Deel 56

1.2K 90 33
                                    

"hoe kan je hier trots op zijn!?'' sis ik
_______________________________________

Perspectief Fikria Benaisa/Mazroui:

Zuchtend loop ik het huis uit "ik ga naar het ziekenhuis, Adnane weet het" zeg ik tegen een van Adnane zijn mannen "ik weet het, gaat u maar" zegt hij waarna hij het portier opent, net wanneer ik in wil stappen houd Adnane me tegen "Fikria" geïrriteerd draai ik me om "zorg voor het meisje, doe wat je moet doen en kom weer naar huis, begrepen?" lachend kijk ik hem "begrepen zei ik" herhaalt hij "niet overdrijven Adnane, ik heb het begrepen, we gaan en dan komen we weer terug" zucht ik waarna ik de auto wil instappen, algauw houd hij me weer tegen "kijk mij is aan, kijk mij aan" zuchtend kijk ik hem aan "nu je naar het ziekenhuis gaat neem een kalmeringsmiddel voor jezelf mee" lachend kijk ik hem aan, hoor wie het zegt "begrepen? Want deze hondenziekte van jou begint me te irriteren, ik kan trek het niet meer aan" met open mond kijk ik hem aan, hondenziekte? Wat een disrespect! hoor wie het zegt, grootste dier hier. "trek het niet aan Adnane, trek het niet aan" sis ik waarna ik de auto instap, als ik de portier wil dicht klappen houd hij het tegen met zijn hand, wat nou weer!? Algauw slaat hij hem zelf dicht, rare.

Perspectief Adnane Mazroui:

Zuchtend loop ik de trap op "Adnane!" Geïrriteerd draai ik me om "heb je een minuutje" vraagt Nisrine "praat" "het gaat over je oom" "hiwa?" Vraag ik geïrriteerd "je moet hem stoppen voordat alles in een puinhoop veranderd, hij heeft een order aan Reda gegeven, hij gaat manen naar Haitams huis sturen, ze gaan een bug plaatsen, hij zoekt naar zijn zwakheid, als Haitam hier achter komt gaat hij achter Mohammed aan, als een cosequent verliest hij zijn carrière" met gespande kaken kijk ik haar aan "ik heb het begrepen" zeg ik waarna ik de trap afloop "Adnane, je hebt niks van mij gehoord! Het is maar dat ik dit voor hem doe anders zou ik nooit zijn geheimen aan jou vertellen" geïrriteerd draai ik me om "dankjewel" met gespande kaken rijd ik naar mijn broers huis.

Perspectief Firkia Benaisia:

Als we bij het ziekenhuis aankomen stap ik glimlachend uit, dit klinkt misschien heel raar maar ik hou gewoon van mijn werk, het helpen van mensen die mij nodig hebben maakt mij gwn blij alleen het feit al dat ik mensen kan helpen maakt mij blij laatstaan die onschuldige kleine kindjes die hier in het ziekenhuis zitten, natuurlijk is het zielig e.t.c maar we doen er alles aan om de mensen beter te maken, als ik merk dat Younes mij volgt word mijn mood algauw verpest, geïrriteerd kijk ik naar Younes mijn "bodyguard" waarna ik naar hem toe loop "ga je mij overal naartoe volgen? Dit is niet mogelijk, mijn patiënten willen ook privacy, er zijn plekken waar jij niet in mag!" Zucht ik, "kijk, wacht jij hier, ik blijf hier een uurtje en dan ontmoeten we elkaar weer over een uurtje oké?" Geïrriteerd kijk ik hem aan als ik merk dat hij me alleen aanstaart "waarom staar je me zo aan?! Zeg iets!" "oef! Ya allag geef mij Sabr" zucht ik waarna ik het ziekenhuis inloop, van mij ooghoeken zie ik dat hij achter me aan loopt geïrriteerd draai ik me om "allah yarebi" waar is dit voor nodig!

Perspectief Adnane Mazroui:

Met volle gas rijd ik Haitam zijn straat in als ik voor zijn huis sta parkeer ik de auto en stap ik woedend uit, met grote ogen kijk ik naar het bedrijfsbusje die voor zijn huis staat woedend loop ik er naartoe waarna ik hard op de deur klop "wat is er?!" Sist een man die uit het busje komt woedend pak ik hem bij zijn kraag "wat doe jij hier?!" Schreeuw ik woedend "Wat doe jij hier hé? Wat doe jij hier!" Schreeuw ik waarna ik hem woedend bij zijn haren pak "broer-" "wie heeft jou gestuurd?!" Sis ik waarna ik hem tegen de auto duw "praat a hoerenzoon praat wie heeft jou gestuurd!" Sis ik met me tanden op elkaar "broer wlh ik weet niet we zijn hier voor de reparatie de andere manen zitten al binnen" woedend laat ik hem los waarna ik het huis inloop.

"Welkom Meneer Mazroui we hebben de bugs geplaatst" woedend geef ik hem een trap in zijn maag waardoor hij op een stoel valt "verwijder ze allemaal, flikkers verwijder ze nu!" Schreeuw ik "laatste keer dat ik dit zeg, als jullie dit niet kunnen herinneren schrijven jullie het op! Vertel het de mensen die het niet hebben gehoord! Als jullie nog een keer rond mijn boertje's huis ronddwalen vermoord ik jullie allemaal!" Sis ik waarna ik naar de jonge man op de stoel toe loop en met een pistool op zijn hoofd richt "ik laat jullie allemaal huilen!" Sis ik "Meneer Al Mohamadi zei dat we-" "hou je tering bek dicht!" Kap ik een van de andere mannen af waarna ik naar hem toe loop "fuck jou en die Meneer al Mohamadi, Yallah oprotten!" Schreeuw ik waarna ik hem bij zijn nek pak "verwijder nu alles" sis ik tegen de 2 overgebleven mannen.

Perspectief Firkia Benaisia:

"Ik kom snel weer terug!" Glimlach ik naar mijn patiënt waarna ik haar kamer uitloop, als ik me omdraai zie ik Younes, zuchtend kijk ik voor me uit. "Oké je kunt niet praten maar ik denk wel dat je kunt lezen toch? Kijk wat hier staar "alleen personeel" dus jij kunt niet mee komen, oké?" Zeg ik wijzend naar het boordje voor de deur.

940 woorden

Black and white loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu