L❤VE in the 1st sight(Completed)

Part-18 (Unicode)

"မေ့စမ်း..မေ့စမ်း..မေ့စမ်း.."

မနေ့ကညရော ဒီနေ့မနတ်ရောခေါင်းကို ထု ထုပြီးကိုယ့်ကိုယ်ကိုသတိပေးနေသည်မို့ဟိန်းထက်ယံခေါင်းတစ်ခြမ်းတောင်ပိန်နေလောက်ပြီထင်သည်။မနေ့ညကမူးနေတဲ့အရှိန်ကမပျယ်သေးလို့လားမသိ။ယိုင်တိုင် ယိုင်တိုင် လမ်းလျှောက်လာရင်းနဲ့ရှေ့က သစ်ပင်ကိုမြင်လိုက်တော့ခေါင်းနဲ့ပြေးဆောင့်လိုက်ရင်ကောင်းမလားလို့တောင်တွေးမိသည်။အဲ့တာမှဇာတ်လမ်းတွေထဲကလိုအတိတ်တွေဘာတွေမေ့ပြီးဟိုကလေးကိုပါတစ်ခါတည်းမေ့သွားရင်ပြီးရော..။သစ်ပင်နားဆီကိုသွားပြီကာမှမဖြစ်သေးပါဘူး.Oralအတွက်စာတွေပါမေ့ကုန်မှကွဲနေမည်။Listening & Speakingကအရမ်းဖြေနိုင်ခဲ့တာဆိုတော့ဟိန်းထက်ယံ သစ်ပင်နားကနေအသာလေးခွာပြီးခပ်သွက်သွယ်ဆက်လျှောက်လာမိသည်..။ခမ်းနားထည်ဝါလာတဲ့အဆောင်သစ်ကြီးဒါ ပထမနှစ်ကျောင်းသားတွေကိုထားတဲ့အဆောင်မှန်း တွေးလိုက်မိတော့သူ့အကြောင်းတွေကပါ ကပ်ရပ်တွဲပါလာသည်..။ဒီနားရောက်မှခြေလှမ်းတွေဟာဘာလို့အလိုလိုတုံ့နှေးသွားသလဲမသိ။Porpular Wallနားလဲရောက်ရောနူတ်ဆက်ခါနီးတိုင်းအင်း လို့ခေါင်းညိတ်ပြီး တာ့တာပြတတ်တဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ပုံရိပ်ကိုပြေးမြင်မိသည်...။ဒီနေရာမှာ မင်းအပြုံးတွေများကျန်ရစ်ခဲ့မယ်ဆိုကိုယ်ဖမ်းဆုပ်ဖို့ကြိုးစားနေမိမယ်ထင်ပါရဲ့ကလေးရယ်....။ရယ်သံလေးတွေ..အပြုံးတွေ..မျက်စောင်းလေးတွေပြန်မရနိုင်တော့တာသေချာနေတဲ့ခံစားချက်နဲ့အတူဝဲတက်လာတဲ့မျက်ရည်တွေကိုခေါင်းမော့ပစ်လိုက်ပြီးတားဆီးဖို့ကြိုးစားလိုက်မိသည်..။ခြေလှမ်းတွေဟာ ရှေ့ဆိုဆက်လှမ်းနေမိသည်။Porpular Wallဟာလဲအနောက်ဘက်မှာကျန်ရစ်ခဲ့လေပြီ ..။ရှေ့ခပ်လှမ်းလှမ်းဆိုနှစ်ယောက်အတူတူထိုင်နေကျပန်းခြံထဲကခုံပြာလေး နားသို့ရောက်လာတော့မည်ကို၂လကျော်ရင်းနှီးနေတဲ့ အသိတစ်ခုနဲ့ခံစားလိုက်မိသည်..။ကွန်ကရစ်ခင်းထားတဲ့လမ်းထက်ကသဲပွင့်မူန်မူန်လေးတွေကိုသာငုံ့ကြည့်ရင်း လျှောက်လာမိသည်..။ခပ်စိမ်းစိမ်းသစ်ပင်ရိပ်လေးတွေကိုမျက်ဝန်းထောင့်စွန်းမှ မြင်တွေ့နေရသည်..။မကြည့်နဲ့..ဟိန်းထက်ယံ..လုံးဝလှည့်မကြည့်နဲ့။ကြည့်မိလိုက်ရင် နှလုံးသားတစ်နေရာမှာပုန်းကွယ်နေတဲ့အမှတ်တရတွေကချက်ချင်းလိုကို ခေါင်းထဲတန်းစီပြီးရောက်လာလိမ့်မည်။အခန့်မသင့်ရင် ခုနကထိန်းချုပ်ထားခဲ့တဲ့မျက်ရည်တွေပါ ပြိုစီးကျလာနိုင်သည်..။ရှေ့မှာEBဆောင်ကိုပင်လှမ်းမြင်နေရပြီ..။တစ်လှမ်း...နှစ်လှမ်း...သုံးလှမ်း..