Black and white love

Deel 82

met grote ogen kijk ik hem aan.
_______________________________________

Ik kan echt niet meer om die reacties van jullie, ge-wel-dig!🤣😭

Perspectief Fikria Benaisia/Mazroui:

Verward laat ik zijn hand los waarna ik plaats aan tafel neem, algauw neemt Adnane tegenover mij plaats waarna hij me woedend aankijk, mij outfit zeker... " waar waren jullie?" vraagt Mohammed "jullie mochten al eten hoor" "tuurlijk niet Wheldi we gaan allemaal samen eten" "Fikria je ziet er prachtig uit" zegt Sarah, stilletjes kijk ik voor me uit.

Perspectief Adnane Mazroui: met gespande kaken kijk ik naar de 2 jongens die naar Fikria zitten te kijken  "gaat het wel Adnane?" vraagt Gerri" "gaat goed" "ik ga naar de wc" zegt Fikria waarna ze opstaat "wacht ik ga mee!" Algauw volgt Sarah haar, met gespande kaken kijk ik naar de 2 jongens die Fikria achtervolgen naar de wc "Hassan meekomen"

"Broer heb je die met die witte kleding gezien, die naast haar is denk ik haar man, die goede meiden zijn altijd met die lelijkerds man" "je hebt gelijk man broer die naast haar is ook wel knap" met gespande kaken loop ik de mannen wc in "psst ga een ambulance bellen" "sorry?" "ik zei, ga een ambulance voor jou en je vriend bellen!" Sis ik "ik snap jou niet is er iets?" woedend geef ik hem paar raken vuisten in zijn gezicht waarna ik de deur achter me sluit "kom eruit a zemmer!" sis ik tegen de andere, "broer, broer stop!" woedend geef ik ze allebei paar raken vuisten en een trap in hun maag waarna ik de wc verlaat "ben je klaar Hassan" "ik kon de wc niet in a neef" lacht hij "hiwa ga maar als je nog wilt" lachend lopen we weer terug.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Als ik weer plaats neem aan tafel heerst er een dodelijke stilte, verward kijk ik naar een boze Adnane, wat is zijn probleem?!

Als mijn telefoon afgaat neem ik zuchtend op "ja Ebru?" "Fikria ik heb het zojuist gehoord, Ze hebben de aanklager de huis bekogeld" met grote ogen kijk ik naar Adnane.

20:15 :

Stilletjes houd ik me strak aan de auto vast, Adnane die zit als een gek te rijden, stilletjes kijk ik naar Adnane die diep in zijn gedachtes zit terwijl de tranen over zijn wang rollen.

Perspectief Adnane Mazroui:

Flasback 16 jaar geleden:

Geschrokken ren ik op Haitam af die huilend van school komt "Haitam waarom huil je?!"  "We gingen na school knikeren" "dus?" "ik had gewonnen maar mootje en zijn vrienden gaven mij knikkers niet terug, ze zeiden dat ze van hun zijn, ze hadden me geslagen" "waar zijn ze?" "Daar onder die boom" woedend ren ik naar ze toe waar ik ze zie knikeren "heb jij me broertje de knikkers gestolen?!" sis ik tegen mootje "wat is jou probleem ik heb ze gewonnen!" Zegt hij waarna hij me weg duwt "wat lieg jij?!" Sis ik waarna ik hem een duwtje geef "wat doe jij" verdedigt illias hem "niet mee bemoeien!" Schreeuw ik waarna ik hem een trap geef als mootje mij een vuist wilt geven houd ik die tegen en geef ik hem een rake in zijn gezicht waarna hij op de grond valt en hem in elkaar sla "jaaa, sla hem, sla hem!" Glimlacht Haitam.

Einde Flashback.

