ATRÓMITOS ORGÁNOSI #2 : BOMBER (COMPLETED)

CHAPTER 26

Kinabukasan ay ramdam ko ang kaibahan ni Jairon, para siyang hindi mapakali o anuman.

"Natatae ka ba?" usisa ko nang hindi na ako nakatiis sa itsura niya.

Daig niya pa 'yong na-eebak kung mamawis ng todo. Nasa condo ko na ulit siya pagkatapos n'yang magbihis sa kanyang bahay. Kasalukuyan akong nag-aayos ng 'itsura ko sa salamin habang kunot-noong pinagmamasdan ang maya't maya niyang pagkuskos sa kanyang kamay.

Mabilis s'yang umayos ng tayo saka tumingin sa 'kin. Tipid niya pa akong nginitian at umiling.

"I am just... excited," he said.

My lips twitched because of that. "Malimit naman tayong mag-date, ngayon ka pa nangiba," kibit-balikat na sambit ko.

He just laughed 'though it seems like he forced to do it. "Don't mind me. Just continue fixing yourself."

Pinaikutan ko s'ya ng mata at itinuloy ang pagtatali ko sa aking buhok. Naglagay ako ng kaunting powder sa mukha saka lipstick bilang pagtatapos ng gayak ko.

"Let's go." Tumayo ako at hinigit ko ang inihanda kong mini bag.

He looked at me from head to toe and smiled. "Gorgeous," he commented.

My cheeks automatically heated because of it. "Bola pa," tipid kong wika at nanguna sa paglalakad para maiiwas ang nangangamatis kong mukha.

Hindi na 'ata ako masasanay sa mga papuri niya. Palagi niyang pinabibilis ang tibok ng puso ko sa tuwing tinitingnan niya ako nang puno ng adorasyon habang nagbibitaw ng gano'ng linya.

Mabilis s'yang nakahabol sa 'kin at pinulupot ang kamay sa 'king bewang bago pa man ako makalabas ng silid.

"Nami-miss kana ni Mommy," he murmured.

Awtomatiko akong napangiti sa sinabi niya. Gano'n nga siguro kasaya sa dibdib kapag tanggap ka ng pamilya ng lalaking gusto mo. Nakakataba ng puso na kahit ano pa ang naging impresyon ko sa una naming pagkikita ng kanyang ina ay nagustuhan n'ya ako. Idagdag na rin ang ama niya na humawak sa isang pasaway na estudyanteng katulad ko. Hindi ko kailanman naramdaman ang pagkadisgusto nila sa akin, imbes ay ang galak ang lubos kong nakita sa kanilang mga mata.

Bigla ko tuloy naisip ang partido ko. Unti-unti akong nakaramdam nang pagka-unfair sa parte ni Jairon. Kilala man siya ng mga magulang ko ay hindi naman nila alam ang tungkol sa amin, ni kahit ang mga kasamahan ko ay hindi ko sinabihan tungkol sa kanya bukod sa nangyaring selebrasyon no'ng kasal ni Sophia.

"Where are we going?" tanong ko kay Jairon nang sumakay kami sa sasakyan niya.

"It's a surprise," tugon niya.

Napanguso ako dahil alam ko na kahit anong pilit ko ay hindi n'ya 'yon sasabihin, kaya naman kinuha ko nalang ang cellphone ko at binuksan ang GPS.

"May emergancy ba?" he asked quickly.

Bakas ang pagkabigo sa kanyang tono na pilit niyang ikinukubli.

I smiled at him then shook my head. "Wala, may ite-text lang ako."

Tila nakahinga naman s'ya nang maluwag kaya palihim akong ngumiti.

He really wants to be with me this day.

Itinuon ko ulit ang atensyon sa telepono at nagsimulang gumawa ng mensahe sa grupo namin.

Me:
Follow me. May ipakikilala ako sa inyo.

I chatted and put back my phone. Hindi na hinintay pa ang kanilang mga reply.

"You seem happy," puna ni Jairon sa 'kin habang pinapatakbo ang sasakyan.