Rudely Yours

Chapter 55:

Addison's pov

"Always remember that Henry Ford once said that 'Failure is the opportunity to begin again more intelligently.'"

Napangiti naman ako nang marinig ang palakpakan ng mga estudyante na nakikinig sa 'talk' 'ko dito sa may Rivierno University. Pinakiusapan kasi ako ng kakilala 'ko na magtalk dito para mashare 'ko rin ang naging experiences 'ko bago ako naging engineer.

Pagkatapos ng talk ay napatingin ako sa certificate na binigay sa'kin ng school. Aalis na sana ako nang mapansing nahulog ng isang estudyante ang wallet niya. Agad 'ko itong pinulot at hinabol ang babae.

"Excuse me miss, nahulog mo yung wallet mo." I smiled.

Nakita 'ko naman ang gulat sa mukha ng babaeng kinalabit 'ko at napatulala ito sa'kin ng ilang segundo bago bumalik sa realidad.

"T-thank you po." sabi nito habang nakatitig pa rin sa'kin.

"Welcome, be careful to your things next time baka sa susunod masamang loob na pala ang nakapulot niyan." I slightly laughed.

She smiled at me, "Thank you po talaga! Ako nga po pala si Bella."

"Oh what a lovely name! I'm Addi--- oh wait." sabi 'ko sabay ngiti sakaniya at sagot sa phone 'ko.

"Sylvia?"

["Prima!! I'm so sorry, I can't fetch you huhu. The car is nasira then i'm here at the talyer na."] naiiyak na sabi ni Sylvia.

Napabuntong hininga naman ako, "Okay magtataxi nalang ako, are you fine there? Pupunta ba ako riyan?"

["No need couz! Someone helped me. Bye na."] dire-diretsong sabi nito.

Pagkatapos ng tawag ay napatingin ako kay Bella na nakangiti sa'kin.

"Nako ate, sorry nakinig ako sa usapan niyo but I want to say na kaunti lang ang taxi sa ganitong oras." sabi nito sa'kin habang nakangiti.

"Ay gano'n ba?" I smiled.

"Aha! Sumabay ka na lang sa'kin ate!!" magiliw na sabi nito.

"Ha? No, nakakahiya naman."

"Nako ate!! I will not take no as an answer." sabi nito sabay hila sa'kin.

Ako naman ay nagulat at natawa nalang, mukhang hindi ito magpapatalo kaya't hinayaan 'ko nalang. It's a benefit to me also kaya't it's fine.

Habang naglalakad ay kwento nang kwento si Bella sa'kin tungkol sa pag eengineer. Naeexcite na raw siya at humingi pa sa'kin ng motivational quotes. Nang makarating sa parking ay nanlaki ang mata 'ko nang huminto kami sa isang kotseng itim, and I saw Dayle, he's leaning on it while staring at the floor, mukhang may malalim na iniisip.

"Boo!!!" panggugulat ni Bella kay Dayle kaya't napaangat ang tingin nito sa'min, nakita 'ko naman ang gulat sa mga mata nito nang makita ako.

"Dayle! This is ate Addison, nagtalk siya kanina sa'ming engineering students. I heard na hindi siya masusundo kanina ng kasama niya kaya't inimbita ko na sumabay sa'kin. By the way, napulot niya yung wallet 'ko then sinauli sa'kin, ang bait niya." dire diretsong sabi nito.

Ako naman ay nakatitig lang kay Dayle at gano'n din naman siya. Bumalik lang kami sa realidad nang pagbuksan ako ni Bella ng pintuan ng sasakyan.

Habang nasa biyahe ay kwento lang nang kwento si Bella ng kung ano ano habang ako ay napapaiwas ng tingin tuwing mahuhuli 'ko ang pagsulyap ni Dayle mula sa rear view mirror.

Tahimik lang ako sa buong biyahe, hindi mawala sa isipan 'ko ang sakit, may girlfriend na pala si Dayle. Nang makarating sa bahay ay masayang kinuha ni Bella ang number 'ko para textmates na daw kami. Bella is a beautiful and kind lady, huwag sana siyang saktan ni Dayle.

Habang kausap ako ni Bella ay nakahlukipkip lang si Dayle sa isang gilid habang pinapanood kami.

