Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 44

En is het lekker of lekker....
Laila keek hem aan terwijl ze kauwde en legde haar hoofd op zijn schouder en keek even naar boven...
Laila knipperde met haar ogen en zo vond het ze de meest mooiste avond ooit.
Ze legde haar hand op zijn been en Nabil pakte het op. Hij hield het vast en zo kuste hij het even en keek even naar haar rimpels in haar huid en legde haar hand tussen zijn twee handen en warmde het even op.Laila had het alwarm genoeg ook al wist Nabil het niet.
Al snel waren haar oogleden zich aan het vermoeien en hoorde Nabil de gaap.
Al snel hief hij haar hoofd en tilde het op naar het bed.Hij legde haar op bed en knielde even op bed.

Laila opende een klein stukje haar ogen en zo keek ze hem even slaperig aan.
Nabil..
Jah Laila..
Je maakt mijn leven zoveel beter dan in mijn verleden. Nabil werd even blij maar kon zich er niet bij aansluiten.
Verleden?
Al snel werden haar ooglede slaap en viel ze in slaap...
Hij pakte zich een stoel en plaatste het langs het bed en pakte een dunne deken.Even hield hij Laila's hand vast...
Het was net 3 uur verstreken en Laila fluisterde inzich zelf....

Ik haat je...
En al snel volgde er een aantal tranen...
Jij bezorgt me al die tranen...
Laila sliep maar hanteerde dat haar vijand haar altijd zou achtervolgen..
Nabil werd al snel wakker.....
Hij volgde elke letter en woord die uit Laila's mond kwam...
Hij vatte het niet...
Wie was diegene?
Al snel voelde Laila zich niet op haar gemak en probeerde Nabil haar te omarmen...

Laila sloeg haar armen ook om hem heen en trok zich op aan zijn lichaam. Al snel wilde ze haar ogen niet openen voor hetgene wat ze zou zien.Ze dacht nog steeds dat het een droom was...
Al snel fluisterde Nabil tot haar oor...
Jij bent nu bij mij.. Niets overkomt jou zolang je tot mij behoort.
Laila werd nog bang en zou het blijven...
Laila durfde niet meer te praten..
Ze wou niet dat Nabil wist dat Hadi haar vijand was...
Laila liet een soerat in haar hoofd draaien en zo liet ze Nabil die avond niet los...
Nabil wikkelde zich in bed en Laila wikkelde haar armen om zijn lichaam heen over zijn zij vlakte van zijn gespierde borst.

Laila legde haar hoofd op zijn borst en wou niet wijken van die ene warmtebron...
Al snel werd het daglicht en schenen de zonnenstralen de kamer in...
Laila volgde die stralen en brachten haar bij het gezicht van Nabil...
Die nog als een prinsje sliep...
Laila volgde zijn lippen en wou hem kussen maar iets hield haar weer tegen..
Dadelijk wilt hij helemaal niet haar lippen proeven en kus ik niet lekker.
Laila had weer een zelf ongenoegenheid en liet zich al snel los met tegenzin van Nabil's lichaam. Nabil echter voelde haar armen niet en werd klaar wakker...

Hij zag de omgekeerde rug van Laila en voelde zich teleurgesteld...
Dit word nooit wat...
Wat houdt haar nou tegen...
Hij voerde zich uit bed en bekeek nog steeds haar heupen die uit de vorm van de deken staken...
Wat had Laila een mooie paar heupen...
Hij wou wel zijn handen op haar heupen plaatsen....