Hugo's Secret [Boyxboy] (Completed)

Chapter 37

POV ni Hugo ito nang maghiwalay sila ni Aki sa kaniyang condo para umuwi sa pamilya nito.

Hugo's Point Of View

Kakahatid ko lang kay Aki sa kanilang bahay, wala roon ang kaniyang Mama. Only his two siblings. Agad na ri naman akong nagpaalam upang umuwi sa bahay ng mga magulang ko kung saan ko iniiwan si Simon.

My father wants to talk to me. Hindi ko alam kung ano ang gusto niyang pag-usapan naming dalawa. That's why I need to face him, dahil kapag hindi ko ginawa ay gagawin niya naman ang lahat para mapauwi ako sa bahay.

Hindi ako madalas umuwi doon, because it's too far from school. Pinapakuha ko lang si Simon sa condo para pauuwiin everytime my mom missed him. Kaya hindi kami masyadong close ni Simon because he grew up in my parents. They treat Simon as their son, not their grandson.

Nagkataon lang na kasama ko noon si Simon nang makita kami ni Aki sa isang boutique shop. And, because I really wanted to know why my heart running so fast whenever I saw him. Ginamit ko ang anak ko para mapalapit sa kaniya at nagtagumpay ako. I finally realized that this feeling was love that I never felt before.

And my biggest secret was I am scared of losing him. I couldn't imagine myself without him besides me.

Lalaki ako, I am straight as far as I know. But Aki changes my preference about love, he taught me something that's magical. I learned that gender doesn't matter, kung kanino tumibok ang puso mo at sa tingin mo'y sasaya ka sa piling niya, that's love. It doesn't need if she is a girl or he's a boy. Kung alam mo sa sarili mong mahal mo ang isang tao, you know what I mean.

Napatingin ako sa cellphone ko nang mag-vibrate ito at isang text message ang nag-pop up sa aking screen. Kinuha ko 'yun at binuksan. Napangiti ako nang mabasa ko ang message galing sa kaniya.

"Ingat, labyu!"

It's just a simple message from him pero hindi na agad mapakali ang puso ko. People were calling me big guy, but when it talks about Aki, I'm a different person. He never failed to make me smile, even in a simple a way. Simula pa noon, palagi na niya akong napapangiti.

Hindi na ako nag-reply pa nang nagpalit na ng kulay ang traffic light ng green. Mabilis kong pinaktabo ang aking kotse para agad nang makarating sa aming bahay at uuwi rin agad upang makita siyang muli.

He's my happiness. Kahit isipin ko lang siya ay agad na akong napapangiti.

"You're making me crazy, Aki. Crazy in love with you!" I smiled. I wish that he could hear or kahit dalhin man lang ng langit ang aking sinabi para iparating sa kaniya. "Wait for me, I'll just talk to my parents and we'll see each other again!"

-

One hour had passed. Nakarating ako sa aming mansion. Malayo ito sa syudad na aabutin ng isang oras ang byahe at kung hindi traffic ay mabilis ka lang din naman makakarating.

"Good evening, Sir," bati sa akin ng isang maid nang bumaba ako sa kotse sa tapat ng aming pinto.

"Where's my parents?" I asked. Ibinigay ko sa guard ang susi ng kotse ko para ilagay niya ito sa garahe nang lumapit siya sa akin.

"Nasa loob na po sila kasama ng mga bisita, kanina ka pa nila hinihintay," she answered.

Tumango lang ako at nauna na akong maglakad papasok sa loob ng bahay. Kaya pala may iilang kotse sa labas ng mansion dahil may bisita sila. Nakarating ako sa sala kung saan ko naabutan sina Mom and Dad na may kasamang hindi ko kilala. Kasama rin nila si Hades na naglalaro lang sa kaniyang cellphone.