Black and white love

Deel 19

"jullie zijn allemaal psychopaten!" schreeuw ik als Hassan binnen komt
_______________________________________

Perspectief Fikria Benaisia: ''Jullie zijn allemaal psychopaten!"" schreeuw ik weer als hij de deur weer op slot doe ''jullie zijn allemaal maniakken!" schreeuw ik 

Perspectief Rania Al Mohamadi: ''hoe vind je je schoonzusje'' vraag ik aan ghizan ''ze is zo mooi als een baby'' grijns ik ''maar ze praat veel briljante slang, slang!" sis ik ''ik mag haar niet'' zegt ghizlan waarna ze wegloopt. Maar ik weet hoe ik haar moet temmen ,"Zeynep breng mijn telefoon" schreeuw ik 

Perspectief Adnane Mazroui: 

R: Weldi gaat ze zo aan de bruiloft tafel zitten? Ik kan dat niet accepteren, gaan we geen bruidsjurk halen ofs?

A:Nee, bemoei er niet mee. Je komt haar kamer niet meer binnen vanaf nu.

R:Als haar familie komt of iets.. voordat ze haar zin af kan maken hang ik al op.

Als ik mijn auto heb geparkeerd pak ik de dokter de telefoon erbij ''Broerlief ik ben aangekomen in Burundi, er is een noodgeval operatie, ik bel je over paar dagen x Firkria'' typ ik  als ik mijn broertje voorbij zien rijden stap ik uit van een afstandje kijk ik naar mijn broertje zijn gezin, wat ben ik trots op hem! trots kijk ik naar het plaatje hoe hij zijn vrouw een kus geeft hoe hij alles voor haar draagt mijn broertje is altijd white geweest maar ik ben altijd black geweest hij lijkt op me vader en ik op me oom. Gefocust let ik op mijn neefje die met de bal speelt mijn broertje heeft gewoon een zoon! Als de bal mij richting opkomt pak ik het op ''dat is mijn bal'' zegt zijn schattige stemmetje ''volg de bal niet op de weg oke?" zeg ik terwijl ik hem aankijk ''kijk de autos zijn snel, kijk uit'' zeg ik terwijl ik zijn bal terug geef ''dankjewel'' zegt hij glimlachend ik kon het niet laten om in zijn zijn schattige wangetjes te knijpen ''Ousamma!" hoor ik de stem die ik al jaren niet meer heb gehoord ''wat doe je daar'' schreeuwt hij terwijl op ons afkomt lopen ''wat is hier aan de hand, heb ik je niet verteld niet met onbekende te praten!" ''kom we gaan naar huis'' zegt hij dan ''maar we gingen spelen'' zegt hij zielig '''Oussama weldi kom we gaan naar huis'' teleurgesteld loopt hij naar huis ''wat doe je hier'' sist hij ''ik vraag je iets!" ''hoe ouder je word hoe meer je op beba(papa) lijkt'' ''ik zei, wat doe je hier?" ''heb ik een reden nodig?'' antwoord ik zijn vraag ''na al deze jaren? ja!" ''ik ben heel erg benieuwd, is het zo moeilijk om te zeggen, ik heb je gemist broertje?" ''ohja sorry ik was het vergeten ! Adnane  Mazroui zijn hart is allang dood''  ''het is begraven op de bodem van het koninkrijk van Gerri Mohammed'' schreeuwt hij ''jij bent hier toegewezen, succes ermee. Wij zijn vast je eerste daad'' zeg ik zijn woorden negerend ''ik heb de politie agent ontmoet'' zeg ik terwijl hem aankijk  ''oh je kwam hier om me te onderwijzen, ik snap het. Ik word jou hondje niet alleen omdat jij me school hebt betaald!" sist hij ''ik ben geen officier van jucistie die naar buiten kan komen en zaken kan doen voor jou wanneer je maar wilt Adnane Mazroui!" schreeuwt hij ''doe dit niet Haitam'' ''jij moet het niet doen anders zal de justitie je achtervolgen'' sist hij ''jij hebt gekozen om slecht te zijn en jij gaat mij daarvoor terug betalen'' 

Flashback 2006:

