Kabanata 10

146 5 0
                                    

Somethings didn't change at all, and that's my everyday life in here. Waking up early, had a morning breakfast, feed the ducks and chickens and of course, my feelings for him. Nothing has changed.

Actually there is, bawat araw na lumilipas, mas lalong lumalalim. Natatakot ako na baka hindi na ako makaha ahon. 

Abel's mere presence in this house, couldn't changed the fact that, my world became smaller everytime I see him. What should I do?

I've tried avoiding him, I've tried keeping myself busy, but things just getting complicated. He's complicated. Hindi ko alam ang pasikot sikot ng utak niya, there's always a hidden barrier. preventing me to see who really he is.

Being on here for a months, I've noticed that Abe's different, he can talk in english like he's used to it for a long time. Some other guys in here, they talked like a probinsyano. Especially the guy who's always teasing me. But Abel's different.

"Ate, sasama ka ba sa'min bukas?"

I looked at the guy who kept calling me Ate, nakakailang parin talaga sa pandinig. He's been addressing me as Ate for a months now, still not used it even a bit.

"Saan?"

He smiled while scratching the back of his head, aayain ba nito akong makipag date? Don't tell me. This guy likes me? Oh no! he can't! I like Abel that much, that I couldn't entertain any other guys for now.

"Sa kubo po para manguha ng palay,"

I was taken aback on what he said. Masyado yata akong nag assumed. Hindi naman pala date, magsasaka pala.

"What time?"

He's been avoiding my eyes while talking to me, may hindi ba kaaya aya sa mukha ko? Am I hideous to be look at? If not then why these guy can't even looked at me, like normal. It's rude talking to someone while you're not even glancing at them.

"Ala sais po ng umaga umaalis na po,"

Tumango ako kahit hindi ito nakatingin sa akin. Six in the morning. It's actually fine with me. Nasanay narin ang katawan kong gumising ng mas maaga sa sinabi niyang oras.

"Okay, I'll be going then,"

Ngumiti ito ng hindi nakatingin sa akin. What's wrong with him? I stepped forward and waved in front of his face. "I'm here, sa'n ka nakatingin bata?"

His face reddened. "A-ahhmm aalis na po ako, sige ate,"

The guy turned his back at me, his heavy footsteps in the tile floor, makes him more obvious that he's avoiding my presence. Then why coming in here? I just shrugged and close the door.

Tumilaok ang manok tanda ng panibagong araw at umaga.  A kind of morning to begin with. I looked at the clock and it's just 5 in the morning, I stretched and do my morning routines.

Oo nga pala, kailangan kong kumilos ng mabilisan ngayon, sasama pala ako sa kubo para manguha ng palay.

I go downstairs and went to the kitchen to have my morning breakfast, something's off. Parang wala atang tao ngayon sa loob ng kusina? Usually mas maaga pa silang nauuna sa akin dito sa kusina.

"Ay, ikaw pala hija, nagluto na 'ko ng agahan diyan,"

I heard 'Nang Flora's voice behind me, I just smiled at her and sat in front of the table filled of foods. Lumingon ako kay aling Flora na abala na sa pag huhugas ng mga pinggan. Why's there so many plates? Ako pa lang naman ang kumakain.

"Ahmm, na sa'n na po sila Christian?" Abel...

I curiously asked. This table seems empty without them, nakakawalang gana palang kumain kapag mag isa ka lang.

"Na kina Abel sila hija, pinapasabi pala ng pinsan mo na kumain ka raw ng marami, baka himatayin ka na lang sa sobrang init mamaya,"

Abel? They're with abel? I wonder where his place, malayo kaya mula rito? Sa tagal ko dito hindi ko pa minsan nasubukang gumala. Paikot -ikot lang ako dito sa loob ng bahay. Lumabas kaya ako minsan? that'd be a great idea.

"Ano pong ginagawa nila kila A-abel?"

Nilagay niya ang mga plato sa lagayan bago ako nilingon, pinunas niya ang basang kamay sa apron at lumapit sa akin para dagdagan ng kanin ang plato ko.

She smiled. "Sa lahat ng sinabi ko, Abel lang ang narinig mo hija,"

Nasamid ako sa sinabi nito, naramdaman kong naginit ang mukha ko. Ganoon na ba ako kahalata? nakakahiya!

"A-ano, h-hindi nam--"

"Ayus lang hija, kung kasing edad mo rin ako, aba'y magkakagusto rin ako sa batang iyon. Responsable, masipag at gwapo,"

She forgot adding suplado, nuknukan ng pagka suplado! sumubo na lang ako ng kanin dahil sa pagpapakahiya, am I that too obvious? How come?

"Alam mo ba hija, napakaraming nagkakagustong babae sa batang 'yon,"

Napatigil ako sa pagsubo ko ng kanin ko, dahil sa narinig. So, I am not the only one? Marami pala akong ka agaw. Kinuha ko ang tubig na nasa gilid ko at nilagok ito.

"Talaga po?" I uttered.

"Aba'y, Oo, isang beses may nakita akong babae dito na kahalikan niya,"

My grip on the spoon and fork tigthened. Pakiramdam ko may mabigat na bato ang dumagan sa tiyan ko, I could'nt breath properly for a moment.

That bastard! May pahalik halik pa siya sa akin noong nakaraang linggo, tapos maririnig ko may kahalikan siyang babae?!

Anong tingin niya sa labi ko hasaan?

"K-kailan po 'yun?"

"Noong isang araw lang hija,"

Gago siya! Kung ganoon! Tumayo ako sa upuan ko at hindi na tinapos ang pagkain. Nakakawalang gana!

"Sa itaas lang po ako 'Nang Flora, magpapalit ng damit."

I told her. Parang wala lang ang mga nakain ko kanina, ni hindi man lang ako nabusog. Bakit ka ganoon Abel? Why are you so complicated?

KEYMEMOIRS

PLEASE DO VOTE AND COMMENT
Thank you and godbless!

Along the way ( Province #1 )Where stories live. Discover now