Chapter 34

975 28 1
                                    

Tuluyan nang bumagsak ang luha ko nang lumuhod ito at niyakap ng mahigpit si Theo. He hugged him like there's no tomorrow.

Ang mag-ama ko...

I couldn't even think of everything now. Ang tanging napapasok sa isip ko lang ay ang sandaling mas naging malinaw sa kanya ang lahat kahit na hindi pa ako nakakapag-explain tungkol sa lahat.

My son's now crying and then sobbing. Ang pagkakataong matagal niyang hinintay. Ang pagkakataong hindi ko naibigay sa kanya sa ilang taong nagdaan.

"Are you staying with us forever now, Papa?" Theo asked while Joaquin's wiping his face.

"Shh... baby. Papa's here, don't worry. Yes, I won't leave you anymore."

I smiled sadly and then I stayed still, seeing the emotions between them.

Ngayon ko lang nakita ang lungkot at may halong saya sa mga mata niya simula kagabi sa pagkikita namin. He's totally different last night.

Akala ko ay hindi na mangyayari pa ang oras na ito. For almost years that I've been caring and then working hard alone for my child, I didn't seek for him, for the help or for his responsibilities.

Tanging nasa isip ko lang noon ay ang kaya kong buhayin mag-isa ang anak ko, ang tanging alaala na iniwan niya sa akin.

I was blinded by all of his wrong deeds. He left me. That's all. There's no reason for him to come back and then have a communication with me.

Kung nakaya niya akong iwan, paano pa kaya iyong dinadala ko noon? Hindi ko na naisip pang balang araw ay magugustuhan niya ang kaisa-isang bagay na kasama kong iniwan niya.

But I was wrong. Totally wrong. Now that I am seeing the love and how he gave his warm embrace to our son, who's now endlessly crying and tears can't stop falling.

Mas lalong nabuksan ang isip ko na kahit ilang taon na ang lumipas at ngayong ibinunyag sa kanya ito, agad niyang tinanggap ng walang alinlangan.

The plans that we've planned before of having some children. Siya nga pala ang may kagustuhan at nagsabi noon sa akin.

And now that he finally have one, I'm sure he really wanted it. We wanted it both from the start.

Sadyang hindi lang umayon ang panahon at oras sa amin.

Ilang minuto nagtagal iyon. Wala akong nagawa kundi ang titigan ang silang dalawa na emosyonal. I can't just let them stop their hug. Matagal na panahon ang nasayang para sa kanila, para sa anak ko.

"Mama! Join us!" I bit my lip as Theo started pulling me down, forcing to join their hug. Sa huli ay nakiyakap ako habang umiiyak ng tahimik.

This is the life that I wanted for my son. A complete family and a happy one. Balewala sa akin lahat ng kayamanan at kung anong mamahaling bagay na nabili ko.

If I could choose between having a luxury life and having a family beside me, I'd choose the second one.

Family is family. The things that costs a lot of money will disappear and then I can never use them in the future. Pero ang pamilya?

Sure they'll be gone in this world when the time comes but the bond and the happiness that I wanted to experience will be treasured. And that's what wealth for me means.

I can live a simple life with them. Mas pabor ako doon.

After that long minute of hug, I stood up and then wiped my face, fixed everything before smiling at them. Joaquin carried Theo in his arms and tried fixing his hair.

Walking in the Wind (Valdemora Series #2)Where stories live. Discover now