Rudely Yours

Chapter 27:

Addison's pov

I am looking at my full body mirror checking myself. I am wearing a white ribbed lettuce shirt and a denim pants.

This is the first time na nageffort talaga ako as in sa pag gayak papasok sa trabaho. Kadalasan kasi ay nakabun lang ako o kaya pony tail and normal lang lahat. Ngayon kasi ay nagliptint pa ako.

Napatingin naman ako sa may phone 'ko nang magring ito. Dayle is calling.

I cleared my throat before answering his call, "Hello?"

"I just want to tell you that i'm here but no pressure, take your time." he gently said, napangiti naman ako.

"Palabas na 'ko."

Agad 'kong kinuha ang bag 'ko bago lumabas, pagkalabas ay nakita ko si Dayle nakapamulsa hababg inaantay ako, when he saw me he stared at me from head to toe. Bigla naman akong naconcious. Am I being oa? Is my outfit too much for work.

I saw Dayle shook his head after a second then opened the car's door for me. Ngumiti naman ako at pumasok na sa sasakyan.

"Uhm? Is there something wrong in me?" nacoconcious 'kong sabi.

"No, you're very beautiful."

Napangiti naman ako at napatingin sa bintana. He is very vocal ang honest. Nahiya tuloy ako bigla.

Pagkarating sa coffee shop ay inalalayan pa ako nito pababa at pinagbuksan pa ng pinto ng coffee shop, agad namang bumungad sa'min ang mapangasar na tingin nila Ate Raillie.

Nang magbukas ang coffee shop ay agad kaming naging busy. I am busy taking other's order while them, they are busy doing the drink. Nang makapagpahinga saglit ay napatingin ako sa sticky note na nakadikit sa may lamesa.

Hey, don't let yourself be too tired. Smile and enjoy your day, my Addison.

-your handsome suitor

Napangiti ako nang makita ang nakasulat sa sticky note, pagkaangat ng tingin ay nakita 'ko si Dayle na nakangisi sa'kin habang nakasandal sa pader at nakahalukipkip. Pabiro 'ko naman itong inirapan. Tinawanan lang naman ako nito.

Nang matapos ang part time job namin ay napangiti ako nang lapitan ako ni Dayle at pabirong cinorner sa pader.

"May gagawin ka ngayong araw?" he asked.

"Wala." I smiled.

"Ahh, ako kasi meron." he chuckled.

Napairap naman ako sa sinabi niya, pero tinawanan lang ako nito at umayos na ng tayo. Napasimangot nalang ako, akala ko pa naman ay may balak siya para ngayong araw since this is his first day courting me.

Pinagbuksan ako nito ng kotse at nginitian habang ako ay nakasimangot lang. Nakatingin lang ako sa bintana nang simulan ni Dayle ang pagpapaandar ng kotse. Agad naman akong nagtaka nang makitang hindi ito ang daan papuntang subdivision.

"Saan tayo pupunta? Hindi ito ang daan pa subdv. ah." I curiously asked.

"Magdadate tayo." he chuckled.

"Luh? Akala ko ba may gagawin ka?" pagpapakipot 'ko.

"Oo nga, that's what i'm gonna do. I'm gonna take you on a date." he smirked.

Napangiti ako ng palihim sa narinig. This man, gosh.

Napangiti ako nang makitang sa buffet restaurant kami pumunta. Kanina pa kasi ako nagugutom kaya't natuwa talaga ako. Nang makita ako ni Dayle na nakangiti ay ngumiti ito sa'kin. His smile is contagious and so manly, damn.

Inalalayan ako ni Dayle papasok ng restaurant, he is holding my waist while walking. Napatingin ako sa mga babaeng nakatingin at nakatitig kay Dayle. Hindi ba nila nakikitang nakahawak na sa bewang 'ko si Dayle. Are they blind?

"Are you alright?" he gently asked.

"Tss, eh ikaw? Are you enjoying the stares of those girls?" I sarcastically said. I heard him chuckled so I glared at him.

"No baby, alam mo namang titig mo lang ang naeenjoy 'ko." he flashed a manly smile at me.

Napaiwas lang ako ng tingin at tumingin sa dinadaanan. Nang makapasok ay pumunta kasi sa reserved table namin at nagsimula nang kumuha ng pagkain.

"Slow down." he chuckled and wiped the side of my lips. Nginitian ko naman siya.

"Sasama ka sa boracay?" I suddenly asked.

His brow furrowed ang looked at me with confusion, napairap naman ako. "Sabi 'ko na e di mo alam!" naiiling na sabi 'ko.

"Sorry, what's that?" he laughed.

"Hindi ka nagsiseen sa gc natin?!"

He shrugged before having a spoonful of rice, napasimangot naman ako. "Gumawa sila Bryan ng gc, kasama ang Blakers pati sila Karina."

"Really?"

"Oo, pagdating sa ganyan outdated ka. Palagi ka namang nakakareply sa'kin sa chat ah, bakit kahit seen ay 'di mo magawa don?" mataray na sabi 'ko.

"Sorry, I will check the gc later."

"Magboboracay daw tayo next week, tatlong araw nga lang. Hangout hangout daw."

"Papayagan ka ba?" he asked.

"Baka, may sasama naman daw na matanda e. Yung mom ni Karina pati yung parents ni Bryan daw." I shrugged.

"Tell me if you will go." he smiled.

Pagkatapos namin kumain ay nakapagsunduan na ihahatid na raw ako umuwi ni Dayle. I did enjoy the buffet though.

Pagkapark ni Dayle sa may gilid ng bahay ay aalisin ko na sana ang seatbelt nang hawakan ni Dayle ang kamay 'ko. Napatingin ako sakanya at nagtaka, agad naman itong nawala nang makitang may kinuha sa bulsa si Dayle na maliit na box.

When he handed me the box, I smiled at him then slowly opened it. It's a necklace.

"Uy magkano 'to?"

Napanguso naman ako nang makitang natawa lang siya. "Sorry, I thought you're gonna say that you like it."

"Ang assuming ah."

"Why? You didn't like it?" nagaalalang tanong nito.

"No."

I saw his smile faded away, "Really?" he sadly said.

"Yeah." I sadly smiled.

Napangiti ako nang matahimik siya at napaiwas ng tingin, "S-sorry, I thought---"

"I love it."