Bölüm 14 "Rezervasyon"

404 24 0
                                    


-Ne demek ki bu ben hicbir sey anlamadim?

Sikintiyla icimi cektim ve basimi ellerimin arasina aldim.

-Ben de anlamadim zaten Asli. O yuzden sana soruyorum ya.

-Yara bandin olamaz miymis? Himm... Ay yoksa bu senin sen oldugunu anlamis olmasin?

Bir anda icimi bir korku kapladi.

-Nasil? Yani sanmam bana karsi bu kadar iyi davranmasini nasil aciklayacagiz? Hesap sormasi, neredeydin falan demesi gerekmez mi?

-Haklisin... Neden direkt sormadin ki?

-Evet Aslicigim vallahi cok akillisin. Adamin ustune, yataga ve yerlere kustuktan sonra mi once mi sorsaydim?

O geceden aklima ususen goruntulerle yine icimi bir sikinti ve utanc duygusu kapladi. Beni kiyafetlerimle dusa sokmustu ama elbise saten oldugu icin ustume yapismis her yerim meydana cikmisti. O da ustume polar bir elbise gecelik gecirmis ve altindaki elbiseyi kendim cikarmami tembihleyip odadan cikmisti. Bu kadar da olmaz ki. Tamam beni kadin olarak gormuyorsun da neyim ben senin icin Hakan Efendi? Kedi miyim ben? Sinirle ayaga kalktim.

-Ay ne oluyoruz be celallendin yine?

-Studyoya gitmem lazim artik. Hakan Bey'i rahatsiz etmeye gidecegim.

-Hala kaciyor mu senden?

-Evet. O gunden sonra beni ne zaman gorse surati al al mor mor olup kacacak delik ariyor.

Tekrar sikintiyla ic cekip cantami aldim ve kapiya dogru ilerledim. Disari ciktigimda Asim Abi arabada beni bekliyordu.

-Asim Abi neden bekledin? Ben bir taksi cagirir giderim dedim ya.

-Olsun Sezen yapacak daha iyi bir isim yoktu zaten.

Gulumseyerek arabaya Asim Abi'nin yanina oturdum ve radyoyu actim. The Flow'un sarkisi cikinca yuzumu eksitip kanali degistirdim.

-Bizimkilerin fani degilsin herhalde?

-Ha yok ya, zaten butun gun studyoda dinliyorum ya o yuzden.

-Sen de haklisin senin icin is sonucta.

Basimi cama dogru yaslayip biraz uyumaya calistim. Bir sure sonra Asim Abi beni uyandirip geldigimizi soyledi.

Arabadan cikip studyoya gectim. Bizimkiler kayitlarda birkac degisiklik yapmak icin ustunden geciyorlardi. Sessizce kenara gecip oturdum. Cantamdan kucuk aynami cikartip rujumu tazeledim. Basimi kaldirdigimda Halan'la goz goze geldik. Tabii ki gozlerimle hastalik bulastiriyormusum gibi bakislarini kacirdi hemen. Gozlerimi devirdim ve yerimden kalkip kahve almaya gittim.

Tam kahveyi koymus bardagi elime aliyordum ki Can arkamdan konusmaya basladi. Neredeyse kahveyi dokecektim.

-Son gunlerde Hakan'la araniz biraz bozuk gibi bir sey mi oldu?

-Ha? Yok yani hayir. Ne olabilir ki? Benden pek hazetmiyor sanirim.

-Gecen haftaya kadar butun kararlarinda en buyuk destekcindi halbuki.

-Evden ayrilmam ve isi birakmam gibi kararlar oldugunu hatirlatmak isterim.

Yapmacik bir sekilde gulerek yanindan gectim.

-Sezen, sana bir sey sorabilir miyim?

Omzumun arkasindan bakarak;

-Sor tabii.

-Yarin aksam bos musun? Konusmak istedigim bazi seyler var.

-Olur tabii yarin gelirim eve.

-Yok eve degil. Aslinda yemege gideriz diye dusunmustum.

Tamamen arkami donup;

-Anladim. Yarin aksama 4 kisilik rezervasyon yaparim o zaman. Restoran tercihin nedir?

-Yok yapma. Ben yaparim rezervasyonu. Yemegi de ikimiz yiyecegiz aslinda.

-Anlamadim?

Ona dogru bir adim atip kafami yana egerek yuzumdeki anlamsiz ifadeyle baktim.

-Is yemegi degil mi bu? Digerleri neden gelmiyor?

Yerinde biraz sallanip sikintili bir sekilde cevap verdi.

-Is yemegi degil. Saat 7 uygun mudur?

-A... Anladim. Tamam. Yani uygundur.

Ne konusacakti ki bu adam benimle?


Bolum Sonu


Menajerimin Sorunu Ne?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon