Black and white love

Deel 67

"Adnane, Adnane laat me los!"
_______________________________________

Perspectief Firkia Benaisia/ Mazroui:

Met grote ogen kijk ik naar het huisje, het is hier zo stofferig "blijf hier" "waar ga jij naartoe?!" vraag ik met grote ogen "naar die jongens" zegt hij waarna hij het huisje verlaat "niet gaan!" houd ik hem tegen, "als ik niet ga, komen zij, snap je dat dan niet? Luister nu heel goed naar mij, doe deze deur dicht en open het pas als ik kom!" "waar ga je naartoe?! wat ga ik hier alleen doen?! niet gaan!" "je was toch niet bang om dood te gaan dokter? Getrouwd met mij zijn was toch 1000 keer erger dan de dood? nu blijf je hier!" zegt hij waarna hij mijn sjaal van me nek pakt "doe de deur dicht!" zegt hij nog "wat ga ik hier alleen doen" huil ik waarna ik de deur dicht klap, "oh my allah wat ga ik doen" fluister ik huilend, zoekend naar een sleutel als ik er een heb gevonden doe ik de deur opslot, trillend kijk ik voor me uit, oh my allah waar zijn wij in beland..

Perspectief Adnane Mazroui:

Grijnzend kijk ik naar de jonge man die naar Fikria de sjaal kijkt, precies wat ik wou, net als hij naar de sjaal toe bukt spring ik op hem, als hij op mij komt te liggen geef ik hem een trap in zijn maag waardoor ik nu op hem lig, met gespande kaken kijk ik hem aan terwijl ik zijn pistool probeer te pakken, woedend sta ik op en pak ik hem bij zijn kraag waarna ik hem 2 knietjes in zijn maag geef en zonder genade in zijn maag schiet en met zijn pistool wegren.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Als ik het geluid van een geweer hoor doe ik geschrokken mijn handen op mijn oor waarna er een gilletje ontglipt uit mijn mond "oh my allah" huilend staar ik voor me uit, wie werd er geschoten?!

Geschrokken staar ik naar de raam als ik voetstappen hoor "wie is daar?!" Schreeuw ik, geschrokken dijns ik achteruit als ik een gedaante bij het raam zie "kom eruit! Adnane is dood! het is jou beurt nu, verspil onze tijd niet?"

Algauw voel ik de tranen opkomen en zet ik geschrokken mijn hand voor mijn mond, Adnane is dood? Was dat die geluid van het geweer?

Perspectief Adnane Mazroui:

"Ze hebben Achmed geschoten" zegt een jonge man waarna hij zich voor achmed hurkt, "geef mij die telefoon" sis ik waarna ik een pistool tegen zijn hoofd zet met mijn psitool op zijn hoofd schop ik de zijne uit zijn hand en pak ik zijn telefoon uit zijn andere hand "Meneer Al Mohamadi heeft een order, vermoord ze allebei" zegt een onbekende mannen stem, met gespande kaken kijk ik voor me uit "donder op van hier!" Sis ik tegen de jongen "zeg tegen gerri dat ik voor zijn zegen kom!" Sis ik tegen de onbekende man aan de telefoon, hoe kan mijn eigen oom mij dit aan doen?

Perspectief Sharaf El Hamdaoui:

Trots kijk ik naar een van mij mannen "de plannen van het leven zijn veel beter dan de mijne" grijns ik "vader en zoon zullen tegen elkaar vechten" grijs ik "ik zit in een goede mood nu" lach ik.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Oh my allah help mij, help mij hieruit" huil ik terwijl ik me zelf in een hoekje achter de deur drijf, "ahhh!" Gil ik als ik geschot hoor waardoor de deur nu open is, met al mijn kracht probeer ik de deur weer dicht te krijgen waardoor de wapen uit de man zijn handen valt "Auww!" hoor ik hem nog, trillend pak ik de pistool op de grond waarna ik die op de deur richt, als ik een pistool geluid hoor kijk ik geschrokken voor me uit, rustig Fikria, rustig!

Terwijl de tranen over mijn wang rollen richt ik het geweer gefocust op de deur, als er een gedaante binnenkomt gil ik als een gek, maar als ik zie dat Adnane is kijk ik met grote ogen voor me uit, "j-je leeft" "voor nu wel" "schiet of leg die psitool neer" "ik dacht dat je dood was" huil ik waarna ik de pistool neer leg "ik denk dat ik je heb teleurgesteld" zegt hij waarna hij mij sjaal geeft "yallah lopen"

"Stap in die andere auto" zegt hij waarna hij naar onze auto toe loopt om onze telefoons te pakken, hijgend stap ik de auto in waarna hij algauw ook instapt en weg scheurd "wie zijn deze mannen, wat moeten ze van jou? We moeten naar de politie Adnane!" "jij weet wat ze van je willen hé" zuchtend kijk ik naar mijn telefoon, 20 gemiste oproepen van Ebru en mijn broer "Adnane we moeten naar de politie!" "je praat te veel, te veel!" Zuchtend wrijf ik met mijn hand over mijn hoofd.

