleuren. Met gemixte gevoelens loop ik naar hem toe , bang , boos , verdrietig. ''Is hij het'' zegt Gerri mohammed het enigste wat ik doe is hem aankijken ''is hij jou vader de moordenaar'' voorzichtig neem ik stapjes naar voren en kom ik steeds dichterbij ''weet je het zeker Adnane'' ''ik heb deze ogen onthouden'' zeg ik terwijl ik mijn ogen gericht houd op mijn vader de moordenaar ''neem dan zijn leven'' zegt Gerri mohammed waarna hij een pistool geeft ''ik'' zeg ik waarna ik van de pistool naar hem kijk ''het is aan jou om je vader zijn wraak te nemen'' ''haal de trekker over'' zegt hij waarna hij de pistool in me hand doet en hem op mijn vader de moordenaar richt ''haal de trekker over zodat je vader de rust kan vinden'' fluister hij me toe gelijk leg ik de pistool neer ''een leven nemen is een zonde zij mijn vader'' ''heeft hij goed gezegd en nu ga je de man die gezondigd heeft ervoor laten betalen'' twijfelend pak ik de pistool weer waarna ik de man aan kijk die hevig ''nee'' schud ''hou je wel van je vader'' zegt Gerri mohammed  geschrokken kijk ik hem aan '' neem je zijn wraak niet''  angstig kijk ik naar de pistool. Ruw pakt Gerri mohammed me bij me kaak ''kijk heel goed naar deze man kijk heel goed'' ''deze man heeft je vader vermoord'' schreeuwt hij '' wat voor zoon ben jij'' geschrokken kijk ik hem aan en dan de moordenaar van mijn vader , ik voel de tranen al opkomen hij de moordenaar van me vader hij die mij heeft laten leven zonder vader hij die mij vader heeft vermoord voor mijn ogen.

Geschrokken en bang ren ik naar huis ''Adnane , Adnane weldi'' schreeuwt mij moeder terwijl ze achter me aan rent ''Adnane wat is er gebeurt'' schreeuwt ze ''Adnane stop'' hijgend stop ik met rennen ''wat is er gebeurd'' ''weldi praat tegen me wat is er gebeurd'' ''Mama ik ben een moordenaar geworden'' '' ik heb het ergste gedaan , ik heb een leven ontnomen'' geschrokken doet ze haar handen op haar mond waarna ze mij een knuffel geeft ''oké het is goed het is goed'' ''hij bloedde dood mama , wollah ik wilde het niet , ik ga naar de hel mama , ik ben slecht , ik ben een moordenaar'' huil ik ''Adnane jij bent de man van dit huis , je zal doen wat nodig is'' ''Mama ik wil naar huis alsjeblieft laten we terug gaan'' 

Einde Flasback.

'Perspectief Fikria: ''Wat doe je waarom heb je me hier naar toe gebracht'' zeg ik als we de paardenstal inkomen ''laat me los, ik zei laat me los'' schreeuw ik, woedend probeer ik weg te rennen maar hij trekt me weer naar hem toe ''wat doe je'' schreeuw ik als hij me in een van de paardenstallen gooit ''wat doe je! open de deur!'' zeg ik als ik zie dat hij deur deur op slot doet ''OPEN HET! Wat doen jullie! N3AL SHAYTAN'' schreeuw ik ''haal me hier uit'' schreeuw ik terwijl ik wild aan de deur trek.

