Halikarnas'ta Bir Gece | Gecedeki Aşk Serisi - I ღBİTTİღ

⚝ Halikarnas'ta Bir Gece | 16/2

-16/2-

❝Valentino❞

Hesap sorar gibi imalı bakışlarımı ona dikmiş bir şeyler söylemesini bekliyordum. Bir süre sessiz kaldığında bu olayın unutulacağını sanmaması için "Bir açıklama beklediğimi söylememe gerek yoktur umarım Lâl." dedim sakince. Oysa içimde koca bir fırtına esiyordu. "Yoksa Azize mi demeliyim?"

"Azize demeni isteseydim kendimi Azize diye tanıtırdım." Aksi bir ifadeyle geçiştirmeyi denedi. Kulağım hâlâ spikerin son sözlerindeydi. "Ailesine açtığı soyadından feragat davasıyla da bir süre gündeme gelen Azize'nin ailesiyle de arasının pek iyi olmadığını biliyoruz." O ise haberle ilgilenmek yerine tamamıyla bana odaklanmıştı. "Adımı da öğrendin işte, daha ne bilmek istiyorsun?"

"Her şeyi. Hakkındaki her şeyi bilmek istiyorum Lâl. Neden kaçıyorsun? Adını neden değiştirdin? Bir grubun solisti olduğunu bile söylemedin, böyle bir şey neden saklanır ki? Bu... Bu çok komik!"

"Komik olan ne biliyor musun?" Öfkeden kıstığı gözleri gözlerimle buluştu. "Yıllarca hiç olmadığın biri gibi davranmak! Başkasının hayatını yaşamak! Sana daha acınası bir şey söyleyeyim mi? O hayatı ben istemedim, bir girdaba çekilir gibi çekildim ben o hayata. Azize olmayı ben istemedim!"

Gözleri dolmuştu ama ağlamamak için gayret ediyor gibiydi. Hâlâ güçlü durmak için çabalıyordu. Bense hayatı hakkında önüme sunduğu yapboz parçalarını birleştirip bilmeceyi çözmeye çalışıyordum. "Ne demek bu Lâl? Anlat bana her şeyi, anlat!"

"Benim hayatım hiçbir zaman kolay olmadı Valentino, takdir edersin ki anlatması da bu kadar kolay değil. Ceset torbasında yaşıyor gibiydim, hiç kendim olamadığım kâbus gibi hayatımdan kaçtım ben. Tanımadığım insanların arasına karışmak istedim sadece. Ben de onlardan biri olmak istedim. Bir yabancı olmak istedim, başkası olmak istedim hepsi bu. Ben ilk kez kendi seçtiğim isimle istediğim hayatı yaşamak istiyorum Valent. Seninle birlikte..." Uzanıp ellerimi tuttuğunda içim sıcacık olmuştu. İlk kez bu kadar dürüst oluyordu bana karşı. Evet belki hayatıyla ilgili sırları paylaşmamıştı hatta onun da söylediği gibi böyle şeyler bir çırpıda anlatılmazdı ama en azından kendisi için yarattığı yeni hayatı benimle yaşamak istediğini söylemişti. Benimle."

Parmak uçlarında yükselip dudaklarıma yapıştı. Dudaklarının tadı... Büyülü gibiydi. İnce belini sağ elimle sardım ve onu kendime çektim. Dudaklarım dudaklarını yeniden keşfederken dillerimizin amansız dansı bizi tutkuyla sarıyordu. Dudaklarım yavaşça dudaklarından boynuna inerken bluzunun düğmelerini çözmüş ve pantolonunu indirmiştim. O yatağa uzanıp kollarıyla beni üzerine çekerken ince ve maharetli parmakları gömleğimin düğmelerini çoktan çözmüştü. Ellerim tüy gibi hafif teninde gezinirken kıvrılan ince beli estetik bir haz uyandırıyordu. Sütyeninin kopçasını çözerken dudaklarım iç çamaşırından arta kalan tepelerde usul usul geziniyordu. Elleri saçlarımın arasında yolunu kaybetmiş bir biçimde dolaşırken iç geçirdi. Keyifle tebessüm etti göğüslerinin üzerinde gezen dudaklarım. "Bana deli oluyorsun." dedim ukalâ bir bilmişlikle. "Ama bu kez sinirden değil."

"Ukalâ bir zorbasın." Eli hafifçe komodine eğilip çekmeceyi açtığında çıkardığı prezervatifi emreder gibi bana uzattı. "Bir kazaya kurban gitmek istemiyorum."

"Bana güvenmiyor musun?"

Gülerek aynı bilmişlikle "Hayır." yanıtını verdi. "İlk gecemizde beni hamile bırakmak için komplo kurmuş olabileceğini sen söylemiştin. O yüzden..." Dişleriye açtığı paketi ısrarla uzatmaya devam etti. "Sana güvenemem."

Güldüm. Onu fena korkutmuş olmalıydım. İki kere hariç tüm birlikteliklerimizde korunmuştum. Sadece bazen öyle bir durumda oluyorduk ki, buna vakit bile kalmıyordu. Onun ateşinde yanıp kavrulurken aklımdan çıkması çok normal değil miydi? Zaten bizimle ilgili hangi şey normaldi ki birlikteliklerimizin olmasını bekliyorduk? Birbirimize karşı koyamıyorduk ve hırsla, şehvetle, ateşle dans eder gibi sevişiyorduk.