Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🌄🌄🌄
2 Yıl Sonra
Duyduk duymadık demeyin. Sonunda evleniyoruz!
Üniversite bitmişti ve artık evleniyorduk. Sorun şu ki Cem, Murat, Sinan benden önce evlenmişti.
Onların okulu 4 yıllık olduğu için 2 yıl önce bitirip birkaç ay sonrada evlenmişlerdi.
Şimdi bizde sıraydı. Artık hiçbir engelimiz yoktu.
Damat odasında aynada kendime baktım. Zaman çok hızlı geçip gitmişti.
Mezarlığa gidip annem ile babama evlendiğimi söylediğimde o döktüğüm mutluluk göz yaşları şu an da doluyordu.
İrem ve ben cerrahi asistan olarak özel bir hastanede çalışıyorduk. Şu anlık çok rahattık.
Etrafıma baktığımda Cedi 1 yaşındaki oğlu Melih ile ilgileniyordu.
Furkan nişanlanmıştı. Sema'nın isteği üzerine 4-5 ay sonra evleneceklerdi. Malum kızı almasınlar.
Sinan, Öykü'nün hamilelik sırasında oluşan hormonlarıyla ilgileniyordu. Bir keresinde gece 5'te mango aramak için çıkmıştık. Mango ya! MANGO! Benim güzel uykumu bölmüştü.
Murat, kendi halindeydi. Evlendi. Çocuğu olacak ama asla CS'den ya da Gta'dan vazgeçemiyor. Çocuk gibi ya çocuk!
Cem, ormantiklikten romantiğe atlamıştı. Şimdi ise bir kız babası olacağı için çok mutluydu.
Bunları düşünürken kolumdaki saate baktım. Vakit gelmişti.
Düğünü Sezen Hanım Yalısı ve Gül Sultan Yalısı arasında gidip gelsek de İrem, boğaza baksın deyince Sezen Hanım Yalısında yapmaya karar kılmıştık.
Son kez papyonumu düzelttikten sonra bizimkilere baktım. "Vakit geldi." dedim ve odadan çıktık.
Gelin odasına geldikten sonra kızlar 'kapı açılmıyor' deyince para verdim. Resmen sömürüldüm.
İçeri girdiğimde meleklerin bile kıskanacağı güzellikte olan İrem'i gördüm.
Hepsi çıkarken biz baş başa kalmıştık.
"Sonunda evleniyoruz." dedim gözümü ondan ayırmadan. "Artık huzurla uyuyabilirim."
Başını eğdikten sonra çenesinden tuttum ve kaldırdım. Alnını öptükten sonra kolumu uzattım. "Gidelim mi artık?" diyerek gülümsedim.
İrem'de gülümsedikten sonra koluma girdi. "Gidelim müstakbel kocacığım." dedi.
Kalbim yerinden çıkarken yavaş yavaş adımlarla odadan çıktık. Daha sonra merdivenleri indik ve misafirlerin olduğu yere geldik.
Herkes ayağa kalkıp alkışlarken biz de yolun sonundaki nikah masasına gittik.
İrem'in sandalyesini çektikten sonra nikah memuru ve şahitler geldi. Benim ki Cem, onun ki Deren idi.
