SUSPUS (TAMAMLANDI) -Pus Serisi 1-

30.Bölüm

70K İÇİN ÇOK TEŞEKKÜRLER ❤ KISA ZAMANDA BU SAYIYA ULAŞMAMIZ ÇOK MUTLU EDİCİ! DAHA DA BÜYÜMEK DİLEĞİYLE ❤❤

Uyumuş olan bebeği yere yatak kurarak oraya yatıran Ekin, alnına hafif bir öpücük bırakıp geri çekildi. Mis gibi kokuyordu. Işığı açık bırakarak aşağı inip koltukta oturan Tamay'ın yanına sokuldu. Genç kadının elindeki telefonu çekip kenara koyduktan sonra boynuna sulu bir öpücük bırakıp huylanmasına neden olurken onun kendini itmesiyle duraksadı.

"Hayırdır?" genç kadının havaya kalkmış kaşına aldırmadan yavaşça onu kucağına çekerek karşısına aldı.

"Sevgilimi öpemez miyim?" yüzünü genç kadının yüzüne yaklaştırarak dudaklarına eğilmişti ki onun kafasını çevirmesiyle dudakları yanağıyla buluştu.

"Hayır, öpemezsin. Ben çocuğu olan bir kadınım. Millet beni bu halde görse ne der?" alay ettiği belli olsa da Ekin ciddiye almış gibiydi. 

"Ben de çocuğunun babasıyım kızım! Kim ne diyebilir? Hem desinler de bak ben onlara ne yapıyorum?" dikkatli hareketlerle genç adamın kucağından inen Tamay, tekrar koltuğa oturduktan sonra Ekin'e döndü.

"Evet çocuğunun babasısın ama benim bir şeyi  değilsin Ekin Tekindağ. Resmi olarak Tamay Dereli'yim de ben." konunun evliliğe geldiğini anlayan Ekin derin bir nefes aldı. Bu konuşma her yere çekilebilecek bir konuşma olduğu için hazırlıklı olmalıydı.

"Acaba neden Tamay Tekindağ değilsin de Tamay Dereli'sin hayatım? Senin yüzünden mi benim yüzümden mi?" aldığı soru ile konunun geçmişe dayanacağını anlayan Tamay yine de laf sokmaktan geri kalmayacaktı. O yokken başka kadınlarla gününü gün etmeyi bir bir ödetecekti ona.

"Tamay Dereli'ye dönüşüm kendi seçimimim. Ama neden tekrar Tamay Tekindağ olmayacağımı kendine sor istersen. Malum benden sonra çook Tekindağ olmak isteyen kadın gelip geçti hayatından. Belki onların birinde bulursun cevabı. Ne dersin?" konunun kendi hatalarına geldiğini gören Ekin koltukta yan dönerek Tamay ile yüz yüze bakmaya başladı. Madem konu buralara geldi her şey açık açık konuşulmalıydı.

"Tamam, hatalıyım kabul. Ama beni bırakıp giderken böyle olacağını bilmiyormuşsun gibi trip atma şimdi. Benim ne mal olduğum da belliydi, beni bıraktığında ne yapacağım da. Değil mi?" dolaylı yoldan suçun kendine kaldığını gören Tamay da oturduğu yerde dikleşti. Hakkını sonuna kadar savunacaktı. Gerçekten de bir şeyler konuşmadan çözüme ulaşmalarının mümkünatı yoktu.

"Belki de bilmiyorumdur Ekin. Hani beni çok sevip aşkımdan ölüyordun ya, ben de yapmazsın diye düşünüyorumdur." o günlerin aklına gelmesiyle tekrar sinirlenmeye başlayan Ekin alayla güldü.

"Aşkımdan ölüp bittiğime inandıysan niye terk ettin o zaman? Buna inancın vardı da tekrardan olabileceğimize mi inancın yoktu?" Ekin'in öfkesinin tekrar gün yüzüne çıkmaya başladığını fark eden Tamay, gerilmesine engel olamıyordu. Madem kendini hala haklı görüyordu, o zaman olmadığını gösterecekti.

"Evet, yoktu. Bazı şeyleri silemedim demek ki aklımdan. Yaşadıklarımı yutamadım ki bırakıp gittim. Ama haftalar sonra hamileliğimi söylemek için geri döndüğümde sen başkasıyla cilveleşiyordun. Hadi kabul edelim ben suçluyum seni terk ettim, ama geldiğimde senin başka kadınlarla oynaşıyor olman benim suçum değildi. Aksine beni çok sevdiğini iddia ederken böyle yapman, hemen başka kadınlara atılman senin suçundu. Hala daha o kadınların izleri de sürüyor belli ki telefondan silinmemiş isimleri de." genç kadının öfkeyle ve kıskançlıkla söylediği sözlerle kaşları havaya kalkan adam madem her şeyi açık açık konuşuyoruz, konuşalım diye düşündü.