Walking in the Wind (Valdemora Series #2)

Chapter 18

"Should I act heartbroken?" he asked after the deafening silence. Nakaupo kami ngayon at malayo sa kung saan ang pwesto namin kanina.

I felt awkward and at the same time, guilty for what I've said. Parang masyadong naging straightforward ako lalo na noong napansin kong tumulo iyong luha niya.

I made a guy cry in front of me. Parang bigla akong nagsisi kanina dahil maski ako ay nakaramdam ng sakit at awa sa kanya. Gusto kong bawiin iyong sinabi ko pero wala na akong choice.

It's better to be hurt by the truth than believing on sugar coated lies. Kaya dati ko nang pinaniwala ang sarili ko sa kanya na wala akong pag-asa at hayaan na ang pagkagusto. Masyadong malayo ang agwat namin. Para kasing nasa baba lang ako habang siya ay nasa tuktok na.

Ilan sa mga kaklase ko ay busy na sa pakikipagkwentuhan. Chesca saw me with Mavy so she assumed that he's confessing to me. Kaya hinayaan niya ako dito.

I find it okay  though. Alam ko naman kasi na ngayon lang ako makakahanap ng pagkakataon. He's busy with school stuffs so I won't get a chance.

He stared at the night sky after I didn't answer his question. Narinig ko pa ang munting pagsinghot niya. He cleaned his specs before staring up again.

"Joaquin and I were best of friends. Dati ay sabay kaming nanghu-hunting ng mga babae. I supported him to whatever he's doing. Lagi kaming nagtatawanan at nag-aasaran tungkol doon. We're there for each other, but everything changed because of a girl."

Nakinig ako. He mentioned that they really knew each other. Nanghihinayang ako sa pagkakaibigang nasira nang dahil sa isang babae lang.

Men are men. They easily attract to girls. Pero kahit lalaki, nasasaktan din. They're not that strong enough to handle pain. Ano pa kaya kung dalawa kayong magkaibigan na parehong nagkagusto sa isang babae? That would be too much.

He sighed as if having a difficulty on what he'll say next.

"We were in high school that time. Pareho kaming nagkagusto sa schoolmate namin. I pursued the girl first. Nagpaalam na manligaw and she agreed. I was the happiest back then. Sabi ko nga dati, kapag sinagot niya ako, si Joaquin ang magiging number one supporter namin. But it never turned out like that. Naging magkaiba ang takbo ng planong panliligaw ko sa kanya.

"And then time came when she finally said the truth to me. I value my studies more so I usually give my full attention on it. Bonus lang sa akin ang girlfriend saka inspirasyon na rin. Pero nang sinabi niyang nanligaw si Joaquin sa kanya, para akong tangang naghintay sa wala. I was hurt. Pero sinong masisisi ko? Hindi ko sinabi ang tungkol doon sa kanya."

Tahimik lang ako. Hindi ko rin alam na ganito pala ang buong nangyari sa kanila noon.

Giving up the friendship is worst than break up. Mas masakit iyon kasi nakasama mo ang taong iyon tapos tatapusin niyo ang pagkakaibigang binuo niyo?

"I was the one who ended our friendship. Hindi ko kayang makita na lagi silang magkasama. Hindi ko kayang makita na ako dapat ang gumagawa ng mga bagay sa babaeng gusto ko na siya ang gumagawa. We fought but I was eager to end our friendship. That's why I never talked to him until now."

Ramdam ko rin iyong pagsisi sa kanya. I can feel his emotion by saying that. Ngayon ay parang naulit nang dahil sa akin?

Kasalanan ko ba?

"Bakit magkaklase kayo hanggang ngayon? Not to offend but... supposed to be, you're not together? Kasi syempre hindi na kayo magkaibigan?" I curiosly asked. He smiled weakly and gave his attention on me. Naroon pa rin iyong medyo pamumula ng ilong niya.