𝐋𝐄𝐓𝐀𝐍𝐓𝐄𝐌「ʟᴏʀᴅ ᴠᴏʟᴅᴇᴍᴏʀᴛ」

Chaos

Merhabalaaar!

Bugün paylaştığım son bölüm, diğer bölüm neler neler olacak bir bilseniz...

Neyse, bir ara tekrar görüşürüz. Oy ve yorumlarınızı bekliyorumm!

Bir de! Evan sizce Calista'dan neden hoşlanıyor buraya güzel ve anlamı bir şekilde yazar mısınız? Şimdiden teşekkürler.

Chaos

Evan ve Calista uzun uzun bakıştı. Güzel cadı ne diyeceğini bilmiyordu. Evet, arkadaşının ölmesinden ben sorumluyum mu diyecekti?

"Evet?" Evan ona birkaç adımla yaklaştı. Masmavi gözleri öfkeyle parlıyordu. "Seni dinliyorum."

"Gördün zaten." dedi kuru bir sesle Calista. "Her şey göründüğü gibi."

Evan kaşlarını çattı. "Bu işin sizin başınızın altından çıktığını biliyordum! Ama- Niye?"

"Durmayacaklardı." diye fısıldadı Calista. "Alexander tek yol bu dedi. Ben- Bilmiyordum, Mulciber için üzgünüm Evan."

Evan saçlarını karıştırdı, her an aklını yitirecek gibiydi. Bir yanı Alexander'ın bu Slytherin yönünü takdir etmişti diğer yanı arkadaşlarının peşinde olan bu ruh hastası Basiliskten korkmuştu.

"Sadece kendinizi kurtarmak için Slytherin evini avlanmaya mı mahkum ediyorsunuz?" Calista ela gözlerini yere çevirdi suçlulukla.

"Tek yolu buydu Evan. Bir şey olmayacak sanıyordum, taşlaşacaklardı sadece. Ama- Ölüm büyük bir şey. Üzgünüm."

"Ölüm Yiyen olmak bu kadar mı kötü Calista? İnsanları ölüme sürükleyecek kadar mı?"

"Babamın bana ne yapmaya çalıştığını bilmiyorsun Evan!" Calista zaten suçlulukla mücadele ediyordu, bir de üstüne suçlanmaya başlayınca tepki olarak sinirlenmeye başlamıştı. "Beni ömrümün sonuna kadar kendisine bağlamaya çalışıyor."

"Bunda kötü ne var?"

"Çünkü babam anneme tecavüz etti!" diye bağırdığında Evan donakaldı. "Ve sonucunda ben doğdum!" Calista gözlerinden akan iri yaşları öfkeyle sildi. "Mutlu oldun mu öğrendiğin için?"

"Calista..." Evan ona yaklaşıp kollarını sardı bir anda. Güzel cadı göğsüne kapanıp gözyaşlarını sessizce akıtırken sakinleşmeye çalışıyordu. "Bilmiyordum." dedi Evan.

"Bilmezsin tabii." Sesi boğuk geliyordu. Evan hala şaşkındı. Lordunun merhametsiz ve hırslı biri olduğunu biliyordu ancak bir kadına bunu yapacağını tahmin etmezdi. Calista'nın nasıl bir yükle yaşadığını hayal bile edemedi Evan.

"Niye?" sorusu çıktı dudaklarından. "Niye yapmış?"

"Çünkü annem Gryffindor soyundan geliyor. Slytherin ve Gryffindor'u birleştirmek istedi. Muhteşem bir güce ulaşacaktı doğacak çocukla, bir silaha." Calista başını kaldırdı, yeşil gözleri Evan'a bakıyordu.

"Bunu bilmiyordum." Calista hafifçe gülümsedi, gözleri hala nemliydi. "Ama umduğu olmadı, annem onun elinden kaçmayı başardı."

"Seni sevdiğini düşünüyordum." dedi Evan. Calista alayla güldü. "Lord Voldemort kimseyi sevmez Evan."

Birbirlerinden uzaklaştılar. Calista derin bir nefes verip saçlarını toparladı. "Bu yüzden babamdan uzak durmaya çalışıyorum. Beni istediği gibi bir silah haline getirmesin diye. Ve bunun sonucunda birkaç kişi taşlaşacaksa, öyle olsun." dedi. "Ben mahvolacağıma babam mahvolsun."