We Must Be Nuptials

Chapter Fifty Six

“Waaaaah! Mommy, look! There's a sea!”

“Kiana, don't run.” medyo malakas na paalala ko sa kapatid ko ng makita ko siyang tumakbo papunta sa buhangin, malapit sa dagat.

“Mommy! Let's swim!” malakas na sigaw niya habang nilalaro ang nga buhangin sa paanan. “Later na.” lumapit ako sa kanya at hinila siya palayo sa dagat, “We need to eat first, you're hungry right?” tanong ko sa kanya.

“Yes! I want chocolates, Mommy!” nakangiti niyang sagot sa akin. Hindi naman ako sumagot pa at hinila na lamang siya papasok sa malaking bahay na nasa harapan ng dagat. Finally. Nandito na kami sa private island ni Lolo sa La Union. Sa wakas, makakalayo na ako sa maraming tao. I'll have the peace of mind that I want.

“Ma'am, nakahanda na po ang lunch.” may lumapit sa akin na isang kabahay. Tumango ako sa kanya bago hinila ang kapatid ko papunta sa kusina ng bahay. Hindi ko maiwasan mamangha ng makita ang loob ng bahay, this is just so modern and somewhat classic. Halatang matagal nang nakatayo ang bahay na 'to dito.

“Waaaah! There's a lot of food!” natuwa ang kapatid ko ng makita ang napakaraming pagkain na nasa mahabang table. “Careful.” paalala ko sa kanya ng bigla siyang tumayo sa upuan niya, “Mommy, I want salad.” itinuro niya ang fruit salad na nasa gitna ng table.

“You need to eat rice, first.” sagot ko sa kanya.

“Okay!” mabait na sagot niya bago umupo ng maayos sa upuan niya. Tinawag ko naman ang Yaya niya na kasama namin dito para subuan siya ng pagkain. “Mommy, let's swim, later!” masigla na saad niya habang kumakain.

“Later.” sagot ko sa kanya bago nagsimulang kumain.

vibrate! vibrate!

Kinuha ko ang cellphone na nasa bulsa ng pants na suot ko at tinignan kung sino ang tumatawag.

Yuan calling...

“Mommy, is that Daddy?”

Shit.

“No.” seryoso kong sagot sa kapatid ko bago patayin ang tawag. Pinatay ko din ang cellphone ko para hindi na ako makatanggap pa ng ibang tawag mula kay Pearl, Alyana pati na din kay Lukas.

Gusto ko munang mapag-isa ngayon. Ayoko muna silang maka-usap.

“Mommy, where's Daddy?” inosenteng tanong sa akin ni Kiana habang nakain siya. “He's with his family.” maikli kong sagot sa kanya.

“Oh?” tumango tango siya, “I miss him, Mommy. Can't I see him?”

Napabuntong hininga ako, “You can't.” sagot ko sa kanya.

“Why?” napanguso siya.

Aish. “Just eat, Kiana.” seryoso kong sagot sa kanya bago nagpatuloy sa pagkain. Natahimik naman ang kapatid ko dahil doon at hindi na nagsalita.

Matapos naming kumain ng lunch sa dining area ay inutusan ko muna ang Yaya niya na paliguan siya at palitan ng damit sa guestroom samantalang ako ay pumunta muna sa cottage na malapit sa dagat. Nang nakarating ako dito ay umupo agad ako sa wood chair at tinanaw ang kalinisan ng dagat. 

Habang tinatanaw ko 'yon ay nakaramdam ako ng kaginhawaan sa loob ko. Pagkiramdam ko ay niyayakap ako ng hangin dahil sa sarap na nararamdaman ko ngayon. This is just so relaxing. Ang marinig ang mahinang hampas ng alon sa tubig, at ang tahimik na lugar na 'to ay patuloy na nagpapagaan sa loob ko. Pakiramdam ko ay unti unti nitong tinanggal lahat ng sakit na nararamdaman ko. Lahat ng lungkot at pangungulila kay Yovanni.

“Mommy! I'm ready! Let's swim!”

Napalingon ako sa likod ng marinig ko ang boses ng kapatid ko. “No, Kiana. We're not going to swim.” sagot ko sa kanya. Tumayo ako sa upuan ko at hinila siya palapit sa kabilang co—