Deel 98

943 65 87
                                    

"mijn man" zeg ik met mijn blik op adnane gericht.
_______________________________________

"Ah Ma Sha Allah, Ma Sha Allah wat een knapperd! Wat voor werk doe je wheldi? Huren jullie een huisje hier? Of is het van jou?" Lachend kijk ik naar Adnane die nu elk moment kan ontploffen "gtiti wij gaan, ik zal vaker langs komen, let goed op jezelf!" Zeg ik waarna ik de tassen uit Adnane's handen pak en het aan haar geef "oja wacht, geef dit aan Tarik. Dit is Esma 24 jaar oud ze is een docent" zegt ze waarna ze me een foto van een jonge dame geeft, "isgoed" "luister naar mij benthi, maak een kind! Je bent al 24" ongemakkelijk kijk ik haar aan, mijn grootste droom was altijd om jong moeder te worden, ik zei altijd dat ik op me 23e zou trouwen en me 24e een kind zal krijgen, op me 23e trouwen is gelukt maar die 2e? Hell no dat dat ooit gaat gebeuren.

Geschrokken kijk ik op, wow ik ben al bijna 1 jaar met Adnane getrouwd, bijna een jaar lang zit ik in deze gevangenis, wat gaat de tijd toch snel.

-
Met een glimlach stap ik de auto in "dat is dus hoe onze buren zijn" lach ik ongemakkelijk "als het geen last is kan je mij dan naar het ziekenhuis brengen?" "moet je werken?" "nee, ik wil ff langs de kinderen, daarna kom ik terug" zonder wat te zeggen start hij de auto en rijd hij weg.

"Younes is er binnen een paar minuten, houd je telefoon bij je en houd hem aan" zegt hij als we bij het ziekenhuis aankomen "waar ga jij naartoe?" "verklarings afleggen is niks voor mij, dat weet je ondertussen wel toch" geschrokken kijk ik voor me uit "hoe kan je zo zijn? Hoe kan je zo snel vernaderen? Niet eens en minuut geleden was je de meest begripvolle persoon en nu? Nu ben je opeens.." "opeens wat?" " wreed en gevoelloos" "mooi" "wat mooi?" "luister dokter, laat me dingen niet telkens weer en weer herhalen, we hebben een deal gemaakt toch? Ga je grenzen niet over, yallah stap uit" "oké  commandant" zeg ik waarna ik de auto uitstap en de portier dicht sla.

14:30 :

Na een gezellige dagje met me collega's en de kinderen in het ziekenhuis vind ik het wel genoeg en loop ik het ziekenhuis uit waar ik Younes al zie staan wachten "psst bodyguard, kan je mij naar Haitams huis brengen?" "Fikria niet doen, je weet dat Adnane boos word" "als je me niet wilt brengen geen probleem dan neem ik wel een taxi ofs" met een moeilijke gezicht kijkt hij me aan "yallah" zeg ik waarna ik de auto instap.

Bij Haitam's huis aangekomen kijk ik Younes dankbaar aan "je gaat nu Adnane bellen en je gaat zeggen dat ik een taxi heb gepakt en naar Haitams huis ben gegaan oké? Ik ga dat ook zeggen dus geen stress" zeg ik waarna ik uitstap en naar Haitam's huis loop.

Als ik aanbel word de deur door een vrolijke Senna open gedaan "Fikria?!" Vraagt ze verbaasd "Selam" "wahlaikom selam" "ben je beschikbaar?.." "ja natuurlijk" algauw worden we onderbroken door kleine wassim "mama wie is dat?" "Hallo wassim" "ahh tante fikria! Ben jij gekomen!" Zegt hij enthousiast, glimlachend kijk ik hem aan "yess, ik wou even kijken of me kleine leeuwtje beter is geworden" "oh sorry lieverd, merk nu pas dat we nog bij de deur staan kom binnen!" "geen probleem" zeg ik waarna ik naar binnenloop.

Perspectief Adnane Mazroui:

Volop gas rijd ik de garage in waarna ik zonder genade iedereen die ik zie doodschiet, als iedereen of dood of halfdood op de grond ligt stap ik grijnzend mijn auto uit waarna ik naar mijn doelwit loop.

"Ik heb slecht nieuws voor je en slechtere nieuws voor je" grijns ik waarna ik een pistool op zijn voorhoofd druk "het slechte nieuws is dat Sharaf dood is, nog slechtere is dat hij je roept ofterwijl je word weer met hem herenigd" "wat wil je?" "je gaat mij vertellen wie hem helpt, wie heeft het lef om naar mijn huis te komen en een auto met wapens voor me huis neer te leggen?!" Sis ik "ik weet niks!" met gespande kaken pak ik me andere wapen die ik tegen zijn maag aandruk "schiet dan! Schiet! Ik weet niks zeg ik toch!" Schreeuwt hij "schiet!!! Ik weet niks, ik ben maar een medewerker!" Schreeuwt hij terwijl hij zijn hand op de wapen legt "doe je hand weg!" Sis ik waarna hij zich algauw herstelt "bid, bid dat jij niks weet! Als jij iets weet en mij niks verteld word ik jou dood begrijp je dat?" Zeg ik kalm waarna ik weer naar me auto loop en weg scheur.

Black and white loveWhere stories live. Discover now