Natapos ang ilang araw at napagdesisyunan 'kong bumili ng ticket papuntang Spain. Ayoko na rito, itutuloy 'ko nalang ang career 'ko sa Spain. Hindi alam nila Sylvia ang tungkol dito dahil alam 'kong pipigilan nila ako nila mommy. Akala ba nila na hindi 'ko nahahalata na boto pa rin sila kay Dayle?

Araw araw ay nagkkukwento sila mommy tungkol kay Dayle, napakabuting bata raw at maganda na ang career. Minsan nga at gusto 'ko nang maiyak, lalo akong nagsisisi na nakipagbreak ako sakaniya noon.

Napatingin ako sa orasan at 4:30 palang ng madaling araw. 8 ang flight 'ko kaya' kailangan ay maaga ako. Hinila 'ko ang maleta palabas at nag antay ng taxi. Ayoko namang sasakysan ang dalhin 'ko dahil wala naman akong ibang kasama para ibalik ito.

Nang magdaan ang oras ay napasimangot ako dahil wala pa akong nakikitang taxi, napatingin ako sa orasan 'ko at 5 na!! Mag iimmigration pa ako!!

Habang nagmumura sa isipan ay napatigil ako nang makita ang pamilyar na itim na sasakyan na huminto sa harapan 'ko, napa-nganga ako nang bumaba ang bintana nito at nakita 'ko si Dayle na nakatitig sa'kin. He is wearing a pilot's uniform at mukhang sa airport din ang punta nito.

"Hop in." he said.

Tiningnan 'ko lang ito at nakipagsukatan ng tingin, "There's no taxi here in this hour." he added.

He sighed, "Ayaw mo? Si--"

"Fine!!" inis na sabi 'ko sabay pasok sa may back seat, napangisi namang siya at lumabas, inilagay nito ang maleta 'ko sa may likuran.

Pagkapasok niya sa driver's seat ay agad akong nagtaka nang hindi niya paandarin ang sasakyan. Tiningnan lang ako nito sa rear view mirror,

"What?" irap 'ko.

"Addison, i'm a plane driver but i'm not a fucking taxi driver." mariin na sabi nito.

I just sighed then rolled my eyes before going in the passenger seat, ayoko namang magbago ang isip nito at hindi na ako isabay. Habang nasa sasakyan ay tahimik lang ako at nakatingin sa bintana, I don't want to talk to him, he's annoying. Tahimik lang kami at tila ang mahinang tugtog lang sa radyo ang tumutunog.

"You're going back in Spain?" he suddenly asked.

Hindi ako sumagot at tinuon pa rin ang pansin sa daan.

"I thought you'll stay here for months? Ba't napaaga?" he added.

I just sighed then avoided his question again.

"Why are you avoiding me?" he frowned.

Hindi 'ko pa rin ito pinansin at ipinikit ang mata. Minulat 'ko lang ang mata 'ko nang maramdamang nakahinto na ang sasakyan, then I saw that we are already in the airport. Pagkatingin kay Dayle ay nagulat ako nang makitang nakatitig lang ito sa'kin.

"Thanks for the ride." I said before getting some bills in my money and giving it to him, "And sorry, this will be the last time that I will talk to you. Let's treat each other as completely strangers like what I have said to you before." I said before attempting to open the door.

Napasinghap naman ako nang bigla akong pigilan at hilahin ni Dayle palapit sakaniya, napatingin ako sakaniya at napatitig, he is just staring at me.

I glared at him, "Bitawan mo 'ko."

"No." mariin na sabi nito.

"Yes." I said then pulled my arms, but he keeps holding it. Damn.

"Ano bang problema mo Dayle? I said get off me! Why are you being like this?!" napipikon na sabi 'ko.

"Are you numb?! Are you fucking numb Addison?!"

Napatulala naman ako sakaniya dahil sa sinabi niya, his eyes is now screaming pain and anger.

"You're asking me why am I being like this huh?" he sarcastically said before he went closer to me.

"Do you think I will waste my time fetching and driving you home if I have no plan in winning you back?! Do you think I will follow you in Spain if I have no fucking plans?!"

"H-ha?"

"I'm sorry to say this Addison but I never stopped loving you."