Perspectief Adnane Mazroui:

Als ik door Gerri Mohcin word gebeld doe ik mij airpords in en neem ik op
"Wheldi, waar ben je? Je zei dat je hier in de ochtend zal zijn, het is al avond" "we zaten vast in het verkeer gerri, we komen eraan" "gaan we niet naar de politie?" zegt Fikria zuchtend doe ik mijn airpords uit waarna ik ophang.

"Rustig aan! Wat doe je!" Sist ze als ik hard rem "eruit!" "wat the fuck?! Ik ben jou orders zat!" Sist ze "eruit!" Schreeuw ik "ik haal je over 2 uurtjes op"  "wat ga ik hier doen?! Breng me op het minst naar het huis!" "je hebt vast honger, Yallah ga iets eten" zuchtend stapt ze uit.

Flashback Gister nacht:

"Adnane ik ga wat zeggen" gelijk draai ik me naar hem toe "Fikria moet weer terug naar haar werk" "waar komt dit vandaan?" vraag ik verward "nou we hebben haar al bang genoeg gemaakt, ze kan toch niet wegrennen of iets zeggen" zegt hij "ik bedoel laat haar gaan, alles is onder de controle" "dus?" "dus laten we weer terug gaan naar onze normale levens zodat de pers en haar broer niet verder graven, snap je?"  zegt hij "als ze wilt werken, laat haar gaan, als ze naar haar vriendinnen wilt gaan, laat haar gaan, als ze gaat winkelen, laat haar gaan" "waarom?" "er is geen reden, het is gewoon om iedereen te bewijzen dat alles normaal is"

Einde Flashback.

Woedend doe ik mijn airpords weer in en bel ik mijn oom op "Adnane waar ben jij!" "heb je mijn bericht niet ontvangen?!" "welke berichtje?" "waar ben jij?!" Sis ik "op werk" "wacht, wacht ik kom jou zegenen vragen" sis ik waarna ik ophang en naar zijn bedrijf toe rijd.

Met gespande kaken en een pistool in mijn hand storm ik zijn kantoor binnen, als ik merk dat hij zijn geweer wilt pakken richt ik de mijne op hem "rustig aan!" Schreeuw ik "wat doe jij?" Sist hij "ik heb het je gezegd gerri, wanneer de dag komt zullen wij afscheid nemen" sis ik met mijn wapen op zijn hoofd gericht "leg die psitool neer ben je gek geworden Adnane!" "je hebt een opdracht gegeven om mij en de dokter te vermoorden! Maar die mannen die jij hebt gestuurd zijn waardeloos" Sis ik "niet alleen jullie 2, maar wij allemaal! De gene die de opdracht heeft opgegeven is Sharaf"  "ik weet niet waarom je die pistool nu op mij richt maar ik weer zeker dat Sharaf hier achter zit, leg die pistool nu neer en kom kijken!" Zegt hij terwijl hij een video start. "Selam Mohammed, mooie landschap vind je niet?" "geen zorgen er is nog genoeg plaats voor jou" "wie is dit!" Sis ik waarna ik mijn psitool weer in me zak doe, geschrokken kijk ik naar de video vol graffen "mooi hè? Kijk goed naar de datum Mohammed, 20-08-2020, dat wilt zeggen dat je nog precies 9maanden hebt, maar wat gaat er gebeuren in deze 9maanden? 9 mensen in jou familie zullen sterven, elke maand zul je genieten van de pijn van elk hun dood" "begrijp je het nu? Deze man is vastbesloten om onze famillie en geliefdes te vermoorden!" Sist gerri, "ik heb gedaan wat ik kan doen Adnane, ik heb met Yassin gepraat en mannen rond heel het huis geplaatst" "de man die mij heeft aangevallen zat aan de telefoon, toen ik de telefoon afpakte zei hij ''Meneer al Mohamadi heeft een order, vermoord ze allebei"

1430 woorden, oepsie, to much drama of is het goed zo?😳

Allemaal heel erg bedankt voor de 27k+ reads,  5,11k stemmen en #2 in spanning🥰 Much love