Black and white love

Deel 51

Geschrokken kijk ik hem aan.
_______________________________________

Perspectief Ghizlan Mazroui: Als ik een hevige pijn voel grijp ik pijnlijk aan mijn buik waarna ik op bed ga zitten, algauw voel ik iets warms door mijn benenen glijden, me vliezen zijn gebroken! Paniekerig app ik yassin.

"Yassin haal me hier weg ik ga bevallen help mij en je zoontje!" Met mijn trillende handen op mijn buik probeer ik de trap naar mijn moeder de kamer te lopen, trillend leg ik mijn handen op de deurklink van mij moeder waarna ik die met al mijn kracht probeer te openen waarna ik mijn moeder de verbaasdenen blik zie, algauw rent ze op me af en ondersteund ze me, huilend ga ik op haar bed zitten waarna ik hijgend voor me uit kijk "wat is er aan de hand benthi? Ga je bevallen? Benthi het is nog veel te vroeg wat gebeurd er?" "Mama de baby komt mama help!" Huil ik van de pijn "Oké habiba oké rustig aan adem in adem uit"

Perspectief Fikria Benaisia/Mazroui:

"Waarom zoen je mij Adane waarom?!" Sis ik "waarom?! Vertel mij waarom?!" "Ik dacht dat deze huwelijk alleen op papier was, ik dacht dat het alleen een handtekening op papier was maar wat is dit?! Wat heeft dit te betekenen?! Waarom zoen jij mij?!" Huil ik waarna ik mijn jas los ruk en op de bank gooi "waar de fuck ben jij mee bezig?! Jij hebt mij expres naar het ziekenhuis gebracht hé denk je dat ik dom ben?" Sis ik "zehma voor Wassila, je hebt alles gepland! Alles! Precies zoals toen je met me trouwde toen je er achter kwam dat Tarik Benaisia mijn broer is, precies zoals als de dag dat je mij er van door liet gaan in die bruidszaak, je hebt mij naar het ziekenhuis gebracht zodat ik kon zien dat Souhail is getrouwd! Jij laat mij lijden! Waarom? Omdat het niet genoeg is om mij gevangen te houden! Jij probeert te laten zien we de baas is, je traint de leeuw Adnane" zeg ik terwijl ik naar hem toe loop "jij kunt mij niet trainen Adnane, jij kunt mij niet veranderen" sis ik terwijl er een traan langs mij wang glijd "nooit dat het je gaat lukken! Nooit! Jij kunt mij niet niet als jou maken Adnane, in mij hele leven heb ik alleen de man gezoent waarvan ik hou! Ik zou jou nooit kussen! En jij mij ook niet! Jij mag misschien wel harteloos zijn, jij mag misschien wreed zijn, maar wees geen dier! Wees een man!" Sis ik waarna ik naar de balkon toe loop.

Perspectief Adnane Mazroui:

Met gespande kaken kijk ik naar mezelf in de spiegel die in de badkamer hangt, wat bezielde mij? Wat doe ik? Ik schaam me dood man.

"Jij mag misschien wel harteloos zijn, jij mag misschien wreed zijn, maar wees geen dier! Wees een man!" Spookt er door mijn hoofd heen. Zuchtend loop ik de badkamer uit waar ik haar op de bank zie zitten, voor even kijk ik haar aan "Sorry" krijg ik met moeite uit waarna ik de kamer uitloop, nog nooit in mijn leven heb ik iemand mijn excuses aangeboden, nog nooit heb ik ergens spijt van gehad tot de van vandaag.

