My Heart Belongs To A Soldier_Completed [ Z&U ]

MHBTAS (38)

Part (38) U

သွေးတိုးစမ်းနေသော ရန်သူက တစ်စထက်တစ်စ ရဲတင်းလာခဲ့ပြီ။
နယ်စပ်လိုင်းပေါ်ဖြစ်၍ လက်လွတ်စပယ် မထိသည်ကို အခွင့်ကောင်းယူနေခဲ့သည်မှာ ညီနောင်တပ်ရင်းတွေနှင့် ထိတွေ့မှုတွေ စိပ်လာခဲ့ပြီ။

ရှောင်းကျန့်တို့တပ်သာ အမာခံ ခံစစ်စခန်း ဖြစ်နေသည့်အပြင် ဗိုလ်မှူးရိကျိုးရော ဟိုက်ခွမ်းနှင့်သူပါ အထက်လမ်းညွှန်မှုအပြင် ဖြစ်လာနိုင်တာတွေပါ ထည့်ထွက်ပြီး ဗျူဟာပြောင်းနေသဖြင့် ထိပ်တိုက်တွေ့တာ နည်းနေသေးတာ။

မနေ့ကတော့ အနီးဆုံး စခန်းနားထိ ကြိုကြား စလာပြီမို့ အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ သတိထားနေရသည်။

တိုက်ပွဲပျော်ဖြစ်၍လားမသိ။ ပြန်ထစငှက်ဖျားလည်း ကျည်သံကြားတာနှင့် ငုပ်သွားပြီ။

မတ်ခွက်ထဲက လက်ဖက်ရည်ကို မော့နေတုန်း ခြေဖျားကို ပွတ်သပ်နေသည့် လုံးလုံး။
အစားအသောက်ကောင်းကာ ချစ်စရာကောင်းစွာ လုံးတစ်နေတာမို့ ရှောင်းကျန့် နာမည်ပေးထားတာ။
ဘီစကစ်ချကျွေးပြီး မြေပုံဖြန့်ကာရန်သူအခြေအနေကို ဆက်စနည်းနာရသည်။

"အတော်နီးလာတာကွ...ချန်းမင်တောင် ခြေထောက်ထိထားတယ်...sniper ထက် ခြုံခိုပဲ လာတော့တာ..."

"သမိုင်းကို စစ်နိုင်သူတွေပဲ ရေးတာတဲ့...သမိုင်းမရေးနိုင်ရင်တောင် သမိုင်းမရိုင်းဖို့ လုပ်ရမယ်..."

"Fighter ရှောင်းကျန့်ကွ..."

ဟိုက်ခွမ်းလက်မောင်းကို ပိတ်ထိုးလိုက်ရင်း ပစ္စတိုကို ကျည်စစ်ပြီး ရိုင်ဖယ်ကိုပါ ကျည်ဖြည့်လိုက်သည်။

စစ်အောင်ရခြင်း အကြောင်းတရားမှာ အမိန့်နာခံတတ်မှုအပြင် စနစ်တကျနှင့် ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားခြင်းလည်း ပါဝင်သည်မဟုတ်လား။

ညွှန်ကြားချက်လည်း ရထားပြီမို့ တပ်တွေ အချိတ်အဆက်မိမိနှင့် အသင့်ဖြစ်နေကြပြီ။

ရှေ့နှစ်လှမ်းတိုးဖို့ နောက်တစ်လှမ်းဆုတ်ပေးထားသည်ကို အပိုင်ထွက်ထားသည့် ရန်သူဘက်က စစ်မြူးနေဟန်။
စစ်မြူးရုံမက စစ်ပန်းဖို့အထိ ကျုံးသွင်းမည်ကိုတော့ မေ့လျော့နေဟန် တူသည်။