dusk beneath the city lights | Buenvenidez Series #4 [COMPLETED]

5

Bukod sa school days kung saan ko nakakasama ang mga kaibigan ko, isa rin sa mga nilolook forward ko ay ang weekends.

Simula kasi noong una akong magpunta kay Cai, naulit pa ulit ng ilang beses 'yon. Madalas, kapag hindi ako pinapayagan, sila pa ang nagpupunta sa bahay para ipagpaalam ako kaya mabilis pumayag sina Mommy.

She even told me that I am so spoiled by the Buenvenidez right now. Pansin ko nga, kahit hindi ko pa nasasabi sa kanya kung ilang beses akong niligtas ni Max.

I could barely count it. Kung ilang beses niya ako naaabutan sa school at hinihintay na sunduin ng driver, kung ilang beses niya akong tinatanong kung may kakaiba raw ba o hindi ba ako kumportable sa paligid, hindi ko na nga mabilang.. nasanay na rin ako sa presensya niya, saka isa pa, naging close na rin kami.

"Nasa baba na si Cai, Rich. Punta na raw kayo sa farm." Ani Mommy mula sa kwarto ko.

Today is another Saturday, just few days before Christmas, busy sina Mommy para mag pack ng mga goods na ipapamigay sa mga tao kaya sinulit ko na 'to para magpaalam dahil pupunta kami sa farm nina Cai sa Cavite.

Isasama kami ng parents ni Cai doon kasama din ang mga pinsan niyang kagabi pa nagsstay doon. We'll just stay there for the whole morning and will go back to Manila before evening.

"Take care, you two. Richela, ang mga bilin ko sayo.. and Caius.. send my regards to your Mom," Ani Mommy.

"Yes, tita. I'll take note of that po. Ingat din po kayo." Caius said and glanced at me.

Binigyan ko siya ng simpleng ngiti saka kami nagtungo sa sasakyan nila. Dahil mas malapit ang village namin kesa kina Faith, ako ang naunang sinundo, bago palang si Faith and when we arrived at their house, she almost jumped in excitement when she saw I was there.

Akala niya kasi yata hindi ako pinayagan, pero ang totoo, hindi naman makakatanggi sina Mommy kay Tita Carmela.

Sabi kasi ni Mommy, malaki ang utang na loob nila sa mga Buenvenidez dahil malaki rin ang naitutulong nila sa buong lungsod.

It was a long trip that we enjoyed while jamming to music. Masyadong musically inclined si Cai kaya pati kami ni Faith, nahahawa na. Maaga kaming nakarating sa farm dahil may alternative route na mas mabilis at hindi maiipit sa traffic.

The green field welcomed us. Kita mula sa parking lot ang lawak ng lote at ang mga greenhouse na hula ko, punong puno ng iba't ibang tanim.

From where we are standing too, kita ang mga barn na may lamang iba't ibang hayop. May mga kabayo din na iginagala sa hindi kalayuan at may mukhang man made lake sa pinaka gitna ng farm, katabi ng isa malaking villa na hula ko, pinagsstayan ng kanilang pamilya.

"You own this land? Grabe, ang ganda.." Si Faith habang tumitingin sa paligid.

"This is said to be the largest asset that our family has. This supplies a lot of private and public markets around Luzon. Meron din daw kaming farm sa Visayas at Mindanao pero hindi ganitong kalaki." Caius explained.

"Kapag hindi ako naging mayaman sa future, magpapaampon nalang ako sa inyo ha," I told Cai.

Kumunot ang noo niya. "'Wag ka sakin magsabi. Wala akong balak gamitin 'yung pera ng pamilya ko."

Kumunot rin ang noo ko sa kanya. Masyado naman siyang mabait. Pero sabagay, kung magkakaroon nga siya ng career sa future katulad ni Ate Sien at ng Mommy niya, hindi imposibleng makagawa siya ng sarili niyang pangalan.

"Sayang naman kung hindi gagamitin, mabubulok.." I defended.

Faith chuckled. "You can donate sums of money if you don't want to use it."