Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
💐💐💐
Anonim: Günaydın ay prensesi.
Anonim: Bugün nasılsın bakalım.
İrem: Günaydın.
İrem: İyiyim sen?
Anonim: Senin gülen yüzünü görüyorum iyi geliyor.
İrem: Beni gözetlemeyi keser misin?
Anonim: Düşüneyim... HAYIR!
İrem: Senle uğraşmayacağım. Zil çaldı zaten.
Anonim: Derste mesajlaşma timeeeeeee.
İrem: Engel yeme timeeeeeee.
Anonim: Karnım tok. Yiyemem şimdi.
İrem: Sabır Yarabbim.
Anonim: Amin. Hadi geç kalmadan gidelim içeriye.
🌷🌷🌷
Ulaş'tan
Telefonu kapatıp içeri girdiğimde sınıfa gittim. Yerime oturduğumda Biyolojici daha gelmemişti. Derin bir nefes verdikten sonra kahkaha atan İrem'e baktım. Analar neler doğruyor be! Şu kızın güzelliğinde kendimi kaybetmiştim.
Ona bakarken yanıma Cansu geldi. Sabır çekerek arkama yaslandım. Allah'ım kurtar beni! "Nasılsın Ulaş?" dediğinde sadece göz devirmekle yetindim. Etrafıma baktığımda acıyan gözlerle bana bakan Cem ve Deren ile karşılaştım.
"Sen geldin moralim kaçtı." Biraz sert çıkışımdan dolayı yüzü düştü. Ağlamaklı bir ifade ile bana baktığında ayağa kalktı. "Ulaş görmüyor musun ya? Ben sana çok aşığım. Benim aşkım ikimize yeter. Neden bana karşı soğuksun ya?" Gözlerinden bir damla düşmüş, sesi çatallaşmıştı.
Ben de hiç istifimi bozmadım. Aman onun için bozacak da değilim. "Bir aşk iki kişiye yetmez. Artık benden uzak dur anladın mı? Sevmiyorum kızım. SEVMİYORUM!" Sinirle çantamı alıp sınıfı terk ettikten sonra Biyoloji Hocasıyla karşılaştım.
"Ulaş hayırdır oğlum nereye?" Cehennemin dibine demek isterdim de diyemedim. "Hiçbir yere hocam." Hoca eliyle geri dön yaptıktan sonra beraber sınıfa girdik.
Herkes bana bakarken bende etrafa baktım. Cansu bir köşede ağlıyordu. Ama benim umurumda mı sizce? Değil!
Sırama oturduktan sonra gözümü İrem'e sabitledim. Hocanın seslenmesiyle sirkilenip kendime geldiğimde gözlerim hoca ile buluştu. "Yer değişikliği yapacağım," dediğinde Allah'ım inşallah İrem ile otururum diye içimden geçirdim.
"Cem-Deren, Cansu-Mert, Melisa-Eren, İrem-Ulaş..." İrem ve ben, beraber oturacaktık. Şu an ayağa kalkıp hocayı döndürebilirim. İlk defa bir Dua'm kabul oldu. Teşekkür ederim Allah'ım! Eve gidince Minik Dualar grubunu dinleyeceğim.
Cansu'nun kenâfir gözlerini İrem'in üzerinde gördükten sonra bir kez daha sabır çektim. İrem yanıma geldikten sonra saçmalamamak için dua ettim. Arada Cansu'nun gözü üstüne nazar duası okudum.
"Selam." Aniden konuşması aptal aptal sırıtmama neden olmuştu ve o selamı bana demişti. Evet! Bana selam demişti. LAN BANA SELAM DEDİ! Abartma Ulaş! Kendine gel!
"Selam." Yüzüne baktığımda yemyeşil gözlerinden kayboldum. O zaman derste yazma işi iptal olmuştu. Derin bir iç çektim. "Dersten sonra işin var mı?" dediğinde boğazımı temizledim. "Okuldan kaçmak gibi bir işim var," diyerek fısıldadım kulağına.
"Beraber kaçalım." Dünya şu andan itibaren benim için durmuştu. Bu dünya benim için birçok kez duruyordu ama bu çok farklıydı. Çalışmıyordu adeta. Başımı olumluca salladıktan sonra hocayı dinlemeye başladım.
Ders bittikten sonra kimseye görünmeden çantalarla beraber okulun arkasına gittik. Önce İrem'in demirlerden atlatıp daha sonra kendim atladım.
Gülerek uzaklaştıktan sonra bir tarlaya götürdüm onu. "Eskiden dilek tutup karahindibayı üflerlermiş. Biz de yapalım mı?" diyerek elime bir karahindiba aldım. Başını salladıktan sonra dilek tuttuk ve üfledik.
Karahindiba uçuşurken biz de gülerek tarladan çıktık. Akşam olduğunda onu eve bıraktım. Ben de kendi evime gittim ve yatağıma yattım.
Bugünü hayatımın en mükemmel günü olarak yazdım. İrem ile olan her şey benim için en mükemmel gün olmuştu. Gözlerim kapanırken tek düşündüğüm bir gün birbirimizi seveceğimiz idi. __________________
Cansu'ya gıcık olanlar kulübüne hoş geldiniz.
Neyse onu da diğer bölüm gelmemek üzere göndereceğim. Yazamam vallahi onu.
