🌙29🌙

361 31 36
                                    

🌖 🌖 🌖

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

🌖 🌖 🌖

Kafeden çıkıp İrem'in evine gittiğimde merdivenlerde oturmuş beni bekliyordu. Kornayı çaldığımda koşarak arabaya bindi ve yanağımdan öptü.

"Nereye gidiyoruz?" dediğinde sadece gülümsedi. Onun her zaman çok sevdiği yere gidecektik. Kumsala...

Arabamı park ettikten sonra İrem'i indirdim ve kumsala götürdü. "Kumsal!" diye bağırdığında bana sarıldı. Kollarımı beline sardım ve, "Uzun zaman olmuştur gelmeyeli," diye cevap verdim.

Çıplak ayaklarımla yürürken sol kolumu tuttu ve kendi omzuna attı. Gülümsediğimizde öylece yürüdük.

"Su da amma soğukmuş he," diye söylendiğimde kıkırdamıştı. Bu kadının kıkırdamasına bile hastayım. Mest olmuşça yüzüne bakarken kucağıma alıp suya doğru götürdü.

"Ulaş sakın! Bak zaten çabuk hasta oluyorum." Kahkahası ile yalvardığında daha çok yakınlaştırdım ve sırtını su ile buluşturdum.

" Kahkahası ile yalvardığında daha çok yakınlaştırdım ve sırtını su ile buluşturdum

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Boynumu daha çok kavradığında kaldırdım ve sudan çıktık. Kumların üzerine bıraktıktan sonra yanıma yattı.

Yıldızlar çok mükemmel gözüküyordu. Annem ve babam eskiden iyi ya da kötü bir şey olduğunda yıldızlara söyle. Biz orada olacağız derdi.

"Annem, babam çok mutluyum. Sevdiğim kadın yanımda. Keşke sizinle tanıştırabilseydim. Biliyor musunuz? Hayatımda hep iyi şeyler oluyor. Kötülere yer yok." diye fısıldadım. Onların beni duyduğunu biliyordum. Çünkü anne ve babalar çocuklarını yalnız bırakmazlar.

Kolumu İrem'in kafasına koyduktan sonra saçlarına öpücük kondurdum. "Evin nerede diye sorduğunda sana hani ben Zincirlikuyu Mezarlığı diyordum ya. Yalan değildi. Benim evim orasıydı. Annem, babam oradaydı. O gün ben oradaydım. Gece orada uyumuştum."

Sözümü bitirdikten sonra bana baktı. "Senin evin benim artık," diye cevap verdi. İşte o an dünya benim için durmuştu. Sanki tek nefes alan canlı bizmişiz gibiydi. Dalgalar ses çıkarmıyor, yanımızdan insan geçmiyordu. İrem'in cümlesinden başka bir şey yoktu aklımda. "Biz artık birbirimizin eviyiz." diyerek cümlesine eksik kelimeleri kattım.

İrem artık benim evimdi.

Ben ise onun kalbiydim.
_____________________

Yalnız bu bölümü de aşık oldum.

Naifçi ruhum şakır şakır kaynıyor resmen...

Maşallah ellerime.

Hadi gud bay (: (: (: (: (: (: (: :*

Ay Prensesi |Texting| UlRemWhere stories live. Discover now