Black and white love

Deel 81

"een hele enge tijd" sis ik waarna ik wegloop.
_______________________________________

Het was nogal een strijd tussen boek 2 en 3 maar het is eindstand toch boek 2 geworden, wanneer het boek precies uitkomt maak ik later nog duidelijk, bedankt voor jullie stemmen!♡

Perspectief Adnane Mazroui:

Als ik bij het adres aankom houd ik de eerste beste persoon die ik zie tegen "selam gerri, weet je misschien waar Omar el Saïd is?" "Ahh daar in het cafeetje wheldi" dankbaar kijk ik hem aan waarna ik naar het cafeetje loop algauw zie ik een bontgeslagen jongen zitten met een andere jonge man, "zet die stap daar" verward kijkt hij me aan "die stap daarzo komop je gaat verliezen" zeg ik doelend op het spelletje dat ze aan t spelen zijn "wie the fuck ben jij?" "ben jij Omar el Saïd?" "ja, wie ben jij?" "jou dood" woedend trap ik het tafeltje weg waarna ik hem een vuist geef als zijn vriend op me afkomt geef ik hem een trap in zijn maag waardoor hij in de bosjes valt "opstaan" sis ik tegen Omar waarna ik hem bij zijn kraag pak "broer-" "wat broer wat?!" woedend duw ik hem tegen een muurtje aan en pak ik hem bij zijn nek "we gaan nu naar het politiebureau oké? je gaat ze vertellen dat je loog, heb je me gehoord?! je gaat ze vertellen dat Tarik Benaisia jou niet heeft geslagen want hij is niet degene die jou heeft geslagen toch?! hoeveel geld heb je hiervoor gekregen! vertel wie is jou baas?!" "broer-" woedend laat ik ik hem los waarna ik hem bij zijn nek pak "broer ik ken hem niet, hij kwam met een luxe auto, hij heeft mij in deze staat gebracht, hij heeft mij een goede voorstel gedaan dus heb ik het geaccepteerd" "lopen!" Sis ik

Perspectief Fikria Benaisa/Mazroui:

Met grote ogen kijkt Ebru me aan als ik haar het verhaal heb verteld, we zitten in de woonkamer wat thee te drinken, ik had haar uitgenodigd om wat bij te kletsen "hoe gaat het nu met Tarik?" "slecht, zijn droom word gwn vernietigd!" "ik zei toch dat deze famillie niet te vertrouwen is, waarom ben je nog verrast?" "dit keer zijn hun het niet..." "wie anders Fikria?" "ik weet het niet Adnane zei dat hij niks heeft gedaan" "en jij gelooft hem? Fikria gaat het wel goed met jou?!" "Oefff Ebru ik weet het echt niet misschien heb je gelijk ik weet het echt niet" "Fikria dit is precies het zelfde als die dag toen ik je vroeg of hij het door had dat wij die afsluiteraparaat hebben neergezet je zei 'nee' maar we werden gwn betrapt" "nee ze weten niks Ebru"  "oef Fikria oef ik weet het allemaal niet meer"

Perspectief Adnane Mazroui:

