Billionaire Series#02: Billionaire's Heart

B'sHeart#27 [UNEDITED]

  "Brother! Come out!. It's time for break fast!" Napairap si Yexel sa sigaw ng kuya Remus nya. Hindi naman sya tulog at marami na ngang trabaho ang nagawa nya ay kung makapanggising pa ito.

He stayed at Germany with his family and it's almost 3 years of him staying there. He turn off his laptop before walked towards the door ang open it widely.

  "Oh, you awake?" Gulat pang sabi nito na nginisihan lang nya. Tumawa nalang ito nang malakas at tinapik-tapik sya sa balikat.

  "You know what brother, ang hirap ng ginawa mo sakin ah" napahinto sya sa paglalakad sa sinabi nito. Humarap ito sa kanya at kunwari ay nag-iisip.

  "Paano mo nagawang pahirapan ang Muller's Hospitals ng ganun katindi? Magtatatlong taon na akong kumikilos para ibangon ulit yun pero Damn, rank 2 pa rin ako" sya naman ang malakas na tumawa sa sinabi nito.

  "And do you also know why? Because I'm smarter than you Brother" he said proudly before living his brother behind.

  "Tsk, mas gwapo naman ako" his brother said cause of him to face back his brother.

  "Really? I'm not sure" nakangising aniya at binasa ang mensahe sa cellphone nya nang tumunog iyun. Napailing nalang sya ng si Hailey nanaman iyun.

  "Bakit? Anong nangyari?" His brother Remus asked him but he answered him a deep sigh.

  "Good Morning, Mom" he greeted his mom then place a kiss on her cheek.

   "Morning, Andrew" his mom greeted back. 

  "Morning, Mom" bati rin ni Remus rito na binati rin nito pabalik.

  " Morning Dad" sabay na bati ni Remus kaya nagkatinginan sila pagkatapos ay sabay silang umirap.

Nagtawanan ang mag-asawa sa inasal nila na kalaunan ay pati sila natawa. Hinintay na muna nyang matapos silang kumain bago humanap ng tamang pagkakataon para makapagpaalam.

  "I have something to say" panimula nya dahilan para sa kanya mabaling ang tingin ng lahat.

   "I will go back to Philippines next week, nagrereklamo na yung sekretarya kong naiwan ko dun. Hindi na daw sya makapag-asawa dahil sakin kaya kailangan ko nang bumalik" paliwanag nya sa mga ito.

  Ngumiti lang si Remus pero bakas ang lungkot ng mag-asawa na kalaunan ay parehong tumango. Wala itong magagawa dahil pati nga sya ay walang magawa. Nasa Pilipinas ang main company nya kaya kailangan nya talagang bumalik.

  "Basta bumalik ka lang agad rito" sabi ng kanyang ama na tinanguan nya.

   "I promise" sa sinabi nyang iyun ay napangiti ang mag-asawa. Masaya na sya sa buhay nya pero may parte pa rin ng puso nya ang kulang. Gusto nyang hanapin at balikan ang bahaging iyun pero pag naiisip nyang ano mang oras ay pwede pa rin syang mamatay ay nawawalan sya ng lakas ng loob.

  Ilang araw na lang magtatatlong taon na, dapat ito na ang taon ng taning ng buhay nya na hanggat maaari ay iniiwasan nya. Hindi sa nababaliw na sya pero umaasa syang darating ang araw na mangyayari ang ipinangako ni Aenah. Umaasa pa rin syang madudugtungan ang buhay nya at ang dalaga lang ang pinagkakatiwalaan nyang humawak sa puso nya.

  "I'm still waiting for you Aenah" sambit nya habang nakatingin sa bintana ng sasakyan.

  "Yes, Whisky. I'm on my way" nabaling kay Thaddeus ang tingin nya ng may tawagin itong whisky sa kausap nito sa cellphone.

   "No, I'm with a friend, Arew. Tanungin mo pa si Weyn. Kilala nya si Arew. My Wisky, I love you and I miss you" malakas syang natawa sa huling sinabi nito.

  "Whisky? Is that kind of your endearment?. Alak ang tawag mo sa asawa mo?" Malakas syang tumawa saka inilapit ang bibig sa cellphone nito.

  "Hi Whisky, kung ako sayo hihiwalayan ko na itong kumag na to!" Pasigaw na aniya. Sinamaan sya ng tingin ni Thaddeus na tinawanan nya lang. Bakit nya ba ito pinagseselosan noon eh ang ugali nito ay hindi naman worth it pagselosan, pero fvck! Kapag naalala nyang nilapitan nito noon si Aenah ay gusto nya pa rin itong sapakin. Maswerte ito at nagkaroon ito ng magandang anak kundi papatayin talaga nya ito.

  "Bakit ba ang sama pa rin ng ugali mo!? Sinundo na nga kita sa airport, ipinagdrive pa kita tapos ganyan ka pa?" Parang baklang himutok nito na tinawanan nya lang.

   "Fuck off! Wag kang ngumuso mukha kang patong di naliligo!" Pang-aasar nya rito. Well, na miss nyang managalog kaya puro sya magtagalog.

  "Tsk, pasalamat ka mabait ako" hindi sya makapaniwalang napanganga at kailan pa ito naging mabait?. "Sa condo kita ihahatid di ba?" Tanong nitong tinanguan nya.
.
.
.
  "Kyaahhh! Mr. KAMAHALAN!" ang maingay na sekretarya nya agad ang bumungad sa kanya. Mukhang kailangan nya nang iadjust ang pandinig nya.

  "Fuck, I'll go now. Baka mabasag eardrums ko" natawa sya sa sinabi ni Thaddeus. Kung pwede nga ding umalis sya ay ginawa na nya kaya lang dito sya nakatira.

   "Hailey, lower your voice. Remember 3 years rin napahinga tenga ko" inirapan sya nito na tinawanan nya. Talagang napikon pa ito sa sinabi nya, hindi ba nito alam kung gaano kalakas ang boses nito?.

  "So, Mr. Kamahalan. Marami ka na pong pending na works, nung sinabi mo sakin last week na uuwi ka hindi ko na sila ginawa kaya hayan, madami na sila" napailing nalang sya nang ipakita nito ang patong - patong na working papers sa study table nya.

    "Yeah, ipagtimpla mo nalang ako ng kape" utos nya rito at naupo na sa harap ng tambak na gawain. Sisimulan na nya para matapos na.

  "Yes boss!" Sagot nitong pasigaw nanaman pagkatapos ay umalis na ito. Inis na napakamot sya sa tenga, bakit nga ba nakalimutan nyang napakaingay nito?.

  Isa-isa nyang binasa ang mga naroon, financial statements ng bawat branch ng company nila, mga bagong machines na dapat nilang i-upgrade ang model at marami pang iba. Napahawak sya sa batok. Maikli na ang isang taon para maayos at matapos nya ang mga kailangan nyang gawin. Kailan kaya sya magkakaroon ng pagkakataong makita ulit ang babaeng hinihintay nya?.