Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 34

Het werd stil en zo bleef het ook.Laila en Nabil wisten echter niet wat ze moesten zeggen tegen mekaar.
Laila nam plaats bij het raam en keek voordurend uit naar de donkere uitzicht....
Laila antwoorde diep in haar zelf...
Zo zie ik elk jaar mijn toekomst in...
Donkere uitzicht naar niks..
Geen pad te vinden en geen pad in te slaan..
Geen warmte en geen lichtbron...
Welou.. Niks anders dan blind vertrouwen...

Laila's ogen rolde dicht en viel langzaam leunend naar achter in slaap. Ze rolde langzaam met haar hoofd opzij en kwam terecht op de zachte warme schouder van Nabil.
Ze liet haar gang en slaakte een diepe vermoeiende kreun uit.
Terwijl Nabil de kreun hoorde droomde hij weg...
Waarom stond Jamila daar nou...
Nabil bevond zich in een lastig parket maar toch ging zich voorkeur uit naar de meid die hij pas vandaag zag.
Hij had zoveel vragen....

Hij keek even naar haar haren en haar neusje en rook de lekkere geur van Jasmijn door haar haar heen. Hij rustte zijn wang op haar hoofd en rook het door zijn neusgaten heen waardoor het zich verspreed door zijn hele lichaam...
Hij vond het heerlijk...
Niemand kon zo heerlijk ruiken...
Hij voelde de ademhaling van Laila en ademde op dezelfde ritme mee...
Het voelde alsof we 1 werden en dat allemaal in een paar uur tijd....
Hij luisterde op naar de oproep en de tijd ging snel voorbij....

we zijn er fluisterde Nabil door het oortje van Laila...
Terwijl hij kee naar haar mooie gevormde oor was hij diep in zijn fantasie om haar oor te beminnen diep tot haar nek en zo verder...
Hijs chudde het weg en merkte dat Laila in een diepe slaap schuilde...
Hij bewoog haar langzaam en tot mijn schrik werd ze schrikkend wakker...
Het verontruste me want ze had een blik in haar ogen dat meer uitbeeldde dan pijn en eenzaamheid alleen...

Laila keek in de mooie bruine ogen van Nabil en durfde haar ogen niet te sluiten. Hij straalde de vertrouwenheid uit en Laila wou zich vastklampen aan zijn lichaam. ze keek toch om haar heen en merkte niks op. Ze wenste zich hier weg. Straks zou ze alleen zijn met Nabil...
Ze sloeg haar ogen neer en volgde de stappen van Nabil.
Ze haalden hun koffers en stapten de open lucht in en Laila rook de fijne geur van de zee..

Ze haalde diep adem en keek op naar de sterrenhemel.
Tot haar verbazing vond ze een sterrenhemel vol met weelde van sterren...
Ze keek in hoeken en vond ze overal.
Nabil hield een taxi aan en sprak vloeiend engels en we staten in.Laila volgde de weg en de mensen die zonkleurig met elkaar omgingen.
Laila was moe maar voelde zich vuil met de verpakking van zweet en wou zich graag douchen.
Ze keek op haar jurk en merkte op dat er wat bloedspatters te zien waren op haar buikje.

Ze keek snel op en zag de blik van Nabil naar buiten gericht. Gelukkig hij heeft niks gezien.
Ze dekte het af en de Taxi stopte voor de ingang van de Hotel.
Laila stapte uit en volgde vervolgens Nabil. Laila liep naar haar kamer en stond voor de deuropening samen met Nabil...
Nabil liep vloeiend naar binnen en Laila stond voor de openstaande deur en keek niet naar binnen maar probeerde haar ogen te sluiten. Ze hoopte dat het een droom was en dat ze hieruit ontwaakte.

Ze wou het liefste weer de klappen opvangen maar haar ogen wouden niet sluiten.
Nabil keek haar aan en liep snel weg en begreep er niks van. Laila zette een stap en net als ze de kamer in stapt ziet ze een grote bed die haar de angst opjaagt.Hij zal mijn lichaam zien. Maar niet in weelde maar in kwetsbaarheid.
Laila wou weg lopen maar het lukte niet.
Wat moest ze doen.