Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 32

Hij kneep zijn ogen open inplaats van dicht en hij betrapte zich erop dat hij zijn trouwdag al vreemd ging. Dit is niet hoe ik het voorstelde zei hij in zichzelf.
HIj probeerde zich te weren want hij smaakte de viesheid. Dit waren niet de liefdevolle kussen die hij hoopte te krijgen.
Hij betrapte zich erop.
Ik wil Laila's lippen proeven...
Hij duwde haar weg en Jamila keek hem raar aan...

Laila voelde de blik van Nabil in haar prikken maar dat was niet de enige blik.
Laila voelde zich achergelaten in een grot. Geen licht en niemand die zich bij haar bevondt. Ze hield haar handen bij zich en was vast besloten om niks voor Nabil te gaan voelen.
Niks mocht haar overrompelen bij zijn aanraking en blikken..
Laila friemelde met haar vingertjes en bestudeerde haar nagels die zo mooi waren gelakt. Ze streek met haar vingers langs haar nagels en voelde gladheid en de mooie glansheid. Nog steeds kon zeniet geloven dat ze er zo mooi uit kon zien. Ze besteedde nooit aandacht aan haar uiterlijk en toch zag ze de mooie huid op haar handen en gezicht schijnen. Ze voelde zich verborgen onder het lichte aangebrachtte make-up.
Ze voelde alsof de mensen niet konden zien hoe kwetsbaar en hoe erg ze was toegetakeld. Ze voelde zich nu ineens dankaar voor de slagen die ze niet in haar gezicht ontving maar op haar lichaam.

Maar toch was er nog de vraag hoe de huwelijksnacht zou verlopen.
Laila werd zenuwachtig en dat viel op te merken. Ze zag 1 voor 1 mensen vertrekken om naar huis te gaan en Laila kwam tot het besef dat het bijna 2 uur 's nachts was en dat ze bijna zouden vertrekken naar het vliegveld.
Ze bekeek de zaal die nog wel vol was.
Ze keek snel opzij en betrapte Nabil dat hij haar bekeek. Ze keek naar het meisje en haar ogen vielen op haar lichtval. Ze bekeek hoe mooi het meisje was en hoe jong ze was. Haar huid was onbeschadigd en Laila werd jaloers op haarmooie huid. Ze werd zenuwachtig of Nabil haar lichaam wel mooi zou vinden..Ze werd verlegen en dacht eraan hoe mooi zijn lichaam zou zijn. Bah Laila waar denk je wel aan.. Laila bloosde bij die gedachte. Die gedachtte over mannen had Laila nog nooit gehad.

Laila kreeg kippenvel en Nabil pakte haar hand tussen de menigte. Laila volgde langzaam zijn vingers die zich wikkelde in haar vingers. Ze voelde de tinteling weer en er viel niks te ontwijken.
Laila's ogen voelde de branderigheid om ze te openen en te kijken zijn ogen maar Laila vertikte het.
Ze keek langzaam naar zijn blouseknopen en reek langzaam met haar ogen naar boven richting zijn gezicht. Het ging uit eigen wilvan het lichaam. En haar ogen reken uit onder haar lange zwarte wimpers...

Nabil zag haar mooie bruine ogen en hij werd in een fractie van een seconde tot zijn verbeelding alleen gelaten zonder de mensen om hun heen.
Laila sloeg haar ogen snel neer en keek in de duivelse ogen van Jamila....
Ze stond op en keek met een woeste blik inmijn ogen. Laila zag een ander beeld van haar en haar volle lippen van het meisje verdwenen in dunne lijnen die zich aanspanden.
Laila werd bang.
Bang voor een mooi meisje...
Laila richtte zich weg en hoorde Salima...
Laila...
Jah Salima...
Maak je geen zorgen Zusje...

Laila keek haar aan en keek op...
Ik ben bij je net zoals mijn moeder en vader...
Laila zag Souhaila op haar af rennen en struikelde op har weg..
Laila prong plots op en rende naar Souhaila... Tilde haar op en voelde de pijn in haar rug trekken. Ze tilde de lichtte Souhaila toch op met de kracht die ze bezat en legde haar op de bruidsstoel. Nabil en Salima en net zoals de rest volgde Laila's bewegingen.

Laila tilde het jurkje op en zag een klein schaafwondje..
Ze keek naar Souhaila's gezichtje en zag een traantje wegkruipen over haar onschuldig gezichtje.
Ze veegde het weg met haar zachtte huid en gaf ene kusje op haar knie.
Nabil die de lippen volgde van Laila en niks kon ontwijken voelde zich warm van binnen worden.De vochtigheid van haar lippen zaten nu op Souhaila's knie en hij hoopte het liefst dat hij die knie was.

WAT !!
Nabil schrok van die gedachte maar voelde zich toch fijn bij die gedachtte..
Ze tilde Souhaila op en ging op het stoeltje zitten met haar schoonzusje op haar schoot. Nabil pakte zijn zusjes hand vast en al snel liet zij het los. Ze pakte Laila's hand en NAbil's hand en verbond het met mekaar....
Ze keken mekaar aan kondne de warmte niet ontwijken...
Laila werd kennisgemaakt met warmte vanuit een jongen die ze nauwelijks kende...
WAAROM?