Ludic Selcouth #1: Cracked Beat

Hit #10

I woke up with a heavy eyes, pakiramdam ko ay ang sobrang bigat nito. I remember that I cried so hard last night. Dahan-dahan akong tumayo at pumasok sa banyo para maghilamos. I stared at my reflection, my eyes are so swollen while my hair is tangled. I look like a mess.

Habang nakatitig sa sarili ay muli kong naalala ang nangyari sa loob ng sasakyan ni Tase.

Nang makarating kami sa tapat ng building namin ay hindi niya agad ako pinalabas ng sasakyan. Diretso siyang nakatingin sa unahan at mahigpit pa rin ang hawak sa steering wheel.

“Tase—”

“Weʼll file a case to that asshole.” agad akong umiling dahil sa sinabi niya. No... Mas lalala lang ʼto pag pinalaki. Madadamay din siya. Baka sampahan din siya ng Physical harm.

“We donʼt have to do that. Iʼm fine, hindi niya naman natuloy—”

“Donʼt let me buy that bullshit, Zemira. It didn't happen but he still harassed you. We will sue him. I know a good lawyer.”

“Wag na natin ʼtong palalain pa, Tase. Iʼm fine. Iʼll be fine. Mas magkakaproblema lang kapag umabot pa ʼto sa korte. I canʼt let that happen. Youʼll surely get involve. Baka sampahan ka rin nila ng physical harm. Youʼre a popular musician, you can't be implicate in that kind of scandal.” marahas niya akong nilingon.

“Why are you so goddamn concerned about my public image?! I donʼt care! That asshole needs to be jailed!” I sighed heavily.

“Look, Tase. I know youʼre concerned and worried but Iʼll be fine. Nabugbog mo na siya. That's already enough for me. Wag na nating palakihin.” napansin kong mas humigpit ang hawak niya sa steering wheel. His knuckles are already turning white.

“Drop it, Tase. Hindi ako magdedemanda, I canʼt drag you with this problem.” hindi siya sumagot at nanatiling nakatingin sa unahan.

Heʼs stubborn. Alam kong gagawin niya pa rin ang gusto niya hanggaʼt hindi ako nakakakuha ng assurance na hindi niya nga gagawin.

“Let go of the steering wheel, youʼll crush it,” mahinahon kong sabi dahil namumuti na talaga ang kamao niya sa sobrang higpit ng hawak niya sa ron. Nang hindi niya gawin ay ako na ang nag-alis ng kamay niya sa steering wheel. Wala sa sariling hinaplos ko iyon, may parte pang may sugat dahil sa pagbugbog niya kay Brent kanina.

“Assure me that you wouldnʼt file a case against him.” heʼs just staring at me while Iʼm slowly massaging his hand.

“Tase... assure me.” marahas siyang napabuntong hininga at napipilitang tumango. I smiled at him.

“You wonʼt?”

“I wonʼt.”nakahinga ako nang maluwag. Nang bawiin niya ang kamay ay naglandas ang mata niya sa katawan ko. Muling dumilim ang mukha niya nang makita ang suot ko. I know he wants to say something but he didnʼt blurt it out.

“Iʼll put a cardigan next time,” agad kong sabi dahil alam kong iyon ang gusto niyang sabihin.

“Better. Youʼre showing too much skin, itʼs not your style. I hate it,” he whispered. Muling nagwala ang puso ko. Hindi ba maganda? Bakit, ayaw niya? Medyo nalungkot ako pero hindi na lang ako nagsalita.

Nanatili kaming walang imik nang ilang minuto bago siya bumaba ng sasakyan at pinagbuksan ako. Pagkababa ko ay agad na akong nagpaalam pero muli niya akong hinila palapit sa kaniya.

“Youʼre so hot tonight and I hate how you can turn every menʼs head.” mas lalong nagwala ang puso ko. Parang tinatambol ang dibdib ko. I absentmindedly wrapped my arms around him. I felt him stiffened. I inhaled his scent, it calms me.