Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 45

Nabil draaide zichzelf snel om en liep de badkamer in en besloot een douche te nemen...
Hij liet zichzelf leunen tegen de muur en zo probeerde hij zich alles te vergeten maar al snel kwam het beeld weer terug dat hij hier Laila zag in de douche.
Huilend...
Hij legde zijn handne op de zelfde plek waar Laila zich aan had vastgeklampt.
Hi probeerde te voelen wat Laila voelde maar hij besefte dat dat niet kon,,want Nabil had niet zoveel pijn als Laila meegemaakt. Hij kon de pijn in Laila's ogen lezen...

Hij kneep zijn ogen dicht en zo weer open..
De ogen van Laila volgde hem overal.
Ze waren gewoon mooi donkerbruin maar toch uniek hoe hij zich voelde in haar beurt.Hij visualiseerde zich hoe het voelde om haar zachte huid te voelen....
Maar dat kon niet...
Hij liet zich onder de douchekop slap naar achter leunen maar werd gehinderd toen de deur zich openmaakte...

Hij schrok even van de deuropening en keek in de ogen van Laila...
Owhhhhh sorry Nabil...
Laila wist niet hoe snel ze zich uit de voeten moest maken en Nabil moest even een lachje tevoorschijn laten komen...
Hij keek even naar onder en keek weer op...
Sloot de kraan dicht en liep met een handdoek de badkamer uit...
Hij bekeek Laila even die zich wat kleren zocht in de koffer en liep op haar af....

Hij sloot zijn handen voor haar ogen en hield ze erop. En wie ben ik?
Laila antwoorde even niet en wist niet wat ze moest zeggen...
Nabil drukte zic tegen Laila's achter lichaam en Laila voelde zich verlamd.
Ze probeerde zich om te draaien maar Nabil liet haar niet toe.
Laila duwde Nabil weg en probeerde te ontkomen aan Nabil en zo rende ze de kamer rond en over bed met Nabil achter haar aan.
Neee Nabil hou op...
Nee ik hou niet op totdat ik je krijg.
Laila werd gehinderd op bed en viel achterover met Nabil die op haar lichaam land en in haar ogen probeerd te kijken maar Laila draait steeds haar gezicht.
Even stond ze stil en keek in zijn ogen maar kon het niet aan. Hij was zo dichtbij....

Wat moest ze nou doen. De goddelijke lippen kussen of hem wegduwen...
Nabil verroerde zich niet en nog steeds lag zijn sterke lichaam op die van Laila...
Hij bleef kijken en verroerde zich maar niet...
Laila plaatste haar handen op zijn natte borst en keek naar haar handen die zich plaatsten op zijn borst..
Hij was zo gespierd dat ze het voelde...
Laila streek even sensueel over zijn lippen en zo kwam er de verleiding en konden ze het niet ontwijken. Nabil voerde langzaam zijn lippen langs die van Laila en streek er even zachtover en keek haar weer aan.

Laila bekeek zijn ogen en niet zijn lippen waardoor Nabil haar oogleden kuste...
Later volgde er een kus op haar neus en zo volgde er een kleine kus op de lippen van Laila die hunkerde naar meer.
Laila's hart gleed langzaam vanuit haar borst naar haar buik en zo veel lager...
Nabil voelde het hoe Laila verlangde naar iets meer en kon de trilling in haar lichaamsdelen niet ontwijken vanuit zijn beeld van denken. Want hij was echter ook een hunkeraar naar iets moois.
Laila duwde hem weg en Nabil landde op zijn rug. Hij draaide opzij netzoals Laila en keken mekaar aan.Nabil voerde zijn wijsvinger op Laila's neus en wreef er even zacht op.
Laila's wangen werden rood en schoof dichterbij Nabil's lichaam die ontbloot was....
Laila rook de sterke maar zachte geur en klampte zich ernaar vast.
Nabil slott 1 arm om haar heen en fluisterde wat Laila vandaag graag zou willen doen...

Laila antwoorde niet en al snel volgde een stilte...
Laila kwam tot bezinning en zo verbrak ze de stilte...
Ik wil gewoon bij jou zijn..
Je geneest me van mijn pijn.Nabil wist het even niet meer en zo bewoog hij van Laila weg.
Laila welke pijn dan?
Laila werd stil en probeerde op te staan. Maar Nabil trok haar terug op bed.Leihdiek Laila vertel het me...
Je praat zoveel over je pijn terwijl ik je niet eens ken.
Vertel het me...
Ik kan zo uit de bron van je ogne lezen dat je veel hebt geleden...
Laila wou het niet en smeekte..
leihdiek Nabil aub niet vragen..
Dit is te veel...
Ze verborg haar breekbare gezichtje in zijn borst en sloot zijn handen achter haar hoofd...
Laila hoorde zijn hartklopping en sloot haar ogen samen van de rest van de wereld....
Terwijl Laila wegdroomde...
Verbrak er thuis de hel.....

Mamma..
Waar is Pappa...
Mohamed liep het huis prompt binnen en zag iedereen in de woonkamer zitten. Zo zenuwachtig als wat.Hij keek ze even aan en het werd still....
Mohamed keek achterom en keek in de ogen van zijn moeder...
Mohamed toonde haar geen waardige blik en liep haar voorbij...
Yek,,Loop je je moeder zo voorbij. Geen Salaam Aleikoem niks?
Hij hoorde die woorden die wat angstigs en pijnlijks betekende voor zijn moeder maar zijn moeder verdiende geen enkele waardige blik tot toedoen...
Hij negeerde ze en rende de trap op. Hij keek in de kamer van zijn ouders en zag zijn vader daar niet zitten.

Hij liep alle kamers af en plotseling stond hij voor de kamerdeur van Laila's slaapkamer. Hij stond even stil en probeerde zich een glimlach van Laila te herinneren maar het enigste wat hij zich kon herinneren waren haar tranen of de bloed die langs haar gezicht weggleed.
Hij legde zijn bevende hand op deurklink en zo maakte hij het voorzichtig open. Hij toonde de kille kamer geen waardige blik omdat de kamer nooit zijn woordne sprak tot de mens. Hij zag nog wat bloedvlekjes die zijn moeder niet kon wegkrijgen uit het tapijt en probeerde ze te ontwijken en negeren maar waar hij ook keek er was dan wel een bloedvlek.