CHAPTER 21

11 6 0
                                    

21: Her Plan

Minkyu's POV

11 AM when I received a message from Luna, saying that she'll give me a ride. I replied, "no, thanks" but she insisted.

I sighed and set my phone down. I tapped my cheeks as I looked in the mirror. I thought it was all a dream from last night to now, but it wasn't. I'm relieved it isn't.

When I heard a car beep outside, I grabbed my phone and wallet and dashed downstairs.

"Oh, hijo! Nasa labas na ang kaibigan mo. Mag-ingat kayo, ha?" Manang Delia smiled as if teasing me. "Hindi mo sinabing ang ganda pala ng kaibigan mo."

I chuckled awkwardly and replied, "We're just friends, Manang. Anyways, I have to go. Ingat po kayo rito." Paalam ko sa kaniya at naglakad na palabas.

"Hindi kinakaibigan ang mga ganiyan kagandang dilag, Minmin. Nililigawan dapat 'yan agad." Pahabol niya pa.

"Una na po ako!"

I immediately noticed Luna leaning against the door of her car as I walked out the gate. He took off her sunglasses and placed them on top of her head.

How could someone be as gorgeous as she is? I'm completely speechless.

"Ang tagal mo."

Tulad noong una naming pagkikita sa Korea, walang kaemo-emosyon ang boses niya.

"Sorry. Sabi ko naman kasi sa 'yo, hindi na kailangan."

Imbes na magsalita pa, inirapan niya na lang ako at pumasok na sa driver's seat.

I had no choice but to shrug before entering the backseat. My body was already halfway inside when she suddenly hissed.

"What are you doing? Dito ka sa tabi ko."

I looked at her, confused. "Waeyo?"

"Hindi mo ako driver kaya DITO. KA SA. TABI KO." Mariin niyang ulit kaya napalunok na lang ako bago mabilis na sumunod.

"Mian." I muttered when I was already sitting next to her.

"It's fine. Daanan na rin natin si Cloud while we're on our way."

Napansin ko bigla ang pagbabago sa boses niya. Para bang hindi siya komportable na banggitin ang pangalan ni Cloud.

I wonder why she was nervous.

"Do you know where he lives?" Tanong ko na lamang.

"He sent me his address." She answered as she opened the google map on her phone.

"Bakit pa kasi gusto mo kaming sunduin? May mga kotse namin kami-" Itinikom ko agad ang bibig ko nang samaan niya ako ng tingin.

"Oh, sige. Bumaba ka na." Aniya habang nasa gitna kami ng kalsada.

Nakamot ko na lamang ang batok ko.

"Gusto kong makapag-usap na agad tayo habang nasa biyahe. Hindi ako mapakali kapag pinapatagal pa."

"Sorry. Have you figured out anything about the suspect already?"

She heaved a deep sigh.

Pati sa paghinga ay gumaganda siya-wait, what? That's nonsense. Malamang buhay siya kaya siya humihinga. What am I even thinking?

Angel's Mission |Completed|Where stories live. Discover now