Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 33

Laila werd herenigd met iets waar ze nog nooit kennis meehad gemaakt. Waarom moet ik nou iets voor hem gaan voelen. Dat kan ik niet.
Laila keek in die mooie ogen die toch een simpele kleur heeft.
Het was verkeerd volgens haar om wat te voelen voor haar man ,maar ze was getrouwd met hem.
Het hoorde goed te voelen en dat was het ook.

Salima probeerde er tussen te komen maar het lukte niet. Terwijl Zouhaila van haar schoot weggleed merkte Laila het niet op.
Ze hield nog steeds zijn hand vast en keek nog steeds in zijn ogen.
Het was verkeerd...
Maar waarom voelt het dan goed.
Haar blik werd gestoord door Khalid. Nabil we gaan over een klein uurtje dus is er nog iets wat je mee wilt nemen.

Terwijl Laila verlegen weg keek voelde ze toch de ogen van Khalid op haar gericht.
Waarom komt dan hij weer terug in mijn leven.
Laila werd bekeken en werd warm van binnen. Dit hoort niet.
Ik mag dit niet voelen voor hem. Ik moet dit ontwijken.
Haar hand werd weg getrokken en ze liepen samen de zaal uit met allemaal mensen om hun heen. Het was tijd om te vertrekken.
Bij de deur nam ze dan afscheid van het kleine meisje dat haar hart veroverde. Ze trok aan mijn jurk en ik knielde neer. Jah Souhaila zei Laila zachtjes...

Jij heeel Liefe zijn tegen Nabil...
Jullie trouwen zijn nu! IkKe Jouwe missen...
Ze hief haar kleine schattige armpjes op en omhelsde Laila...
Laila wist niet wat te doen en tilde haar op. Ik Ga jou ook missen Lieverd...
Zal ik een cadeautje kopen?Het kleine meisje keek me aan en zei met tranen in haar ogen...
Ik wille Jouwe en Nabil Hier hebbennn...

Laila keek haar aan en miste het kleine meisje nu al. Ze kuste haar neusje en Souhaila moest blozen....
Jij oke kusje geven aan Nabil....
Nabil keek geschokt naar Souhaila en werd verlegen,hij sloeg zijn ogen neer en bibberde met zijn benen.
Laila zette Souhaila neer en nam afscheid van haar schoon familie. Laila had echter wel graag afscheid willen nemen van haar familie maar niemand van haar familie stond om haar heen. Ze keek even rond en niemand die er stond. Ze toonde een eenzaam blik en werd niet waardig bekeken. Ze voelde een hand op haar schouder en keek op in de ogen van Nabil.
Wij zijn er voor je....

Laila moest een klein glimlachje toveren op haar gezicht en keek naar de hand van Nabil.
Hij kwam steeds dichterbij en op het moemnt dat hij 2 cm van haar gezicht
afstond werd ze ruw omver gelopen. Laila keek op en viel tegen het lichaam van Nabil aan...
Ze keek in de vurige ogen van Nabil en voelde de warmte in haar lichaam trekken. Ze voelde de weergalmis en trok door tot elke ledemaat. Haar handen rustte op zijn sterke gespierde borst en leunden tegen de muur.
Laila keek op en trok zich snel weg. Ze strek haar jurk goed en keek op in de vrouw die haar ruw omloopte.
Het was het meisje wat zo duivelig keek en opeens weg was net als de tijdbron van Nabil.

Nabil richtte zijn blik tot haar en sloeg zijn gezicht neer. Laila bleef kijken en het meisje liep gebroken weg. De pijn en Jaloezie was te lezen vanuit haar ogen.
Laila en Nabil liepen naar de auto en stapten in. De rest volgde toeterend achter hun aan richting het vliegveld.
Aangekomen bij het vliegveld checkte Nabil en Khalid in terwijl ik met Salima was.

Salima? Vroeg Laila....
Jah Lieverd....
Wie was dat meisje net die me omduwde...
Salima keek met open mond en gspreidde open lippen Laila aan en wist niet wat ze moest antwoorden.
Op dat moment kwam Nabil aan en moesten ze al gaan naar de controle post....
Laila en Nabil liepen achter de controle post vandaan en zwaaide iedereen uit. Laila betreurde het...
Nu ben ik alleen met hem...
Ik ben bang....