''Wat is er gebeurd mijn zoon'' zeg mijn moeder ''mama ik ben een moordenaar. Ik heb de grootste zonde begaan mama ik heb iemand vermoord!" huil ik, geschrokken doet ze haar hand voor haar mond ''kom'' zegt ze terwijl ze me in een knuffel trekt gelijk ruk ik me van haar los en ren ik weg ''Adnane Stop! ik zei stop!" schreeuwt ze terwijl ze achter me aan rent als een bezetende kind blijf ik maar rennen ''Adnane! Stop! wacht broer!" schreeuwt mij broertje haitam gelijk stop ik met rennen, als ik een kleine handje voel draai ik me om waar ik haitam zie ''waar naartoe'' zegt hij ''weg'' zeg ik ''hoe ver weg?" ''je verteld dit aan niemand beloofd?" zeg ik ''isgoed'' met tranen in mijn ogen kniel ik voor hem ''ik ga terug naar onze huis'' ''naar onze huis?" ''ja'' ''waarom?'' ''ik moet gaan haitam'' ''waarom Adnane en wij?" ''jij blijft hier met mama'' ''nee, neem on met jou mee!" zegt hij zielig ''niet nu maar ik beloof je ik kom terug en dan neem ik jou en ghizlan mee ja?" ''ga niet weg alsjeblieft, verlaat ons niet, ga niet weg'' huilt hij waarna hij zijn kleine handjes om me heen slaat ''moet ik  een slechte persoon worden?" zeg ik als hij me loslaat ''hé, moet ik een slechte persoon worden?" hevig schud hij ''nee'' met zijn hoofd ''ik zal een slechte persoon worden als ik niet ga haitam, ik wil geen slechte persoon worden'' huil ik ''ik wil goed hartig zijn als beba(papa)" ''maar hoe zit het met ons dan?" ''ik kom bij je terug ik beloof het! oke?" zeg ik waarna ik opsta en hem een kus geef en weg loop '' niet gaan, niet gaan!" schreeuwt hij 

einde flashback.

''als ik zal moeten betalen zal jij degen zijn die mij zal moeten arresteren Haitam'' ''ik heb niks te verliezen'' zeg ik terwijl ik hem in de ogen aankijk even staart hij me in de ogen aan waarna hij wegloopt zuchtend draai ik me om waar ik een van mijn oom zijn mannen zie parkeren met gespande kaken loop ik naar hem toe waarna hij uitstapt ''wat doe jij hier Souliman'' ''het moest van Meneer Al Mohamadi bro ik moest op de advocaat letten'' zegt hij ''heb je het mij gevraagd'' sis ik ''hé?" sis ik ''ga nu! ik zie jou nooit meer in Haitam zijn buurt!" ''maar Meneer el mohamadi?" ''ga!" ''zoals je zegt broer'' zegt hij waarna hij zijn auto instapt.

Perspectief Tarik Benaisia: ''oh my allah geen mij sabr'' zucht ik ''hoe bedoel je ik weet het niet ben jij niet de baas van de ambulances?!" schreeuw ik ''wacht heel even ik ben zo terug'' zeg ik als ik mijn telefoon hoor afgaan het is Haitam. 

T: Ja.

H: Há Tarik is er al nieuws  heb je de laptop gevonden?

T: Aanklager sorry begrijp me alsjeblieft ik heb nu een andere probleem mij zusje is vermist ik zoek haar ik ben een beetje afgeleid.

H: Serieus?! ik snap het is er iets waarmee ik kan helpen?!

T: Dankjewel maar is niet nodig alle politiebureau's zijn al op de hoogte als ik Fikria heb gevonden geloof me dan zal ik me bezig houden met Mohammed Al Mohamadi maak je daar geen zorgen over oké?

H: isgoed geen probleem vind je zusje eerst dan gaan we weer verder met deze zaak laat me weten als je haar hebt gevonden.

T: isgoed bedankt  zeg ik waarna ik ophang en weer terug loop naar die man.

''heb ik het goed gehoord? ze zeiden tegen me zusje 'de ambulance wacht buiten op je' je gaat naar het verkeers ongeluk en jij en de mannen  en de beveiligers hebben hier niks mee te maken?!" schreeuw ik ''meneer ik heb met elk van hun gepraat en er is niks over een verkeersongeluk'' ''ga nu naar de beveiligers en zeg dat ik naar alle camera beelden van het ziekenhuis ga kijken'' sis ik ''je gaat mij zusje vinden oke?!" schreeuw ik ''anders voeren we dit gesprekje in de politiebureau yallah!" sis ik ''hoe is dit mogelijk Tarik'' zegt Dilara, als ik een berichtje krijg kijk ik gelijk van wie het is ''Fikria?!" ''heeft ze je gebeld?!" ''Nee, het is van een andere nummer'' ''dus lees het tarik!" ''ik ben aangekomen in Burundi broerlief, er is een noodgeval operatie, ik bel je over een paar dagen kisses Fikria'' lees ik hard op.

1330 woorden