Hurts so Good [✓]

CHAPTER 17

Chapter 17

Hurts so Good

selimwarrior

Savi.

The wedding is so simple. It's not even my dream wedding. I wore a pretty gown that Mom chose for me. Only few people are present and those are just our family and close friends. Having his surname is my only dream that actually happened.

Savi Hannah Labrusca-Vergara

I can't help but put a small smile on my face. I'm trying to convince myself that I should be happy since we're already married. I remember myself picturing my future being married to Deus and have kids with him. How ironic that it actually happened but not as happy as I've pictured before.

I felt empty.

"Congratulations." Taylor said with a forced smile. I just shrugged.

"Where's your boyfriend?"

She rolled her eyes on me. "I won't let him witness such a wedding."

Tila may sumuntok sa dibdib ko sa sinabi niya.

"Stop rubbing a salt on my wound, Taylor." I hissed.

"Who else will bother to rub a salt in your wound aside from your friend who is trying to wake you up in this mess?" She retorted.

I immediately rolled my eyes on her. "I'm fully aware about this."

"Damn that man! He should know that he's lucky enough to be married to you! You're Savi Labrusca after all."

I gave her a sour look on my face.

"And it's damn Deus Vergara we're talking about that why he doesn't feel that way." I bitterly answered.

She sighed. "You're right."

"Savi."

Natigilan kami sa pag-uusap nang marinig ko ang boses ni Deus.

"May sariling bahay na tayo kaya doon tayo titira. It's a gift from Tito Zohar."

Napamaang ako sa sinabi niya. I'm really shocked. Alam ko naman na mayaman ang mga Gustavo pero ang marinig kay Deus na si Tito Zohar mismo ang nagregalo sa amin ng bahay ay sobrang nakaka-overwhelm.

"Just wow." Manghang sabat ni Taylor.

"It's too much." Sabi ko naman pero nagkibit-balikat si Deus.

"We can't refuse a Gustavo."

Alam ko naman iyon. Gustavo is full of kind people. Kung makakausap mo sila ay parang hindi dila high profile na tao. Mom and Tito Zohar are ex-lovers but they're still friends after their break-up. Mom said that Tito Zohar is too understanding at her. She chase a wrong person but found a good friend amidst of it.

Dahil doon ay nagpaalam muna ako kay Taylor pa puntahan ang table ng pamilya nila Tito Zohar.

I put a wide smile on my face as I saw Mom, Dad and Tito Zohar talking to each other.

"Tito!" I called him.

He immediately turn his attention to me.

"Savi."

"Thank you so much for the gift, Tito." I sincerely said with gratitude.

"You're welcome, Savi."

"But don't you think it's too much?" Pagkuwa'y tanong ko sa kaniya.

Nagkibit-balikat naman siya. "Ninong mo naman ako. Wala akong nakikitang mali sa pag-spoil sa'yo ng kaunti."

Napangiti na lamang ako. Ang bait talaga ni Tito Zohar. Iniisip ko nga rin kung napapagalitan ba sa bahay si Aireena dahil parehas na mabait si Tito at Tita Anya.

"Congratulations, Hannah." Ngiting sabi naman sa akin ni Tita Anya. Katabi niya si Aireena na mukhang may kausap sa phone.

"Malapit lang kayo sa bahay since nasa iisang subdivision tayo." Tita Anya said. Namilog naman ang mata ko.

"Y-You mean, iyong subdivision po na kasama ang mga Garcia?"

Mahinang natawa si Tita dahil sa tanong ko. "Yes. Nandoon rin ang kaibigan mong si Rion."

Napaawang nang bahagya ang labi ko dahil sa sinabi nila. So malapit na lang ang lungga ko kay Rion?

Tinanggal ko na lang sa isipan ko ang tungkol sa nalaman ko na titira ako malapit kila Rion. Inabala ko ang sarili ko sa pag-entertain ng mga bisita.

"Hey, how's life Savi?"

Mabilis kong nilingon ang pamilyar na boses na iyon at nakita ko si Riex. Agad na nanumbalik sa akin ang nangyari noong gabi na tinawagan niya ako para pumunta sa condo ni Deus at iyon din ang gabi na may nangyari sa amin.

"What?" Naiilang na tanong ko. Sa unang pagkakataon ay nahiya ako na kumausap ng tao na kakilala naming dalawa ni Deus. It's because he know something that others doesn't.

"You're being cold to me. Hindi ba dapat nagpapasalamat ka sa akin?"

Naningkit ang mga mata ko dahil sa sinabi niya.

"Anong gusto mong palabasin?" Pigil ang inis na tanong ko.

Nginisian niya ako. "I'm just here to say best wishes for your marriage with Deus or should I say fake marriage?"

Namilog ang mata ko at agad na napatingin sa nakapaligid sa amin.

"What the heck, Riex?" Gigil na sabi ko at tumawa lang siya nang mahina.

"Just kidding. Your secret is safe with me pero anong plano mo?"

Huminga ako nang malalim. "I will stick with the plan."

"Hindi ako sanay na mukha kang kawawa. You used to beg and chase my friend over and over again with a smug on your face. Anong nangyari noong mga nakaraang buwan? Nabahag na ba ang buntot ng isang Savi Labrusca?" Nanunuyang sabi niya sa akin dahilan para umirap ako sa kaniya. Peke akong ngumiti at huminga nang malalim.

"Stop ruining my day, Riex."

Umiling siya sa akin. "Don't act like a weak girl in front of us, Savi. Do something about this. Sa sobrang tagal mong gumagawa ng paraan para makuha si Deus, ito na ang pagkakataon mo."

Muli akong umirap sa kaniya. "Bakit ba parang nadedemonyo ako habang kausap kita ngayon?"

Riex chuckled and pat my head.

"Because I'm talking to my fellow one."

Ngumiwi na lamang ako at nagpaalam na siya na aalis na rin siya.

"Omedeto." Walang emosyon naman na bati sa akin ni Koko.

"I thought you won't say congratulations to me?"

"Tsk. Lux is so grumpy. Hindi namamansin so humiwalay muna ako sa kaniya." She said.

"Oh tapos?"

"Basta later na lang. Kukulitin ko pa siya." Positibong sabi niya bago umalis.

Mom and Dad left a message for us before the small party ends. Hapong-hapo ako na umupo nang makaalis na mga bisita.

Yuyukyok na sana ako sa table nang biglang nakita ko si Deus na inaabot ang kamay niya.

"Are you really going to sleep here?" Seryosong tanong niya sa akin.

Napakurap naman ako bago sumagot.

"P-Pagod na ako."

Bumuntong-hininga naman siya sa akin.

"Uwi na tayo. Pinahatid muna nila Dad iyong mga gifts sa bahay. Bukas na natin ipapaayos iyon. I'll soon hire a maid for us."

Hindi ko mapigilan na mapangiti habang nakatingin sa kaniya nang sabihin niya iyon. Iyong ngiti ko na may gumuguhit na pait sa dibdib ko.

"Is it too much to ask if I wish that we will be like a normal couple too?"

"Savi." Mariin na tawag niya sa pangalan ko.

Agad na nawala ang ngiti sa labi ko at umiling.

"I know. I'm just t-tired. Uwi na tayo." Pag-iiwas ko bago tumayo at nagpatiunang lumabas ng hall na pinagdausan ng reception.