Als we bij zijn huis aankomen gooi ik me auto aan de kant en stap ik snel af, als ik naar zijn huis wil toe lopen word ik algauw door een aantal agenten tegen gehouden "menneer u mag niet naar binnen!" "laat me los! laat me los!" Schreeuw ik terwijl ik me los probeer te rukken "Adnane rustig!" hoor ik Fikria nog "jongens rustig oké laat hem maar gaan, gaan jullie maar weg" zegt Tarik, als ze me los laten ren ik al een gek zijn huis in.

"waar is mijn broertje? waar is mijn broertje?!" Schreeuw ik als ik de woonkamer inkom "Adnane!" hoor ik Fikria nog "waar is mijn broertje?! waar is mijn broertje?!" Schreeuw ik tegen senna waarna ik haar bij dr schouders pak "hij is met de ambulance mee genomen, maar waar was jij hé?! waar was jij?! ze hebben jou broertje proberen te vermoorden hier, waar was jij hé?! waar?! dit is allemaal jou schuld of niet?! Toen jij werd geschoten huilde hij als een baby voor mij, hij heeft zijn angst en pijn in zich gehouden, waar was jij hé?!" schreeuwt ze "waar was jij?!" "jij bent een slechte man, slechte man!" schreeuwt het kleine jongetje waarna hij me met zijn kleine handjes op me buik slaat "slechte man! wat heb jij met mij vader gedaan! ik wil mijn vader!" Hoor ik zijn stem afwezig, als een gek begint hij me te slaan, terwijl de tranen over mij wang rollen loop ik weg.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Als Adnane samen met Tarik het huis verlaat loop ik geschrokken naar de jonge dame toe, algauw barst ze uit tranen, medelijdend kijk ik haar aan.

Perspectief Adnane Mazroui:

Trillend loop ik het huis uit en bijt ik op mijn vinger om niet in huilen uit te barsten "Adnane, ik weet over broer en zus liefde het is niet net als moeder en vader liefde, als hij/zei naast je staat denk je dat je volwassen bent, dat je verantwoordelijk bent voor ze maar het leven neemt ze van je weg, wanneer jij je hoofd optilt, is hij/zei weg, ik weet hoe deze pijn voelt" woedend kijk ik naar de zwarte Volkswagen vol jongens met wapens, woedend loop ik door het lint heen op hun af "Adnane?!" Als ze weg rijden ren ik al als een gek naar mij auto toe algauw stapt Tarik ook in.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"dit is het enigste wat ik kon vinden, het is koud hier" zeg ik waarna ik de sjaal om senna en haar zoon doe en wat water uit de keuken pak "hier wat te drinken" zeg ik tegen senna "dankjewel" glimlachend trek ik wassim naar me toe en speel ik met zijn haren "senna ik weet dat jij me niet kent maar asjeblieft geloof in mij woorden, als Adnane hier was zal hij hem beschermen, geloof me" als er een agent aankomt staat Senna gelijk op "is er al nieuws van Haitam?" "helaas niet, maar u moet uit dit huis mevrouw" "je begrijpt mij niet hé?! ik zei dat ik nergens naar toe ga! ik blijf hier in mij huis! doe wat je wilt, zet bodyguards voor het huis of weet ik veel wat maar ik ga niet uit dit huis oké? ik ga hier op mijn man wachten!" "Mevrouw dit is geen veilige plek nu" algauw sta ik op "Senna, kom met mij mee, kijk er is hier geen raam, geen deur, niks, het vriest hier bijna en het jongetje is bang, Yallah Senna niet zo doen je kan hier niet blijven" twijfelend kijkt ze me aan "alsjeblieft Senna kom met mij mee" "isgoed" zegt ze waarna ze samen met haar zoon naar haar kamer toe loopt, tevreden loop ik naar het raam waar ik Adnane zijn auto niet zie staan en Tarik ook niet "waar is agent Tarik Benaisia?" vraag ik aan een van de agenten "hij is weg gegaan met de man waarmee u mee bent gekomen" "bent u serieus?" "ja" met grote ogen kijk ik voor me uit.

1230 woorden