Ghizlan Mazroui: "Benthi sta op, sta op we gaan" zegt mij moeder paniekerig "Mama waar gaan we naartoe" huil ik "habiba iedereen is thuis, jou broer, je oom je kunt hier niet bevallen! Je moet naar het ziekenhuis!" "Mama ik kan niet opstaan!" Huil ik van de pijn "Ghizlan! Herpak jezelf! Je broer vermoord ons als hij ons hoort! Yallah Benthi sta op, adem in adem uit, kalm" zegt ze terwijl ze me helpt met opstaan "Yallah mijn prachtige dochter adem in adem uit" zegt ze waarna we voorzichtig de trap naar benden op lopen.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:
Met tranen in mijn ogen kijk ik voor me uit "oh my allah help mij hieruit"

Huilend bel ik Ebru op "schatje, hoe gaat het?" Huilend staar ik voor me uit "het gaat niet goed Ebru" huil ik hard "schat wat is er aan de hand? Maak me niet bang" "het gaat niet goed Ebru, het gaat niet goed, ik kan dit niet meer" huil ik als een kind van 3. "Fikria doe rustig ja, ik kom er nu meteen aan" zegt ze waarna ze ophangt.

Perspectief Adnane Mazroui:

Terwijl mij linker hand op het stuur zit ga ik met me rechte duim over mij lip heen waarna ik woedend gas geef, wat bezielde mij? Wat dacht ik? Woedend versterk ik mijn grip op het stuur.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Huilend kijk ik naar de spiegel die in de badkamer hangt waarna ik geschrokken naar me zelf kijk, mijn ogen zijn rood, ik heb wallen van hier tot tokio en mijn haren? Die zien er niet uit, als ik de tranen voel opkomen veeg ik ze snel weg en gooi ik wat koude water in mijn gezicht waarna ik me haren een beetje nat maak en in een hoge knot zet, als ik de badkamer uitloop schenk ik een glasje water en ga ik op de bank zitten "Mevrouw mazroui, Rania Mazroui roept u" zegt Hiba, met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik haar aan "waarom?" even kijkt ze me aan "dat heeft ze niet verteld" zegt ze snel "ik ben nu niet beschikbaar, vertel haar maar dat ze morgen ochtend kan zeggen wat ze wilt zeggen ik wacht nu op een vriendin" "het is een noodgeval! Ze zei dat het eeen spoedgeval is" geïrriteerd kijk ik haar aan "praat ik Chinees? Ik ben niet beschikbaar ik wacht op een vriendin! Ik heb geen tijd" "als je niet mee komt, komt ze je persoonlijk halen" dringt ze door "het is belangrijk zei ze" zuchtend ga ik achter over zitten.

Met grote ogen kijk ik naar het plaatje waar ik Ghizlan zie liggen op een matras in de kelder "ghizlan?" Vraag ik geschrokken waarna ik op haar afloop "mijn schoondochter! Snel! Snel! Help mijn dochter, ze gaat bevallen!" Zegt Rania paniekerig waarna ze handen op mijn schouders legt "wat voor bullshit praat jij? Moet ik haar helpen?" Vraag ik met grote ogen "ja je bent toch een dokter benthi!" Met grote ogen kijk ik naar Ghizlan, ze moet naar het ziekenhuis! "Benthi rustig aan, adem in adem uit" kalmeert Rania, Ghizlan. Met grote ogen kijk ik ze aan "we moeten haar naar het ziekenhuis brengen! Nu meteen!" Schreeuw ik "ze gaat veel te vroeg bevallen! We kunnen beide verliezen haar en de baby!" "Dat is niet mogelijk! Ookal redden ze het, Adnane zou hun niet laten leven, kom op Fikria asjeblieft! Ik smeek het je! Ik zal alles doen wat je wilt!" Met grote ogen kijk ik haar aan ik heb haar nog nooit zo hopeloos gezien. Met grote ogen kijk ik naar Ghizlan die op het punt staat om te bevallen "Oké! Ik wil helemaal niks! Ik doe het alleen voor de baby en Ghizlan!" Sis ik waarna ik me voor Ghizlan kniel "Ghizlan, hoe diep adem en doe je benen omhoog" "Om de hoeveelste minuut heb je weeën ghizlan?" "Is het daar nu tijd voor!" Sist Rania, geïrriteerd kijk ik haar aan "Oké ghizlan rustig aan, Adem in adem uit oké lieverd?" Stel ik haar gerust.

1230 woorden

20 stemmen en vanavond nog een deeltje🥰