Als ik plaats neem aan Tarik zijn tafel kijkt hij me woedend aan "wat doe jij hier? opstaan en wegwezen" "ik blijf niet lang agent dus geen zorgen, ik heb die man die jou heeft aangeklaagd gevonden, ik heb hem een beetje geslagen, hij is nu alles aan het opbiechten" algauw gaat zijn telefoon af waarna hij na een minuut alweer ophangt "je hebt het verkeerd gehandeld Adnane Mazroui, dit is geen goed nieuws voor jou, kijk me aan, het is nu niet dat ik jou iets tegoed ben-" algauw kap ik hem af "luister agent, dit is tussen jou en mij oké? Als je mij wilt arresteren ga je gang geen probleem, maar dan wel alleen mij oké? Dit is een geheim tussen ons twee, laat Fikria dit niet weten dit is het enigste wat ik van jou wil" "isgoed" "mooi" zeg ik waarna ik opsta en het restaurant verlaat.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Eerste wat ik me afvroeg toen ik het huis binnenkwam was 'is Ebru er?' Welkom Ebru" zegt Adnane die de woonkamer binnenkomt "dankjewel ik wou net weggaan, we spreken nog Fikria" "wacht ik loop me je mee" "doe rustig Fikria, Ebru kent dit huis heel goed, of niet Ebru?" "ik ga Fikria" zegt Ebru waarna ze de trap oploopt "wat probeer jij te doen? Eerst mij broer nu probeer je Ebru bang te maken, wat probeer jij?" "ten eerste, die val voor jou broer, daar heb ik niks mee te maken begrepen?" "hmmm" "ten tweede, neem afstand van die meisje Fikria, vertrouw haar niet" "moet ik aan jou vragen wie ik moet vertrouwen? ben jij te vertrouwen?" voor even staren we elkaar aan en heerst er een dodelijke stilte, als mij telefoon afgaat loop ik er snel op af "Ja Tarik?" "echt?!" "Tarik ik ben zo blij voor jou! Yallah ga nu beetje slapen broerlief!" Zeg ik waarna ik ophang, "waar kom jij vandaan? jij hebt dit gedaan hé?" "wat?" "jij hebt die man aan de praat gekregen" "welke man?" zegt hij waarna hij wegkijkt "niet dom doen, je weet waar ik het over heb" "ik weet het niet en ik wil het ook niet weten" "ik weet waarom je dit hebt gedaan, jij doet dit zodat hij jou iets schuldig is maar je doet het verkeerd jonge man want jij kent mij broer niet" "echt waar?" "echt waar" "zoals ik van je speech heb kunnen begrepen is je broer weer terug naar zijn werk, gefeliciteerd, maar ik heb hier niks mee te maken oké? Yallah ga nu naar boven en verander je kleding" "waarom?" "we gaan met de famillie uiteten" "famillie? Als het deze mensen lukte hadden ze mij allang al vermoord waar praat jij over?" "mensen kunnen hun famillie niet kiezen toch dokter? Yallah ga nu omkleden" geïrriteerd loop ik de trap op naar boven waarna ik naar de badkamer toe loop en me klaar maak.

ik was nog mijn gezicht en poets mijn tanden als ik dat heb gedaan begin ik met het stijlen van mij haren.

Perspectief Sharaf El Hamdaoui:

"Meneer u dochter is er" "laat haar naar binnen" glimlachend kijk ik naar mijn dochter Ebru.

Flasback paar maanden geleden:
"Papa Mohammed wilt mij naar een verkeersongeluk sturen" "waag het om te gaan, laat iemand anders gaan doe alsof je ziek bent"

-

"Isgoed papa het is gelukt, ik heb Fikria Benaisia gestuurd" tevreden kijk ik voor me uit "tamam(oké) kizim(dochter)"

Einde Flashback

Trots kijk ik naar mijn dochter die mijn hand kust waarna ik haar een kusje op haar voorhoofd geef "welkom mijn dochter"

Perspectief Firkia Benaisia:

Nadat ik mijn haren heb gestijld doe ik mijn outfit aan(zie omslag) ik doe nog wat concealer, highliter, mascara op en een nude kleurtje op me lippen ik spuit nog mij favoriete parfum van Armani en loop dan de kamer uit waarna ik de trap naar beneden loop waar ik Adnane zie staan wachten, wij zijn nu alleen thuis de rest zit in het restaurant, stilletjes lopen we naar de auto.

19:45 :

Als Adnane de deur van het restaurant voor mij openhoudt loop ik zonder hem aan te kijken het restaurant in waarna algauw alle blikken op ons gericht zijn, er zit niemand in het restaurant alleen onze 'famillie' en 2 andere jongemannen als Adnane naast mij komt staan en me hand vast pakt kijk ik geschrokken van mij hand naar de zijne, voor een lange tijd staren we elkaar aan, met grote ogen kijk ik hem aan.

Waarom pakte Adnane Fikria de hand vast? Nu weten jullie wie Sharaf is en wie Ebru is.... Ebru heeft Fikria gewoon expres gestuurd, zal Adnane gelijk hebben, is Ebru te vertrouwen?.....

Doodlachen de ene dacht dat het Fikria was de ene dacht dat het Ghizlan was de ene dacht zelfs Sarah hahahahaha

1265 woorden