𝐋𝐄𝐓𝐀𝐍𝐓𝐄𝐌「ʟᴏʀᴅ ᴠᴏʟᴅᴇᴍᴏʀᴛ」

Secret Keeper

Merhabalaaaar!

Vizelerimden önce yazdığım yedek bir bölümle karşınızdayım, umarım beğenirsiniz. Finale yaklaşık bir 5 bölüm falan kaldı, umarım final sizi tatmin eder.

Yakında tekrar görüşmek üzere, yeni bölüm biraz gecikebilir affınıza sığınırım.

Oy ve yorumları bekliyorum! Özellikle yorumları...

Asalet ve güçle kalın.

Secret Keeper

1980 yılı,

Karanlık Lord'u alt edecek güce sahip olan geliyor... Ona üç kez karşı çıkmış olanlardan doğacak, yedinci ay ölürken doğacak... Ve Karanlık Lord bu erkek çocuğu kendi dengi olarak işaretleyecek, ama o, Karanlık Lord'un bilmediği bir güce sahip olacak... Ve ikisinden biri diğerinin elinde ölecek, çünkü diğeri varlığını sürdürürken ikisi de yaşayamaz... Karanlık Lord'u alt edecek güce sahip olan, yedinci ay ölürken doğacak...

Kehanet buydu işte. Oldukça açık, yalın ve bir o kadar da tehlikeliydi.

Tom Riddle, yani Lord Voldemort, akıllı bir adamdı. Slytherinlerin sinsi zekası her bir parçasında dolanıyordu. Şayet kehanetin tamamını duymuş olsa atacağı adım daha farklı olurdu lakin kehanetin yalnızca ilk başını duymayı başarabilmişti.

Buradaki suçlu elbette ki Severus Snape olsa da Voldemort henüz bunun farkında değildi.

Severus Snape, görevini bitirip Riddle soyunun karşısında başı eğik durunca Voldemort "İki çocuk var." diye mırıldandı.

Calista yorum yapmadan gözünü duvara dikmiş bakarken kulağı babasının söylediği her bir kelimedeydi. Çünkü Calista başında anlamıştı, bu çocuklardan birisi Harry Potter'dı.

James ve Lily'nin dünyalar tatlısı oğlu.

Calista onun doğumunu dün gibi hatırlıyordu. Küçük oğlan annesininki gibi yemyeşil gözlere sahipti ve Calista'nın içine dokunmuştu bu ayrıntı. Dudakları hafif hafif kıvrılırken ne kadar güleç olacağı daha ilk andan belliydi.

"Potterların ve Longbottomların çocuğu." diye mırıldandı tekrar Voldemort. "Potterların oğlu olmalı." Gözlerini kıstı. "Muhakkak ki odur."

Calista yutkunarak babasına döndü. "Lordum, bu kanıya nereden vardınız? Ya Longbottom oğlanıysa?"

"Potterlar güçlü." dedi Alexander kız kardeşine özür dilercesine bakarak. James Potter'ı ne denli sevdiğini bilirdi ancak Longbottomlar safkandı, Alexander safkan kanı dökülsün istemezdi. "Onlar olması daha olası."

Calista daha fazla itiraz ederse babasının bir şeyler fark edeceğini anlayıp sessiz kaldı.

Severus'un yüzündeki tuhaf bakışı bir an gördüğünde Calista kaşlarını kaldırdı. Bilmediği bir şey mi dönüyordu?

Snape'i sorgulamayı sonraya bırakıp babasına döndü. "Ne yapacaksınız lordum?" diye sordu.

Tom oturduğu sandalyeden kalktı. "Elbette onların peşinden gideceğim." dedi.

Calista da bundan korkuyordu zaten.

Küçük toplantı bitip herkes dağılmaya başladığında Calista kalın topuklu botlarını şıklatarak Snape'in peşinden gitti. "Severus!"

"Prenses!" Snape ufak bir reverans yaptığında Calista gülümsedi ve "Potterların peşinden gidilmesiyle ilgili bir sıkıntın mı var?" diye sordu.