Cennette 40 Gün
Yapayalnız kalmış genç bir kadın...
Darmadağın olmuş genç bir adamla kışın ortasında bir çocuk parkında yollarının kesişmesi ile tanışır.
Hem adam hem de kadını kabullenemedikleri gerçeklikle yüzleştirecek bir yol beklemektedir.
Bölümü yazarken sürekli dinlediğim ve bölüme uyduğunu düşündüm şarkı medyada... Coldplay - Hymn For The Weekend Dinleyerek okumanızı tavsiye ediyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sezin Hanım krizinin üstünden tam iki gün geçmişti. O günden sonra onu hiç görmedim , bu görünmezliği sadece bana mı özeldi , benden mi kaçıyordu , bilmiyorum .
Anıl 'la da onun hakkında bir daha konuşmamıştık . Ta ki Anıl , pastane için alışveriş yapacağımızı söyleyene kadar ... O an aklıma Sezin Hanım 'ın kırılan çerçevesini telafi etmek geldi. Yüzümde bir gülümseme oluştu.
Bu arada , Anıl beyaz bir zarfın içerisinde haftalığımı da vermeyi ihmal etmedi . Biraz gecikmeli aldığım haftalığımı görünce , gözlerim yuvalarından çıkacak gibi oldu.
Zarfın içinde tam tamına 1000 TL vardı. Şu anki şartlarda bir asgari ücretlinin maaşına yakın değil miydi , haftalık aldığım bu para ? Bunu , ona söylediğimde , güldü ve göz kırptı :
—" Ben cömert bir patronum Zeynep."
Gülümsedim. Parayı zarftan çıkartıp cüzdanıma koyarken yanıma yaklaştı , kulağıma eğildi fısıltılı bir ses tonuyla :
__ " Bakıyorum da dükkanı batıracağımı söyleyip bağırmıyorsun , küçük esnaf ."
Haklıydı. Batırırsın bu dükkanı diye bas bas bağırmıyor muydum ? Fiyatlarına karışıyor , her şeyiyle eleştiriyordum onu . Ancak aldığım fazla haftalığa da sesim çıkmıyordu.
Bilge Konfüçyüs edasıyla ve bende onun gibi göz kırparak :
—" İnsanoğlu , çıkarlarıyla yaşar Anıl ."
Dediğimde başını salladı . Gülmemek için dudaklarını birbirine bastırırken , ayaklı askılıktan , parkasını aldı . Bende kabanımı giyindim.
Dışarısı buz gibiydi , kış iyiden iyiye bastırmıştı. Dükkan sahipleri , girişlerine biriken karı temizliyor , müşterilere rahat geçmeleri için yol açmaya çalışıyordu.
Ağaçların , bankların üstü yer yer karla kaplıydı. Çocuklar , fırsatını bulduklarında büyüklerinin elini bırakıp yere eğiliyor , karlarla oynuyordu...
Ev ve yaşam ürünleri satan , camları vitralli çok şık bir dükkandan içeri girdiğimizde dikkatimi ilk çeken şey , kocaman bir yılbaşı ağacı oldu.Simli topları , mavili , kırmızılı , sarılı led ışıkları ve çeşit çeşit süsleriyle devasa bir ağaçtı bu .