Perspectief Adnane Mazroui: "Waarom sturen we haar niet weg'' zegt Hassan ''ze heeft het spel ontdekt , ze weet dat het geen ongeluk was'' zeg ik terwijl ik de sleutels van de stal aan neem ''en haar broer is een politie agent'' ''serieus'' ''open de deur! je kan me hier niet laten!'' schreeuwt ze ''laten we iets vinden om haar bezig te houden'' ''LAAT ME ERUITTTTT'' 

Perspectief Fikria Benaisia: ''OPEN HET!'' ''Zijn jullie mensen of bandieten open het!'' schreeuw ik ''open de deur , ik zei open het'' schreeuw ik terwijl ik er tegen aan duw ''haal me hier uit zeg ik je'' schreeuw ik als die psychopaat binnen komt ''haal me hier uit dit is een misdrijf" ''haal me hier uit ik laat je hier voor betalen'' ''haal me hier uit!'' ''sinds het je verjaardag is wou ik niet dat je je verveelde ''je houd hiervan'' zegt hij terwijl hij een boek geeft ruw pak ik het uit zijn handen ''wie ben jij , en hoe weet je wat ik leuk vind'' ''je denk dat je te moeilijk bent om te worden begrepen''  ''je bent iemand die met haar broer leeft , wie haar werk niet verlaat zelfs als haar dienst klaar is , die denkt dat ze genoeg is voor elke hond en kat die daar is , wie trots is om een leven te redden , wie denk dat ze iedereen kan redden , die vriendje en vriendinnetje speelt met een e9elowi, heb ik het fout'' ''heb ik iets overgeslagen'' grijnst hij , met een dodelijke blik kijk ik hem aan ''je bent arrogant , ARROGANT'' schreeuw ik waarna ik hem woedend op zijn borstkas wil slaan maar hij houd me hand tegen  ''ongevoelig , je bent de meest harteloose persoon die ik ken'' hard trekt hij aan me arm waardoor hij dichterbij me komt , op dit moment ben ik echt dankbaar dat er nog een deur/hek tussen ons zit ''dit zijn harde zinnen sinds je me maar paar uurtjes kent'' ''GA WEG , GA WEG'' gelijk ruk ik me hand van hem los ''zie je , dit zijn slechts vooroordelen'' ''ga weg hier! jij moordenaar!'' schreeuw ik ''GA WEG'' 

Perspectief Adnane Mazroui: ''let op haar ik ben over een paar uur terug'' zeg ik tegen Hassan terwijl ik hem de sleutels geef 

Perspectief Hassan Mohamadi: ''kijk kijk hij gaat nu naar die kehba , hij is nu boos dus hij wilt beetje relaxen'' ''wat zeg jij'' zegt Damir ''ah Damir ah jij begrijpt het niet maar ik wel'' lach ik ''mogen allah de dokter helpen'' lachend loop ik weg.

Perspectief Adnane Mazroui: Woedend stap ik op mijn motor waarna ik gas geef.

''kan je me nou een keer wat meer over jezelf vertellen'' ''stel geen vragen waar je het antwoord niet op gaat krijgen'' zeg ik emotieloos ''je vertelt nooit iets over jezelf ik weet alleen je naam'' zucht ze waarna ze met haar hand over me schouder gaat en op me schouder leunt woedend sta ik op waarna ik haar bij de keel pak en op bed gooi bang kijkt ze me aan waarna ik met vinger over haar haren ga, gelijk lacht ze ''het is veel'' zeg ik waarna ik ruw met me vinger over haar lippen ga als ze me wilt kussen pak ik haar bij haar haren en haal haar van bed af ik gooi dr tegen een muurtje aan en doe haar t-shirt omlaag.

Perspectief Fikria Benaisia: huilend loop ik naar de deur en trek ik er had aan als ik merk dat dit geen nut heeft loop ik hopeloos door de stal heen waarna ik huilend op de grond val en tegen een muurtje aan ga leunen huilend kijk ik voor me uit waarna er een luide gesnik uit me mond komt snel zet ik me hand op me mond bang kijk ik rond als ik alleen maar hooi en hout zie, het lijkt wel een gevangenis vooral deze deuren.De tranen rollen over mijn wangen als ik het niet meer kan volhouden bast ik in tranen uit als ik links kijk zie ik een paard hongerig aan de hooi eten angstig kruip ik in een hoekje de tranen rollen over me wangen heen , oh my allah help mij hier uit.

1595 woorden

Black and white loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu