13|°Rumah Baru°|

6.7K 385 9
                                    

Aku letak beg baju aku dengan Akmal kat ruang tamu rumah baru kitorang. Akmal pulak dah baringkan diri dia kat sofa ruang tamu. Umi dengan abah Akmal baru je balik tadi lepas hantar kitorang kat sini.

Aku tengok sekeliling. Cantik apartment ni. Dia tak kecik sangat, tak besar sangat. Aku belum pernah lagi jejak kaki kat kawasan apartment ni.

Abah Akmal kata apartment ni baru lepas siap. Patutlah aku tengok tak ramai orang yang duduk kawasan ni. Tapi diorang kata akan ada yang ramai masuk nanti.

Tempat yang aku tengah berdiri tengah ruang tamu belakang sofa Akmal tengah baring. Depan sofa ada TV.

Antara bahagian dapur dengan ruang tamu, ada meja makan untuk 4 orang. Kat dapur pulak lengkap dengan kabinet dengan kaunter. Aku bukaklah peti sejuk. Betullah abah Akmal kata. Lengkap semua. Siap barang dapur dalam peti sejuk.

Rumah ni just ada 2 bilik tidur. Nasiblah dua-dua bilik tidur tu ada bilik air. Kalau tak, memang aku kena guna bilik air yang ada kat luar.

Tak biasa aku keluar berkemban depan Akmal. Even aku dah biasa tak pakai tudung, berkemban is another level yaaaaaa.

Aku tarik beg yang ada kat ruang tamu menuju bilik yang ada kat sebelah bilik tidur utama. Tapi langkah aku terhenti.

Dalam beg ni, ada baju aku dengan Akmal tau. Acane tu? Aku tengok belakang aku. Jantung aku terhenti bila Akmal berdiri betul-betul belakang aku.

"Kau kenapa?" Sebab aku terkejut. Belakang aku berlanggar dengan pintu bilik tidur aku. Bergema bunyi berdentum dalam rumah tu. Aku terduduk. Sambil tu aku pegang belakang aku.

Sakitnyaaaaaa.

"Huh." Akmal masuk bilik tidur dia tanpa tengok aku sikit pun. Weh, sampainya hati. Belakang aku sakit weh. Pinggang aku berlanggar dgan tombol pintu tadi.

Perghhh, sakit ya amat. Ni kalau esok aku tak boleh kerja, memang duduk bilik ajelah aku.

Perlahan-lahan aku bangun sambil pegang pinggang aku. Sempat aku tengok jam kat dinding. Dah pukul 10.30 malam. Lepas je solat Isyak and duduk berbual dengan family Akmal, kitorang terus bergerak ke sini.

Dengan kudrat yang ada, aku tarik beg baju tu and masuk dalam bilik. Sebab pinggang aku sakit sangat, aku tak terpikir nak kunci pintu ke apa. Aku dah nampak katil, aku terus baringkan diri aku.

Tudung aku bukak masa baring. Tahu tak susah dia macam mana? Nasiblah aku pakai baju t shirt lengan panjang dengan seluar track je. Tak payah nak tukar-tukar baju bagai.

Sambil tahan sakit, aku tertidur.

××××××××
Bunyi ketukan pintu bilik buat aku terjaga. Subuh tadi, aku bangun. Tapi dengan pinggang aku yang masih sakit. Aku pun trylah tengok kat cermin.

Biru weh tempat yang sakit tu. Like. Ya Allah. Biru. Lepas je solat aku baring balik kat katil.

Ni ada yang ketuk pintu pulak. Semalam bukannya aku dapat tidur sangat sebab tahan sakit punya pasal. Banyak kali jugak aku terjaga. Kepala aku dah ikut sakit sebab tak cukup tidur.

"Hoi Zawana. Kau tak reti bangun ke? Aku tinggal kau nanti." Aku dengar suara Akmal dekat luar bilik. Aku cuba bangun dari katil. Pijak je kaki kat kat lantai, pintu bilik aku terbukak. Kepala aku berpinar-pinar.

"Hoi, hoi. Zawana!" Benda last aku dengar sebelum pandangan aku jadi gelap.

Akmal berlari ke arah aku bila nampak aku yang terhuyung-hayang. Dengan pantas Akmal tangkap aku.

"Zawana. Weh, Zawana. Bangunnnnn." Akmal goncang badan aku. Bila Akmal nak angkat aku untuk baringkan aku atas katil, dia terpandang cermin yang ada kat depan dia. Matanya ternampak kesan biru kat pinggang bila baju aku terselak.

Be Mine •°Complete√°•Where stories live. Discover now