Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

hoofdstuk 64.

De ogen die Laila gek maakte waren geariveerd uit deze nachtmerrie. Laila's handen hunkerde naar zijn handen. Haar ogen dwaalden af naar zijn handen en ze ontmoetten elkaar in de eenzame kamer. Laila trilde zich ontzettend in de aanwezigheid van Nabil.
Al snel raakte ze elkaars vingertoppen aan in de vroege morgen. Laila's lichaam werd voorspoed met schokjes van warme aanrakingen. Haar lichaam warmde zich op en voelde zich in opwarming komen.

De intoxcinatie in de kamer werd gezuiverd en ademde allebei een scheutje diepe lucht in en sloten hun monden. Laila opende toch haar mond langzaam en haar natte tond zocht haar lippen op die opwaren gezwollen. Ze hunkerde naar de lippen van Nabil en keek even stiekem naar de lippen die ze miste. Ze wou zo graag een klein stukje opteugen en zijn lippen ontmoeten op die van haar...
Al snel voelde ze een zoutig iets en het smaakte naar lood.
Haar ogen sloten zich en haar handen lieten zich los van die van Nabil.Nabil volgde haar terug getrokken armen die zich vervoerden naar het gezicht van Laila.
Hij deinde een stukje weg en Laila schokte mee met de schrik.Hij heeft het bled gezien. Ga nou maar weg Nabil...

Ik ben zo lelijk nu...
Aub ga weg Nabil...
Nabil was stil en Laila dacht dat hij al weg was. Maar al snel plaatste Nabil zijn handen op die van Laila en liet ze daar allebei op rusten.
Hij spreidde zijn vingers en plaatste ze tussen die van Laila. Hij liet ze er even op rustne en verbroedde haar met warmte misschien dat ze haar gespannen handen zou ontspannen van de gedrevenheid.
Al snel verslapte haar handen en bog hij zijn hoofd. Hij liet zijn hoofd op haar borst rusten en ademde even in.
Hij hoorde het geklop van Laila en ademde mee op de ritme van het geklop.
Laila's borst bewoog op en neer en Nabil voerde zich mee. Zijn oren kleurde zich rood en zijn neusje werd verspreid met een rood puntje. Zijn ogen wouden zich sluiten maar hoorde ene pijnkreun. Hij deinste op en en zag de pijn zich in de gezichtblik van Laila trekken.
Sorry Sorry Laila inou..

Laila verstopte zich nog steeds onder haar handen die er gebroken en wit uitzagen.
Aub Laila laat je zien. Ik mis je ogen...
Ik kan niet zonder jou...
Laila werd stil en de woorden herhaalde zich in die van haar.
Hij pakte haar handen weg en Laila vechtte het niet tegen.
Ze had haar ogen nog gesloten en was bang voor de blik van Nabil die zich zou verachten om haar kleur die haar kleur aannam na al die klappen. Laila schrok al snel en dacht aan de handen die haar vuil hadden bereikt. Haar tranen wouden zich banen maar dat ging niet want ze schaamde zich.
Kijk me nu aan Lieverd...
Laila durfde het niet zodra ze haar ogen zou openen zouden haar tranen de openstaande weg vinden.
Ze was bang...

Haar handen trilden zich in de handen van Nabil en werd angst aanjagend...
Hij liet haar handen los en stond op want Laila voelde de druk in de matras wegtrekken en was als enigste die zich op het bed bevond.Ze scoot haar hoofd naar het raam en zag de licht zich intrekken in haar wonden en zag het door de dichtstaande oogleden.
Ze voelde zich bekeken...
Niet bedekt...
haar haren schoven zich in lokken over haar oog en haar wang en verwarmde zich onder de schaduw ervan..
Haar lokken kriebelde in haar nek en op haar gezicht...
Maar ze had dat gemist...

Ze had weer het gevoel dat ze haren had na al dat getrek aan haar haren...
Ze voelde toch nog voor de zekerheid maar ze werd weer verrast.Ze voelde mooie zachte haren die haar handpalm streelde met delicatesse...
Al snel liet ze het los en voelde ze zich in de hemel.Ze werd opeens opgetild en voelde zich vreemd in die armen.Armen die haar een lekker gevoel gaven.
Ze voelde zich opgeheven en durfde nog steeds haar ogen niet te openen.Ze voelde handen die zich plaatste op haar lichaam en voelde zich gehunkerd...