Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 38

Neeeee Mamma Leihdiek niet de stok. Hou op Mamma...
Mamma is niet lief. Mamma hou op....
Laila hief haar handen en spande zich toe. Ik wil naar Pappa...
Ze kraste aan haar nek en richting haar gezicht en haar nagels kerfde zich in haar gezicht.
Mamma hou alstublieft op ik doe alles voor je...
De tranen verdwenen langs de gezichtslijnen van Laila en zo verdwenen ze nog verder tussen de heuvels van haar volle borsten.
Mamma....
Laila gleed van de bank en kwam terecht op de grond en knielend hief ze haar handen...
Leihdiek Mamma....

Nee niet Hadi...
NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE...
Op dat moment werd Laila ruw door mekaar geschud. Ze opende haar ogen snel en keek in de ogen van Nabil. ze keek hem aan met schrik en merkte de donkere kamer waar briesjes door waaide...
Ze bekeek de kamer en keerde zich weer terug tot het gezichts punt van Nabil.
Ze haalde diepe ademhalingen en zijn handen drukten zich in de armen van Laila..
Laila had pijn van de vingers van Nabil die zich inkerfde in haarhuid...
Ze kon niet spreken door de ademhalingen die samengevat waren met druppels van de zweet van haar voorhoofd en toen ze zich weg wendde van het gezicht va Nabil schaamde ze zich voor hem. Ze wendde zich af en er viel plotseling een traan uit Laila's oog.
Het was te laat om het op te vangen. Zo kon Nabil denken dat het alleen een nahtmerrie was maar het was te laat.
Laila zag de druppel van haar traan langs de zachte hand van Nabil naar onder glijden door de zwaartekracht. Ze volgde het mee en hoorde de zachte landing ervan. Alles werd gehoord in de stilte die heerste. Laila's ademhaling werd er niet rustig op en keek hem snel aan..
Nabil en haalde diep adem...
Je doet me pijn en keek naar zijn armen omstebeurt.
Hij liet zo snel als hij kon los en schaamde zich voor zijn handgreep.
Hij keek weer op en zag haar beschamende gezicht en zijn blik gleed langzaam over haar blote nek en veel verder...
Hij gleed weg en dacht aan het zachte huid dat zich geheimzinnig schuilde onder haar kleren.
Laila werd rood en voelde zijn ogen.

Haar ademhaling rustte zich op zijn ademhaling. Ze hoorde in de stilte de rustige ademhaling van Nabil en paste zich aan aan zijn ademhaling.Ik voel me 1 met hem worden.vLaila schrok van die gedachte en paste zich aan.Ze zag zijn hand trillen en haar kant op komen. Hij hief zich op en schuilde het onder de zachte kin van Laila.Hij hief het op en Laila voerde zich mee tot die hoogte waar hij stopte. Zijn ogen kwamen nog niet aan bij die van haar maar glede langzaam naar boven. Van zijn hand naar haar kin en van haar kin langzaam langs haar neus en vanuit haar neus kwam hij aan bij de ogen.Hij bestudeerde de lijnen en zag Laila nu zonder make-up van de bruiloft.
Laila schaamde zich en was bang dat hij nog een reden zou hebben om haar terug te sturen.

Hi bewoog dichter en dichterbij en er stond een afstand van 2 centimeter tussen de twee hartstochtelijken...
Laila voelde zijn warme ademhaling langs haar neus naar haar wang glijden en zo kwam het terecht bij haar nek richting haar oor.
Laila sloot haar ogen en slikte zich in.Ze werd verwarmd op een afstand en nog had ze al genoeg als hij haar aankeek.
Hij bewoog zich en al snel ging de telefoon af.
Laila opende haar ogen en zag de gesloten ogen van Nabil die zich niks van de trilling aantrok.

Laila bewoog haar hand en raakte met haar wijsvinger zijn ogen die hij had gesloten. Langzaam gleed ze met haar vinger langs zijn wang en kwam ze aan bij zijn lippen. Ze waren zo warm en Laila streelde de lippen langzaam en zo drukte ze er even op en wou dichterbij kome maar zag aan haar ringvinger een ring die ze niet gewend was om te zien. Ze schrok en wendde haar gezicht af en liet haar hand zakken. Ze drukte zich naar achter tegen de Bank en Nabil opende zijn ogen en keek haar aan.
Ik doe je geen pijn Laila...
Nabil..?
Jah Laila?
Ik ben al voorbespoed met Pijn,,Je hoeft je best niet te doen...