Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 42

Omdat er muren tussen hun scholen van afstand. Hij wierp zich op zijn bed en keek dood vooruit naar het plafon.
Hij trilde over zijn hele lichaam en zo kwam er een schok van wat er gebeurde...
Hij had dan eindelijk haar lippenmogen aanraken. Al snel verloor zijn ongeduld en wou hij ze weer proeven.
Hij dacht erbij na dat de kussen die hij van Jamila kreeg eerder in hun relatie lekker waren,, Maar gister vies smaakte..
Echter nu hij de lippen van Laila proefde ermeer naar hunkerde...
Hij moest dit vergeten, Hij moest Laila vergeten.
Al snel stond hij op en school zijn gezicht tussen zijn knieeen.
Hij zuchtte en zuchtte....

Laila kon het niet vatten. Haar hartkloppingen daalde maar en daalde maar..
Waarom gaat hij nou weg?
Al snel dacht ze weer terug aan de smsjes. Hij had samen met haar het bed gedeeld. Haar tranen vermenigvuldigden zich en Laila kon het niet aan. Ik wil bij Nabil zijn.Ik vergeet de toekomst. Ik wil Nabil...
Ze verloor haar ongeduld en kroop in het hoekje van de hotelkamer en liet zich keren tot zichzelf maar al snel werd de pijn meer en meer....
Laila wist het niet en streelde haar haren met haar vingers...
Al snel werd het ruwer en ruwer gedaan waardoor ze de pijn niet eens voelde...
Laila stond op en liep de badkamer in liet zich vallen bij de wastafel en greep zich eraan vast.

Al snel bekeek de de inhoud van de wastafel en zag het scheermesje van Nabil liggen..
Ze keek er even naar en knipperde haar ogen dicht...
Al snel sloeg ze een gedachte weg maar al snel kwam het weer terug...
Ze keek het weer aan en werd gewekt door een scherper object die daar lag.
Het was een los spiegeltje als Nabil het wou chekken...
Ze pakte het op en voerde het naar haar handen. Ze greep het zachthandig vast en keek erin. Al snel draaide ze het weg en durfde ze niet verder te kijken om wat ze daar zag...
Laila voerde zich mee en wou dit niet voelen.Waarom moet ik dit nu voelen voor de man die mijn ouders hebben uitgekozen...
Laila liet het spiegeltje vallen en het brak in wat stukjes. Ze liet het los en keek er even naar waardoor haar vingertoppen over de spiegelscherven gleden...

Ze voelde kleine schokjes tot haar inkomen en voelde zich al snel goed...
Ze greep een kleine staaf en langzaam strookte ze haar mouw op. Ze keek er even naar en keek vervolgens weer naar haar object wat schuilde in de vuist va haar handen...
Ze reageerde snel toen ze een beeld zag van Nabil..
Ik haat hem en stak Langzaam de scherf langs haar ader die schuilde in de pols van Laila's hand.
Laila kneep haar ogen niet dicht en zag hoe het bloed er langzaam maar snel uitstroomde met grote hoeveelheden.
Ze bekeek het zuivere donkerrode bloed en zo zag ze de bloedende tranen die haar lichaam eindelijk verlieten dankzij een opening die Laila aanbrak...
Laila werd zich te wazig en doezelde langzaam in met de scherpe object vallend uit haar hand. ze bekeek alles wat scherp in haar ogen scheen en volgde elke rand ervan.
Ze kreeg last van haar ogen en wou maar slapen maar Laila wou dat niet....

Ze hunkerde nog steeds naar Nabil...
Langzaam aan stond ze op en liep met het bloedende arm de douche in met haar kleren aan...
Al snel wist ze niet meer wat ze deed en reageerde ze uit wanhoop.
Ze zag het bloed zich verspreiden op de grond en langzaam de uitvoer instromen...
Elke bloedruppel die wegschool in haar lichaam vond zijn weg naar buiten....
Ze sloop de douche uit en deed haar kleren uit en tot haar schrik was Nabil nog niet terug....
Waar is hij nou..
Ze deed haar jurk aan en snel liep ze naar de receptie..
Hello,,Could You tell me where my husband is?

Laila besefte dat ze Nabil haar man noemde en keek langzaam naar haar trouwring...
He reservated another room Madame...
Could you telle me what roomnumber he is in?
De vrouw keek haar aan en al snel kreeg ze het kamernummer die haar rennend naar zijn kamer bracht..
Terwijl Laila wegrende druppelde het bloed uit haar verwonde arm...
Ze merkte niks en stopte voor niks..
Ze moest met eigen ogen zien dat nabil niet bij haar wou zijn en de nacht niet wou samen delen met Laila...
Al snel keek ze naar het deurnummer en bestudeerde de cijfers nadrukkelijk..
Ze bedacht zich wat ze zou doen als ze dus Nabil daar zou vinden...
Wat moet ik dan zeggen?
Laila legde haar hand op de klink en zag dat ze deur open was..

Ze was stil bij de binnentreding en zag daar Nabil op bed liggen..
Zijn rug was gekeerd en Laila zag zijn gespierd lijf die zich drukte in de zachte matras...
Ze hoorde zijn stem en nadrukkelijk wist ze dat hij aan het bellen was...
Ik hou ook van jou..
Laila hoorde die woorden en haar adem stokte...
Dat moet Jamila zijn..
Ik bel je straks...
Laila begaf het en er kwam geen zuurstof in haar mond in en haar keel niet uit...
Ze liet zich verslappen en liet zich langzaam vallen op de grond met een harde klap.
Nabil schrok en keek om waardoor hij snel zijn voeten op de grond legde en bij Laila aankwam en bij haar lichaam knielde...
Laila?
LAILA?

Hij sloeg een paar keer op haar ang en werd wakker door de harde schokken en pijn...
Ze opende haar ogen langzaam en ervoer zich naar de ogen van Nabil..
Ze zag zijn lippen bewegen maar er kwam geen geluid uit...
Haar ogen begaven het omdat ze die woorden hoorde..
Al snel draaide ze haar hoofd en liet een zij lingse traan vallen die zich eindigde op Nabil's arm....
Kijk me aan Laila en hij bewoog haar gezicht naar hem toe...
Ze keek hem aan en wou zich weer los aten maar het was te laat.Hij tilde Laila op en legde haar op bed en keerde zichweg maar zijn weg werd geblokkeerd door de rode heldere bloedvlekken op de grond...
Hij schokte zich en volgde de druppels waardoor hij zich weer omdraaide naar Laila en zag waar het vandan kwam. Hij rende weg en kwam terug met wat doeken en water... Pakte een EHBO doosje en verbond haar wond terwijl Laila indoezelde...
DOOR DE AANRAKINGEN VAN NABIL...