Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 35.

Laila deed de deur dicht en keek even het balkon op...
Ze zag Nabi even roken en ze nam de moeite niet om even te zeggen dat ze ging douchen. Ze hoopte dat ze alle blauwe plekken eraf kon wassen. Ze hoopte verlost te worden van dit allemaal. Ze liep de douche in en keek de ruime badkamer in en zag alles in weelde versierd. Ze zag goude kranen en gouden tegels. Ze streek met haar vingertoppen langs de wanden en voelde de afkeer vanuit de muur. Het was alsof de kilte vanuit haar huis meetrok met alle muren. Het was alsof de muren thuis al die tranen en geheimen die schuilde in die kamer hadden door verteld aan alle muren dieer mar kondne zijn. Muren konden degelijk spreken maar op de manier van de wind die overal langs trekt.

Laila werd verafschuwd door muren die zo mooi waren en ze voelde zich belachelijk. Ze streek haar handen over haar jurk en keek neer over haar rondingen. Ze probeerde haar huid in te dringen maar het lukte niet alles deed zo'n pijn. Ze streek haar hand over haar rits en liet de satijnen jurk langs haar lichaam naar onder glijden. Laila volgde de witte jurk mee en dekte haar borsten af. Ze gleed er langzaam vanuit naar haar buik en voelde de opgezwollen stukken die pijntrekkend door haar maag trokken.

Ze wou zo graag hiervan af zijn.. Maar dit huwelijk hielp niks.
Ze keek in de spiegel naar haar gezicht en zag een mooie Dame gewikkeld in kleuren en lagen van weelde en kon he tniet aanzien. Ze veegde ruw haar handen langs haar lippen en de mooie kleur lippen trok zich door over haar wang. Ze zag de mooie zonnige kleur en dacht aan Marokko maar al snel verwazigde het beeld door de tranen in haar ogen..
Ze trok haar handpalmen over haar ogen en de tranen veranderde in zwarte sporen die langstrokken over haar wang.

Ze bekeek de lijnen en nog eindigde ze niet bij de contouren van haar gezicht maar trokken ze door naar haar nek en zodoende naar haar tepels die rechtovereind stonden van de kilte die heerste tussen de vier muren. Ze zag de droogte in en kon ze niet weg vegen netzoals de blauwe plekken en open wondjes op haar lichaam.
Ze hief haar hand en trok de speld eruit die haar lange haar ondersteunde in een mooie kapsel waar blijkbaar niks meer van over was.
Haar zwarte lange haren vielen over haar rug en ze voelde de uiteinde rusten op de golving van haar ronde wulpse achterwerk.

Ze schokte even door de warmte en kreeg een warmtepunt te voelen in de kilte die hier heerste...
Ze verschool haar borsten met lokken van haar haar en hoopte dat alle plekken zo verdwenen en niks meer van over was.
Ze liet de kraan open staan en stapte zo met 2 stappen in de douche en liet het water haar ogen sluiten en stoppen met huilen. Maar Laila had het verkeerd.
Het koude water vergeleidde haar van trillingen over elk lichaamsdeel.

Ze schokte met haar schouders en niet snel volgde haar tranen over haar wangen.
Haar glimlach van vandaag bleek te vervagen en werd zonodig veranderd in een week trillende lid die niet wist waar hij moest naar smaken.
Haar tong plakte aan de gehemelte en smeekte om beproevigen van Allah swt.
Maar het enigste wat haar wachtte was een nacht waar ze pijnlijk haar maagdelijkheid zou verliezen.
Het werd haar teveel. Ze klampte zich vast aan de muur waar maar 1 van was gebeeld door het wazige beeldenis en kreep ernaar en kneep haar handen in een vuist en durfde niet te vallen op de grond maar langzamerhand verdween ze toch glijdend op haar knieeen.