Black and white love

Deel 21

''geen zorgen het zal geen pijn doen'' zegt ze als ze de alcohol open doet.
_______________________________________

Perspectief Fikria Benaisia: Als ze de alcohol op mijn wond legt schrik ik even van de prik ''oeii oei zeg het als het pijn doet schaam je niet'' zegt ze terwijl ze waarna ze blaast op me wondje. De tranen rollen over mijn wang heen ''jullie zijn allemaal psychopaten!" zeg ik uitgeput ''jullie hebben jullie menselijkheid verloren'' huil ik, woedend kijkt ze me aan waarna ze in me hand knijpt.Pijnlijk kijk ik weg ''benthi'' zegt ze met een neppe glimlach  ''houd je mond en gehoorzaam of ik weet wat ik moet doen'' sist ze, en daar is haar ware gezicht. ''je zult er spijt van krijgen!" schreeuwt ze ''je doet me pijn laat me los!" huil ik waarna ik me van haar los ruk en vandaar opschuif ''het spijt me benthi'' zegt ze lief, oh my allah ik moet hier weg voordat ik psychisch word! ''als je naar me luistert zal ik je geen pijn doen Benthi'' glimlacht ze gelijk kijk ik haar aan, als Ghizlan met wat kleding binnen komt staat ze gelijk op als de 2mannen van net ook binnen komen om de raam te repareren begin ik het benauwd te krijgen en voel ik me nogal duizelig, waar heb ik dit aan verdiend vertel mij waar?! de tranen rollen over mij wang heen.

Perspectief Adnane Al Mazroui: Als ik bij Adam zijn broer de pand aankom parkeer ik mijn auto snel ergens en loop ik zijn pand in als ik de trap naar beneden oploop zie ik een van zijn kleine werkers ik snap überhaupt niet waarom hij zulke kleine kinderen aanneemt ''waar is je baas Ihsan'' zeg ik als ik hem beneden zie werken ''ik weet niet bro'' ''wie the fuck ben jij en waarom vraag jij naar de baas'' schreeuwt er een man gelijk pak ik hem bij zijn hoofd en gooi ik hem tegen de muur aan die is K.O geschrokken verstoppen de kinderen zich onder de tafel. Als ik rond loop komt er een jonge man op me af die me een vuist wilt geven gelijk houd ik zijn vuist tegen en draai ik zijn hand waarna ik hem een knietje in zijn buik geef en eentje in zijn zij gelijk valt hij neer ''welke geld oprotten! ik heb je alles gegeven wat ik hoor te geven!" hoor ik een mannen stem gelijk loop ik er op af ''vanaf nu krijgen jij en je moeder niks!"  Als ik zijn kantoor in kom zie ik hem tegen een kleine meisje schreeuwen ''ze schoppen ons uit huis gerri alsjeblieft'' huilt het meisje ''Stil!" schreeuwt hij waarna hij zijn hand op de houding houd alsof die haar gaat slaan ''Jij hond!" sis ik gelijk draait hij zich om ''waar kom jij vandaan'' zegt hij waarna hij naar me toe loopt gelijk geef ik hem een vuist op zijn kaak ''opstaan! waar is de laptop!" sis ik als hij op de grond valt ''waar the fuck praat jij over'' zegt hij terwijl hij opstaat en een mes tevoorschijn haalt dreigend loop ik op hem af ''ik heb geen laptop gezien wegwezen hier!" ''we zullen zien of je de waarheid vertelt'' sis ik als hij zijn mes weggooit en mij een vuist wilt geven pak ik zijn arm vast en duw hem op een paar vuilniszakken ''broer doe me niks aan broer alsjeblieft ik heb 2kinderen'' smeekt hij, ruw pak ik hem bij zijn blouse waarna ik hem een trap in zijn buik geef waardoor hij weer achterover valt woedend loop ik op hem af ''ik smeek je broer doe me niks aan'' zegt hij waarna hij naar achter kruipt woedend pak ik hem bij zijn keel ''stil! wie heeft Adam gehuurd hé!" sis ik ''is hij niet jou broer hé?!" schreeuw ik 

Perspectief Ghzilan Mazroui: Met mijn boordje cake's loop ik mijn kamer in. Terwijl ik rondjes in mijn kamer loop geniet ik van mijn cake's als ik steken begin te krijgen leg ik mijn bordje op mijn kaptafel neer en loop ik naar het raam toe ''oef weldi oef'' huil ik van de pijn terwijl ik over me buik aai als de steken erger worden ga ik op me bed zitten ''kijk ik kan niet eens mijn cake's meer eten kom op mijn knappe zoontje'' zeg ik terwijl ik me blouse een beetje omhoog doe en over me buik aai ''ghzilan?" hoor ik de stem van mijn moeder geschrokken doe ik mijn blouse omlaag en sta ik gelijk op ''wat is dat buik ghzilan!" schreeuwt ze ''niks mama gewoon vet'' ''oh my allah was ik maar blind en had ik dat maar niet gezien!" sist ze terwijl ze op me afloopt ''vet? het is niet alleen vet het is een baby, baby!'' schreeuwt ze ''nee mama wat zeg jij" zeg ik terwijl ik bang naar achter loop ''wacht wacht'' zegt ze terwijl ze me blouse omhoog doet ''mama stop!" zeg ik terwijl ik me blouse weer goed doe en op bed ga zitten woedend komt ze ook zitten waarna ze me blouse omhoog doet ''mama ik zei stop'' zeg ik waarna ik me blouse weer goed doe ''ghizlan ik ga mezelf vermoorden ik ga niet eens meer bloeden!" sist ze ''wat heb je gedaan!" schreeuwt ze 

Perspectief Adnane Mazroui: ''Waar is het hé'' schreeuw ik waarna ik hem een kopstoot geef en hem bij zijn keel pak. ''Oké broer oké rustig aan'' woedend laat ik hem los waarna hij op de vuilniszakken beland ''oké broer oke rustig ik ga je alles vertellen'' ''hij pratte over een jongen hij heette Metin hij zei dat hij hem veel geld zal geven en Adam was boos op Mohammed wollah ik weet alleen dit'' zegt hij terwijl hij naar achteren kruipt ''wat nog meer?" sis ik ''ik weet niks anders dan dit wollah'' ''wat nog meer hé?!" schreeuw ik ''ik smeek je broer ik heb 2 kinderen'' woedend geef ik hem een vuist op zijn kaak waarna ik wegloop.

''hij komt eraan verstop je'' ''ga aan de kant hij gaat ons zien'' hoor ik de kinderen als ik naar beneden kijk zie ik ze onder de tafel verstoppen angstig kijken ze me aan waarna ik naar ze toe loop en naar ze toe buk ''ben jij de oudste'' zeg ik als ik een jongetje voorop zie ''ja'' terwijl ik ze aankijk pak ik een stapel geld uit mijn jaszak ''neem deze geld aan en deel het met iedereen'' blij kijken ze elkaar aan waarna ik wegloop.

1110 woorden. 

Ghizlan is zwanger en Adnane blijkt niet zo harteloos te zijn als hij eruit ziet😳