Black and white love

Deel 25

zegt hij doelend op de drank zuchtend kijk ik hem aan.

_______________________________________

Perspectief Souhaila: ''waar kom deze bruiloft vandaan Yassin'' verander ik van onderwerp ''waarom wisten wij niks'' ''ik weet het niet'' als ik de tranen op voel komen neem ik snel een grote slok ''Hanane'' ''vertel het eens meneer'' zegt ze dan ''breng mij een thee en souhaila een koffie'' ''isgoed'' zegt ze waarna ze naar binnengaat ''nee, ik drink alchohol'' zeg ik, ruw pakt hij mijn glaasje en gooit het op het grasveld ''ik weet dat je niet nuchter bent en dat je vaker dan alleen vandaag drinkt'' sist hij ''wat boet jou dat!" sis ik ''ik ga terug naar binnen als je me mist kom je ook maar'' grijnst hij ''ik ge me oom vertellen hoe je behandeld" sis ik ''Gerri heeft een hele belangrijke zaak hij kan niet met jou bezig zijn nu'' zegt hij waarna hij een stap dichterbijer komt ''dan vertel ik het Adnane!" ''test met niet, er zullen slechte dingen zijn'' sist hij ''en dan!" sis ik ''en dan!" ''als het een einde heeft boeit het niet hoe het gebeurd'' sis ik waarna ik wegloop ''misschien ben ik dan van je af!" schreeuw ik ''Scheid dan van mij Souhaila!" gelijk draai ik me naar hem toe ''Scheid van me! red ons allebei!" schreeuwt hij ''als ik mijn oom kan overtuigen ren ik direct naar de rechtbank'' zeg ik terwijl ik op hem afloop ''ik ga me tijd niet verspillen aan jou, ik ga beetje liggen'' zucht hij waarna hij wegloopt.

Perspectief Ghizlan Mazroui: ''Habibi, Schatje ben je er'' schreeuw ik terwijl ik de trap afloop naar de kelder, als ik hem naar binnen zie sluipen loop ik op hem af en trek ik hem in een knuffel ''habibi we zijn de lul'' huil ik terwijl ik me los maak van de knuffel ''als ik vanavond niet aan me moeder vertel wie de vader is van onze baby verteld ze het Adnane'' huil ik ''wat gaan we nu doen?" zeg ik hopeloos ''je hebt haar niks verteld toch?" zegt hij hevig schud ik ''nee'' ''kom hier'' zegt hij terwijl hij mij in een knuffel trekt ''kom hier, ik zorg wel voor alles'' zegt hij terwijl hij met zijn handen over mijn haren gaat ''we gaan weg van hier, ver weg'' fluistert hij lief in me oor ''we zullen gelukkig leven met ons zoontje'' huilend trek ik me los van de knuffel ''ik ben bang'' huil ik ''als mij broer er achter komt vermoord hij je'' ''je broer komt er niet achter'' zegt hij terwijl hij me traan wegveegt ''wat er ook gebeurt je houd je hoofd recht, niet mijn naam geven'' ''ik zal dat nooit doen! als er iets met jou gebeurd kan ik niet leven'' ''ga je moeder afleiden'' ''oké maar voor hoe lang'' ''we gaan over ongeveer een week weg'' zegt hij. zuchtend kijk ik hem aan ''kijk me aan, kijk me aan'' zegt hij terwijl hij me wang streelt ''ik regel alles, oke? jij kan dit, voor jou, voor mij, voor ons kind'' glimlachend kijk ik hem aan ''ghizlan ino'' zegt hij waarna hij zijn lippen op de mijne zet.

Perspectief Fikria Benaisia:  ''kijk is hoe de weer net was en kijk is hoe het nu is'' zegt de taxi chauffeur ''ja, ze voelen het'' glimlach ik, you did it Fikria you did it! ''oh my allah allah shoukran, shoukran!" fluister ik terwijl ik tegen de raam aanleun ''we gaan zo rechtsaf'' zeg ik ''nu?" ''ja" als er een telefoon afgaat kijk ik snel of het de mijne is maar het is die van hem ''we zijn er'' zeg ik als we er zijn ''hamdulillah mijn broer is thuis!" gil ik bijna van blijdschap ''kun je hier even wachten ik ga even geld halen als dat geen probleem is'' ''geen probleem maar neem eerst deze telefoon op'' ''waarom? ik snap het niet" ''de telefoon is voor jou'' verward neem ik de telefoon aan  ''ja?" zeg ik dan  ''Goed gedaan, het is je gelukt om te ontsnappen'' hoor ik die psychopaat de stem, angstig kijk ik om me heen ''hoe heb je me gevonden!" ''ik heb je nooit verloren'' ik durf te wedden dat hij nu aan het grijnzen zit!

Perspectief Adnane Mazroui: Flashback: 

''waar beginnen we broer'' zegt Hassan ''als ze wilt rennen dan laten we haar rennen'' grijns ik ''laten we zien wat er met haar gaat gebeuren'' zeg ik waarna ik telefoontje pleeg ''Mustafa we komen naar jou winkel, heeft je winkel nog steeds uitzicht op de straten'' grijns ik ''mooi mooi, ben er binnen en uurtje'' zeg ik waarna ik wegloop.

Einde flashback.

'' Als je nu uit de taxi uitstapt..''

Perspectief Fikria Benaisia:

''Tuurlijk ga ik eruit stappen, wat ben ik? jou slaafje ofs!'' schreeuw ik terwijl ik de portier open doe. '' Luister, zet geen enkel stap!'' sist hij door de telefoon, woedend stap ik uit '' Er zijn veel mannen met een pistool om je heen'' ''Je liegt!'' sis ik terwijl ik naar me huis ren. ''Is dat zo? kijk dan maar naar het raam van het huis tegenover je.'' Gelijk kijk ik tegenover me waar ik een man klaar zie staan met een enorme wapen

''en kijk ook maar naast het huis bij de bosjes.'' Ook daar zie ik een man klaar staan met een enorme wapen ''Ze hebben maar een doelwit Fikria, jou broer.'' en net op dat moment komt mijn broer in de balkon te staan. geschrokken ga ik tegenover het huis staan waar ik mijn broer in de balkon zie met zijn rug naar mij toe gekeerd, de tranen rollen over mijn wang heen. ''ik smeek je, doe mij broer of vriendin niks aan'' huil ik nog harder als ik Dilara er ook zie bijkomen. Terwijl de tranen over me wang rollen leun ik tegen onze deur aan ''Ik smeek je, alsjeblieft!" huil ik ''het is aan jou'' geschrokken kijk ik voor me uit, moet ik nou tussen mij familie en een psychopaat kiezen?! 

OEIII, dit gun je echt niemand tussen je familie en een of ander psychopaat kiezen... Wie denken jullie dat de vader van Ghizlan de baby is?

Trouwens sorry voor mij afwezigheid, ik ben echt ziek ik lig al 2dagen allen in bed en me stem is helemaal weg dus nogmaals sorry!